Από τη στιγμή της γέννησής μας μαθαίνουμε ότι εκείνοι που είναι δίπλα μας σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας είναι η οικογένεια μας. Η οικογένεια μας, όποιος και αν είναι ο χαρακτήρας μας και όσα λάθη και αν έχουμε κάνει, θα μας κρίνει με συναισθηματισμό και το φόβο να μην πληγωθούμε. Τελικά όμως αυτοί που μας κρίνουν πρέπει να έχουν κριτήριο τη λογική ή το συναίσθημα; Μήπως και τα δύο, ανάλογα την περίσταση;
Ο Χριστός είπε «Ου κρίνετε για να μην κριθείτε». Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε για ποια κρίση μιλάμε, προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν για τις πράξεις του και τη συμπεριφορά του αν δεν τον γνωρίζεις προσωπικά. Πολλοί άνθρωποι έχουν φτάσει σε παρανομία, σε στάδια αλκοολισμού και χρήσης ναρκωτικών, καθώς δεν άντεχαν να σηκώσουν το σταυρό που τους έστειλε ο Θεός. Δεν μπορείς λοιπόν να έχεις άποψη για κανέναν άνθρωπο πάνω σε τούτο τον πλανήτη, αν δεν ξέρεις τι γίνεται όταν η πόρτα του σπιτιού του κλείσει ή αν δεν έχεις συζητήσει μια φορά τουλάχιστον μαζί του. Είσαι σε θέση όμως να κρίνεις οποιονδήποτε σου κάνει κακό και σε ενοχλεί. Εκεί, καλέ μου φίλε, πάω πάσο.
Πολλοί άνθρωποι που ζουν γύρω μας, επειδή βλέπουν κάτι θετικό σε εμάς ή κάποια καλά στοιχεία που δεν έχουν βγει τελείως στην επιφάνεια, θέλουν να μας εξελίσσουν προς το καλύτερο για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Βλέπουν τα λάθη μας και, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, μας τα τονίζουν. Δεν μας το λένε τη στιγμή που το κάνουμε γιατί δεν θα έχει αποτέλεσμα και μπορεί και οι ίδιοι να θέλουν να το επεξεργαστούν λίγο παραπάνω στο μυαλό τους. Λάθη μικρά και ασήμαντα που, όμως, μπορεί να επηρεάσουν εμάς και τους γύρω μας. Γιατί ακόμα και ένα μικρό παράπτωμα μπορεί να επηρεάσει φιλίες και σχέσεις, είτε ερωτικές είτε επαγγελματικές.
Όταν έρθει ένας άνθρωπος που δεν έχουμε κάνει πολύ παρέα και αρχίσει να μας τονίζει τα λάθη μας, δεν θα νευριάσουμε; Δε θα πούμε «τι θέλεις ρε φιλαράκι από εμένα»; Υπάρχει όμως και μια δεύτερη σκέψη με μεγαλύτερη ουσία από τις υπόλοιπες. Γιατί το κάνει αυτό; Καλό είναι, αν μας έρθουν αυτές οι σκέψεις, να ρωτήσουμε γιατί άραγε μας κρίνει τόσο σκληρά. Οι απαντήσεις μπορεί να μας εκπλήξουν και να κρύβουν αληθινούς φίλους εκεί που δεν το περιμέναμε ποτέ. Να δούμε, λοιπόν, αν όντως η κρίση αυτή γίνεται από αγάπη και επειδή μας νοιάζεται ή από ζηλοφθονία και κακία. Οι κριτικές δε γίνονται πάντα για καλό σκοπό αλλά για να μας μειώσουν και να μην ανέβουμε πιο ψηλά.
Πιστεύω πως οι άνθρωποι που μας κρίνουν με τα πιο σκληρά λόγια είναι αυτοί που μας αγαπάνε πιο πολύ από τον καθένα. Μας αγαπάνε και μας νοιάζονται πιο αληθινά από όλους εκεί έξω που το παίζουν φίλοι μας. Είναι εκεί στα εύκολα και στα δύσκολα, η παρουσία τους αισθητή ακόμα και αν είναι πολύ μακριά μας. Μετά από μια δύσκολη φάση, έρχεται μια περίοδος που είσαι σαν χαμένος. Στη «χαμένη» φάση, τους χρειάζεσαι αυτούς τους ανθρώπους γιατί ξέρουν πως είσαι δυνατή και ήρθε η ώρα να συνεχίσεις τη ζωή σου με μάθημα το παρελθόν. Όσο γίνεσαι καλύτερος, τους κάνεις περήφανους και ας μην το λένε, αλλά χαίρονται γιατί και αυτοί έβαλαν το λιθαράκι τους. Ο καλός τους λόγος είναι η καλύτερη επιβράβευση, γιατί μόνο τότε ξέρεις πως όντως τα έκανες σωστά!
Να ζητάτε τέτοια άτομα στη ζωή σας και αν έρθουν ανέλπιστα, ακόμη καλύτερα. Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Εσείς;
O Γιάννης Ασλάνης απαντά σε 10 + 1 ερωτήσεις 2020/01/08 Είναι άκρως γοητευτικός, classy, ευγενικός, με μόρφωση, ήθος, παιδεία, γνώστης του savoir vivre, ευπαρουσίαστος αξιοπρεπής, κοινωνικός, αρχοντικός, με παράστημα που…
