ΤΩΡΑ |
“Να τη χαίρεσαι, έχει πολύ ταλέντο…”. Η βιτριολική ατάκα που έλεγε η Σοφία Ρούμπου στον Νίκο Γαλανό για το Αστείο Κορίτσι, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ήταν ικανή να την κάνει αντιπαθητική στους πολυάριθμους θαυμαστές της εθνικής μας σταρ. Κι όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Η Σοφία Ρούμπου κατάφερε μέσα σε 12 χρόνια, με 10 ταινίες και συμμετοχή στο θρυλικό σίριαλ “Οι Πανθέοι” να δημιουργήσει ένα μύθο που την έκανε ιδιαίτερα αγαπητή και ξεχωριστή στον καλλιτεχνικό χώρο… Άλλωστε ξεχωριστή ήταν πάντα…και για όλους όσοι την αγαπήσαμε, θα παραμείνει ξεχωριστή..
Την Σοφία Ρούμπου την έβλεπα κάθε μέρα. Ήταν στο σπίτι μου, στο εφηβικό μου δωμάτιο, πάνω από το κρεβάτι μου. Ως σινεφίλ και φανατικός λάτρης των ταινιών της Φίνος Φιλμ, είχα κρεμασμένη ανάμεσα σε άλλα, μια αφίσα από την ταινία Ένα Αστείο Κορίτσι με την Αλίκη Βουγιουκλάκη κλόουν και την Σοφία Ρούμπου δίπλα της να χαμογελάει και να με κοιτάζει με εκείνο το βαθιά μελαγχολικό βλέμμα που είχε ταυτόχρονα αισιοδοξία και θλίψη… Δεν την γνώρισα ποτέ, δεν πρόλαβα να τη δω στο θέατρο -άλλωστε από το 1985 που έπαιξε στο σίριαλ Οι συνυπάρχοντες, μετά δεν εμφανίστηκε πουθενά ξανά δημόσια- γνώρισα όμως την κόρη της, την εκλεκτή ηθοποιό Μαρία Καβουκίδου, και μέσα από την προσωπικότητα και τον σπάνιο χαρακτήρα της, μπορούσα να φανταστώ πώς είναι να έχεις μαμά την Σοφία Ρούμπου…
Εμφανίστηκε ως “το νέο αστέρι της Φίνος Φιλμ” κατευθείαν στα βαθιά. Με σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη, δίπλα στην Ζωή Λάσκαρη, τον Νίκο Κούρκουλο και τον Ανδρέα Μπάρκουλη, στο λυρικό μιούζικαλ Γυμνοί στο δρόμο. Ξεχώρισε αμέσως. Στην επόμενη ταινία –Πανικός του Σταύρου Τσιώλη- ήταν το πρώτο γυναικείο όνομα, δίπλα στον Κώστα Καζάκο και τον Άγγελο Αντωνόπουλο, ενώ πρωταγωνιστεί και στο Στραβόξυλο -ταινία εκτός Φίνος Φιλμ- δίπλα στον Γιάννη Γκιωνάκη. Ο απόλυτος θρίαμβος όμως θα έρθει με το Κορίτσι του 17
Το 1969 ο Πέτρος Λύκας σκηνοθετεί Το κορίτσι του 17, μια ταινία που δεν έμοιαζε με καμία άλλη μέχρι τότε. Ένα ψυχολογικό θρίλερ με την Σοφία Ρούμπου να υποδύεται την σχιζοφρενή Άννα. Η ταινία συμμετέχει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και σαρώνει τα βραβεία: Βραβείο Καλύτερης Καλλιτεχνικής Ταινίας, Βραβείο Σκηνοθεσίας, Βραβείο Σεναρίου, Βραβείο Ερμηνείας Α’ Γυναικείου Ρόλου” (Σοφία Ρούμπου), Βραβείο Ερμηνείας Β’ Ανδρικού Ρόλου” (Χρήστος Πολίτης)
Ο Πέτρος Λύκας και η Σοφία Ρούμπου με τα βραβεία του Φεστιβάλ
Το κορίτσι του 17, τα καταφέρνει περίφημα και στις εισπράξεις. Ανάμεσα σε 99 ταινίες της σεζόν 1969-1970, κατακτά την 35η θέση με 199.088 εισιτήρια, αφήνοντας πίσω πολλές φιλόδοξες ταινίες που ήταν πολυαναμενόμενες. Λεπτομέρεια: τέσσερις ταινίες της Σοφίας Ρούμπου προβάλλονται στην ίδια χρονική περιόδο. Η Μεσόγειος φλέγεται (στην 7η θέση), Το στραβόξυλο (24η θέση), Πανικός (25η θέση) και Το κορίτσι του 17 (35η θέση)
Αμέσως μετά έρχεται το Ένα Αστείο Κορίτσι, το Αγάπησα μια άγνωστη (με τον Νίκο Δαδινόπουλο), το Αγκίστρι (1976) και οι Πανθέοι το 1977, στην τηλεόραση. Μετά από μια τρίχρονη απουσία, την ξαναβλέπουμε το 1980 στην Παραγγελιά! και το 1981 στο φιλμ Ηλεκτρικός Άγγελος.
Παντρεμένη κι ευτυχισμένη με τον σκηνοθέτη, διευθυντή φωτογραφίας και μοντέρ Νίκο Καβουκίδη, αφοσιώνεται στην οικογένεια και στη φροντίδα της μοναχοκόρης τους Μαρίας.
Η Σοφία Ρούμπου θα κρατήσει το πρόσωπό της μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας για τριάντα περίπου χρόνια. Μόνο η οικογένειά της και οι φίλοι της θα την βλέπουν και θα την χαίρονται στη ζωή τους. Ήταν ακόμη πολύ νέα -γύρω στα σαράντα- όταν θα κάνει τις τελευταίες της εμφανίσεις. Κι όμως, θα μπορούσε να δώσει πολλά, κυρίως στο θέατρο. Ο συνδυασμός ταλέντου και ομορφιάς που διέθετε, μαζί με την άψογη και καθαρή φωνή της, την είχε κατατάξει ψηλά στην εκτίμηση του κοινού… και μόνο με 16 χρόνια καριέρας!
Η Σοφία Ρούμπου το τελευταίο διάστημα είχε προβλήματα υγείας τα οποία δεν κατάφερε να ξεπεράσει. Το κορίτσι του 17, έφυγε για το αιώνιο ταξίδι, αφού ήδη είχε κατακτήσει την αιωνιότητα….
Γυμνοί στο δρόμο: …αυτό δεν είναι για να πιεις, είναι να συγχωρέσεις….
Πανικός (1969)
Το κορίτσι του 17
Σοφία Ρούμπου, Νίκος Δαδινόπουλος
Μαρία και Νίκο, η Σοφία θα είναι πάντα στις καρδιές μας…
Σχόλια για αυτό το άρθρο