Ο Δόκτωρ Ζιβάγκο, ο Νίκι Άρνσταϊν, ο Τσε Γκεβάρα, δηλαδή o γοητευτικός Omar Sharif που ερμήνευσε τους ρόλους αυτούς και πολλούς άλλους, πέρασε στην αιωνιότητα σε ηλικία 83 ετών. Μοιραία σύμπτωση, πριν από έξι μήνες, επίσης 83 χρονών, έφυγε από τη ζωή και η πρώην σύζυγός του Φατέν Χαμάμα. με την οποία έζησαν μαζί είκοσι χρόνια και είχαν αποκτήσει ένα γιο.
Ο Ομάρ Σαρίφ γεννημένος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1953 σε μία Αιγυπτιακή ταινία, με τίτλο Σιρα’ Φι αλ-Γουαντι (Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα). Μέχρι το 1962 που έπαιξε στο πρώτο Αγγλόφωνο φιλμ, στο Λόρενς της Αραβίας, είχε εμφανιστεί σε 22 Αιγυπτιακές παραγωγές. Ο Λόρενς της Αραβίας του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία και Πολλά Υποσχόμενου Άνδρα Ηθοποιού και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.
Ο Ομάρ Σαρίφ μιλούσε με ευχέρεια αραβικά, αγγλικά, ελληνικά, γαλλικά, επίσης λίγα ιταλικά και τούρκικα. Αυτό τον βοήθησε στην κινηματογραφική του καριέρα να εμφανιστεί σε μεγάλες παγκόσμιες παραγωγές. Το 1965, με τον Δόκτωρ Ζιβάγκο θα μείνει στις καρδιές μας και στην κινηματογραφική μας συνείδηση, η ταινία θα κερδίσει πέντε Όσκαρ ενώ οι ερωτικές σκηνές του Ζιβάγκο με τη Λάρα στο χιονισμένο και παγωμένο Βαρίκινο, θα αφήσουν εποχή.
Θα ακολουθήσουν πλήθος ταινιών, άλλες με επιτυχία άλλες λιγότερο επιτυχημένες, σε όλες όμως η γοητεία του και το αναμφισβήτητο ταλέντο του, θα τις σημαδέψουν για πάντα.
Che! (1969)
Mayerling (1968)
The Yellow Rolls-Royce (1964)
The Yellow Rolls-Royce
Funny Girl (1968)
Funny Girl
The Tamarind Seed (1974)
More Than a Miracle (1967)
Ο Ομάρ Σαρίφ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά το 1955. Ο γάμος τους κράτησε περίπου 20 χρόνια και καρπός του ήταν ένα παιδί, ο Ταρέκ Σαρίφ που εμφανίστηκε στο Δόκτωρ Ζιβάγκο σε ηλικία 8 ετών, στο ρόλο του μικρού Γιούρι.
Υπεβλήθη το 1992 σε εγχείρηση τριπλού μπάι πας και υπέφερε από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο το 1994. Μέχρι το μπάι πας, ο Σαρίφ κάπνιζε πενήντα τσιγάρα την ημέρα, αλλά έπειτα από την περιπέτειά του το έκοψε εύκολα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, όπως είχε αποκαλύψει ο γιος του Τάρεκ Ελ-Σαρίφ. Η ασθένειας τον είχε αναγκάσει να αποσυρθεί από την υποκριτική.
Ο Ομάρ Σαρίφ κάποτε ήταν ανάμεσα στους διασημότερους παίκτες μπριτζ παγκοσμίως, συν-έγραφε μια στήλη αναφορικά με το παιχνίδι αυτό (το οποίο θεωρείται τηρουμένων των αναλογιών άθλημα) για την εφημερίδα Chicago Tribune για αρκετά χρόνια. Έχει επίσης γράψει αρκετά βιβλία για το μπριτζ και δώσει το όνομά του σε ένα σχετικό ηλεκτρονικό παιχνίδι. Αρχικά λανσαρισμένο σε έκδοση DOS το1992, το Omar Sharif Bridge πωλείται ακόμη για Windows και σε εκδόσεις κινητής πλατφόρμας. Για σειρά ετών ο συμπαίκτης του σε διεθνή τουρνουά ήταν ο προπονητής ράγκμπυ Τόμμυ Πρόθρο.
Το 2006, αποχώρησε από το χώρο και δήλωσε: «Σταμάτησα εντελώς. Αποφάσισα πως δεν ήθελα να ήμουν σκλάβος πια κανενός πάθους εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη, μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο».
Σχόλια για αυτό το άρθρο