Τρεις καλλιτέχνες σε ένα διάλογο του έργου τους με/για τη Ζωή και ταυτόχρονα ένας διάλογος των δημιουργιών μεταξύ τους φιλοξενούνται στις «Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ». Αφορμή η παρουσίαση του έργου του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Νομού Θεσσαλονίκης.
Κύρια πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς το μοναδικό ταξίδι της κάθε γυναίκας. Στα έργα τους αποτυπώνονται οι ρόλοι, οι δοκιμασίες, τα μονοπάτια, οι διαρκείς προκλήσεις που συνθέτουν την καθημερινότητα της καθεμιάς, καθώς και οι εσωτερικές, πνευματικές διεργασίες που επιφέρουν την καθολική μεταμόρφωση μέσα από την υπέρβαση των δυσκολιών αντιμετώπισης της ασθένειας με αισιοδοξία.
Η jewelry artist / visual artist Σοφία Ζαράρη δημιούργησε το «Ρούχο Της Ζωής», ένα γλυπτό από οργανικά και μη υλικά, με αναφορές στη λαογραφία, ένα έργο που υμνεί τη γυναικεία φύση. Φτιαγμένο με αγάπη, συνοδευόμενο από την ευχή η συνάντηση του κοινού μαζί του, να σημάνει μια νέα, θετική νοηματοδότηση της ζωής.
Η αφηγήτρια Ανθή Θάνου –μέσα από μία παραλλαγή ενός αφρικανικού παραμυθιού– μας συστήνει τη Γιόμο και το ταξίδι της στη ζωή. Η ηρωίδα διαρκώς αλλάζει, επαναπροσδιορίζεται στις νέες συνθήκες που διαμορφώνουν τη ζωή της και μέσα από την αέναη αναζήτηση του ωραίου εκπληρώνει τελικώς τα όνειρά της.
Ο εικαστικός Χρήστος Γουσίδης εικονογράφησε το παραμύθι της Γιόμο αναδεικνύοντας τη δική του ανάγνωση της ιστορίας. Γραμμές και χρώματα δίνουν τα μηνύματα υπέρβασης, αισιοδοξίας, αλλαγής, που –κατά τον ίδιο– είναι διάχυτα στη ζωή της Γιόμο, έχοντας πάντα στο φόντο νοερά τη μοναδικότητα της κάθε γυναίκας.
- Χώρος:Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ Καρόλου Ντηλ 33, Θεσσαλονίκη
- Συντελεστές παρουσίασης στις ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΤΕΧΝΗΣ του ΟΤΕ: Γιάννης Αργυριάδης / Χρήστος Γουσίδης / Σοφία Ζαράρη / Ανθή Θάνου / Στέλλα Τσιαρβούλα.
- Διάρκεια παρουσίασης: 22 – 29Σεπτεμβρίου2019
«Μεγαλώνοντας διαπιστώνεις ότι έχεις δύο χέρια για να βοηθάς
με το ένα τον εαυτό σου και με το άλλο τους γύρω σου»
AudreyHepburn
Στις ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΤΕΧΝΗΣ του ΟΤΕ προβάλλουμε το έργο του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Ν. Θεσσαλονίκης μέσα από την εγκατάσταση ήχου και εικόνας «Διάλογοι Ζωής», στην οποία οι τρεις φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες δίνουν χρώμα, φωνή και κίνηση στο ταξίδι της κάθε γυναίκας στη ζωή εμπνευσμένοι από τη δύναμη και την αισιοδοξία της.
Γιάννης Αργυριάδης
Επιμελητής
Το Ρούχο Της Ζωής / ΖοeWoreHer Νew Dress
(σε α΄ πρόσωπο)
«Αυτή τη φορά εγώ με γέννησα.
Μέσα από μένα ήρθα και πάλι στη ζωή.
Ολόδική μου η επιλογή ξανά να ζήσω. Δικοί μου οι όροι: πού, πώς, με ποιούς θα γίνει το ταξίδι αυτό.
Φάροι φωτεινοί στον δρόμο μου η αγάπη, η ελευθερία, η χαρά, η δύναμη. Τα λόγια της ψυχής που λένε πάντα την αλήθεια.
Ζωή με λένε.
Σήμερα φόρεσα ρούχο φτιαγμένο με τα ίδια μου τα χέρια.
Ζωή με λένε και τούτη τη φορά ήρθα για να ζήσω αληθινά».
(σε γ΄ πρόσωπο)
Όταν έφθασε ο καιρός που ένιωσε πως είχε πια νικήσει το τέρας, η Ζωή αποφάσισε να μπει σε νέο ρούχο.
Μια και δυο πήρε στα χέρια της τον φόβο, τις λύπες και τον πόνο, την αγωνία που την έτρωγε τόσο καιρό τώρα και τους ακούμπησε απαλά σε ένα κουτί. Άρχισε να ψιθυρίζει λόγια ψυχής τρυφερά να τους εξευμενίσει και σχεδόν κλαίγοντας παρακάλεσε να την ξεχάσουν για καιρό κι ήσυχα ν’ αποκοιμηθούν.
Δρόμο πήρε, δρόμο άφησε για να βρεθεί σε κήπο ολάνθιστο η Ζωή.
Πήρε τα χρώματα και τα πινέλα κι άρχισε μεμιάς να φτιάχνει το καινούργιο της φουστάνι. Θέλησε να χωρέσει μέσα την ελπίδα, τη χαρά, τη δύναμη, το θάρρος, να βάλει σε θέση περίοπτη την πίστη και την ομορφιά. Να ξαναγεννηθεί.
Πρώτες και καλύτερες απ’ όλα τα λουλούδια κατέφθασαν καμαρωτές οι νεραγκούλες κι έπειτα με πέταγμα γοργό οι πεταλούδες, οι χρυσόμυγες και τα πουλιά ήρθαν και κάθισαν επάνω στης Ζωής το φόρεμα. Τελευταία, μα όχι λιγότερο σπουδαία σε χάρη κι ομορφιά, φάνηκαν από μακριά ν’ ακολουθούν παρατεταγμένα στη σειρά, στρατιωτάκια αμίλητα, εκείνα τα μικρά μαύρα ρετάλια, απομεινάρια της αρρώστιας, αυτή τη φορά γεμάτα από αγάπη και δίψα για ζωή, να της θυμίζουν πάντα όσα πέρασε και πόσα είχε ήδη καταφέρει.
Ζωή είναι το όνομά της και σήμερα για να γιορτάσει φοράει το νέο της ρούχο.
Το «Ρούχο Της Ζωής» αποτελεί ωδή στη δύναμη ψυχής που φέρει η γυναικεία φύση. Ανήκει σε όλες εκείνες τις γυναίκες, που –με όλες τους τις δυνάμεις– παλεύουν και αναμετρώνται με την ασθένεια, δίχως ο φόβος να τις καθηλώνει. Εμπνευσμένο από τα μοτίβα της λαϊκής ελληνικής παράδοσης το «Ρούχο Της Ζωής», φτιάχτηκε με αγάπη περισσή να ντύσει καθεμιά από εμάς, που –μέσα από την οδύνη και τον πόνο– καταφέρνει τελικά να αποδεχθεί τον εαυτό της και να τον αγαπήσει ολοκληρωτικά. Ευχή να φορεθεί απ’ τη γυναίκα που αφήνει συνειδητά πίσω της το σκοτάδι, για να αναζητήσει το φως και τη χαρά της ζωής.
ΣοφίαΖαράρη
Jewelry Artist / Visual Artist
_______________________
Η Σοφία Ζαράρη σπούδασε αρχικά πολιτικές επιστήμες για να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο. Συνέχισε με σπουδές κοσμήματος στην Αθήνα και κατόπιν μικρογλυπτικής στη Ρώμη. Το 1997 ξεκίνησε να εργάζεται ως finejewelrydesigner σε οίκους κοσμημάτων με σταθερή παρουσία στις σημαντικότερες ευρωπαϊκές εκθέσεις για σειρά ετών. Πολύτιμη εμπειρία η επαγγελματική της ενασχόληση με τη διδασκαλία σχεδίου κοσμήματος. Η παράλληλη εικαστική έκφραση της δουλειάς της μέσα από το πεδίο του collage, assemblage της πρόσφερε τον χώρο να υπερβεί τη μικροκλίμακα και τους κανόνες της φορέσιμης τέχνης. Τα έργα της αφηγούνται προσωπικές ιστορίες, προσεγγίζουν πολιτισμούς, αναβιώνουν αρχέγονες πρακτικές, αποκωδικοποιούν τα σύμβολα και τη σημασία τους. Σημαντικοί σταθμοί στην πορεία της, οι συνεργασίες με το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη, το Μουσείο Μπενάκη και τον Οργανισμό Πολιτισμού & Ανάπτυξης ΝΕΟΝ. Το 2018 ανοίγει ένα νέο παράθυρο επικοινωνίας συστήνοντας στο κοινό το brandMYSTiSbySofiaZarari. Έργα της βρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
Το παραμύθι είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου «Παραμύθια από την Αφρική. Το όνειρο του Γιόμο από την Γκάνα». Μία ιστορία για ένα όνειρο για τις δοκιμασίες, τις δυσκολίες και την αισιόδοξη ματιά του ήρωα για τη ζωή. Ο ήρωας δεν απογοητεύεται, είναι παρών, αλλάζει, προσαρμόζεται στα καινούργια δεδομένα της ζωής, ξαφνιάζει με τις προθέσεις του, δεν το βάζει κάτω και πάντα βρίσκει την ομορφιά στο καινούριο που έρχεται. Κάνει χώρο και το καλωσορίζει στην καρδιά του. Το όνειρό του είναι η ζωή του. Μετακινείται και μεταμορφώνεται συνεχώς, ώσπου γίνεται εκείνος μύθος και ζει στην αιωνιότητα ταξιδεύοντας από το στόμα στο αυτί και από το αυτί στο στόμα!
Ανθή Θάνου
Aφηγήτρια
Το παραμύθι του Γιόμο μιλά με ειλικρίνεια για τη ζωή, τη φθορά και το ξεπέρασμά της με πνευματικό τρόπο. Εικονογραφώντας αυτό το παραμύθι τελειώνω με την κλωστή, το απολειφάδι του κόκκινου ρούχου, που επάνω του κρεμώ πολλές άλλες κλωστές. Η καθεμία κλωστή είναι η περιπέτεια κάποιας γυναίκας. Όλες οι κλωστές μαζί δημιουργούν ένα όμορφο σύνολο. Κάπως έτσι συμβαίνει κι όταν γνωρίζεις τη διπλανή σου και μαθαίνεις για τη ζωή της. Η κάθε γυναίκα παίρνει δύναμη και ελπίδα μέσα από τη συνάντησή της με τις άλλες…
Χρήστος Γουσίδης
Εικαστικός
Σχόλια για αυτό το άρθρο