Από την/τον Βασίλης Νάτσιος | 28 Δεκεμβρίου 2014
Η νέα ταινία του Τιμ Μπάρτον “Μεγάλα Μάτια” ξεδιπλώνει στην οθόνη ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο χώρο της τέχνης. Στη δεκαετία του ’60 μια σειρά από πορτραίτα με τεράστια εκφραστικά μάτια που είχαν στο κάτω μέρος τους την υπογραφή «Κιν» τράβηξαν την προσοχή της αμερικανικής εικαστικής κοινότητας και του κοινού. Ο Γουόλτερ Κιν ισχυριζόταν για αρκετά χρόνια ότι τα έργα αυτά ήταν δικά του. Η αλήθεια ήταν, όμως, διαφορετική αφού η σύζυγός του Μάργκαρετ ήταν αυτή που δημιούργησε τους επιδραστικούς καλλιτεχνικά πίνακες στο πατάρι του σπιτιού τους. Τα μυστικά του επτασφράγιστου εικαστικού μυστικού αποκαλύφτηκαν μετά το χωρισμό του ζευγαριού, κατά τη διάρκεια μιας πολύχρονης δικαστικής διαμάχης.
Ο Τιμ Μπάρτον κάνει μια ενδιαφέρουσα αλλαγή κινηματογραφικής ρότας, επιχειρώντας κάτι διαφορετικό. Μετά τον «Εντ Γουντ» μεταφέρει για μόλις δεύτερη φορά μια αληθινή ιστορία στην οθόνη. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι θα λείπει από το «Big Eyes» η αγαπημένη μπαρτονική αισθητική δεξιοτεχνία. Η ενδυματολόγος Κολίν Ατγουντ και ο σκηνογράφος Ρικ Χάινρικς, πιστοί συνεργάτες του εδώ και δεκαετίες, εγγυούνται για το εικαστικό αποτέλεσμα. Επίσης δεν θα δούμε τον Τζόνι Ντεπ και την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ στην ταινία.
Οι πίνακες του Γουόλτερ Κιν που απεικονίζουν εγκαταλελειμμένα παιδιά με μεγάλα δακρυσμένα μάτια ξεσήκωσαν αντιδράσεις στους κύκλους των κριτικών τέχνης, αλλά η τεράστια επιτυχία τους, τους κατέστησε εξαιρετικά κερδοφόρους για τον ίδιο τον Κιν. Χρόνια αργότερα, η αλήθεια αποκαλύφθηκε: τα έργα δεν τα είχε δημιουργήσει ο Γουόλτερ, αλλά η γυναίκα του Μάργκαρετ, ενώ ο ίδιος λάμβανε τα εύσημα. Γιατί όμως η ίδια δεχόταν να είναι μέρος αυτής της εξαπάτησης; Θα ήταν εξίσου διάσημα τα έργα, χωρίς την προώθηση του Γουόλτερ;
Τα «Μεγάλα Μάτια» είναι μια ταινία χαμηλού μπάτζετ, χωρίς πολλά εφέ, σε αντίθεση με προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «όταν έχεις κάνει ‘μεγάλα’ πράγματα στα στούντιο, είναι ωραίο να τραβιέσαι λίγο πίσω και να μην έχεις το ‘φάντασμα’ των εμπορικών σχέσεων να πλανάται από πάνω σου».
Ο Τιμ Μπάρτον αναφέρει ότι η επαφή του με τους πίνακες Κιν ξεκινά από την παιδική του ηλικία και ότι τους θεωρούσε μέρος της αστικής κουλτούρας. «Υπήρχαν παντού, στα σαλόνια των ανθρώπων, στα γραφεία τους, στις κρεβατοκάμαρες, στα γραφεία γιατρών. Ενώ με το πέρας της παιδικής ηλικίας κάποιες εικόνες φεύγουν από τη μνήμη σου, αυτές με τους πίνακες δεν με άφησαν ποτέ».
Παράλληλα, τονίζει ότι η «υπόθεση Κιν» ήταν πάντα επίκαιρη και ότι στα μέσα του 1990 «ένας φίλος, μου είπε την ιστορία για τους Κιν. Όπως οι περισσότεροι, πίστευα κι εγώ έως τότε ότι ο Γουόλτερ ήταν ο ζωγράφος. Η αντίδρασή μου όταν άκουσα ότι δεν ήταν εκείνος, ήταν ενθουσιώδης: ‘αυτή είναι μια απίστευτη και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία!’».
Η ταινία «Μεγάλα Μάτια» θα προβάλλεται στις αίθουσες από την 1η Ιανουαρίου 2015.
