Από την/τον Βασίλης Νάτσιος | 3 Ιανουαρίου 2018
Για το θέμα που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα με τη ραδιοφωνική φάρσα, ο Σπύρος Μπιμπίλας έστειλε επίσημο δελτίο τύπου με ανακοίνωση που αναφέρει τα εξής:
Ο κ. Γιώργος Λιάγκας προσέβαλε βάναυσα την προσωπικότητά μου, από την κακοήθη και χυδαία χρησιμοποίηση του προσώπου μου, στη ραδιοφωνική εκπομπή του, καταρρακώνοντας την τιμή και την υπόληψή μου, τον ψυχικό και συναισθηματικό μου κόσμο και την δημόσια εικόνα μου ως ηθοποιού και εκλεγμένου μέλους σημαντικών κοινωνικών φορέων, που αφορούν στην προστασία των δικαιωμάτων των Ελλήνων Ηθοποιών.
Το μέρος της εκπομπής που με αφορούσε, περιήλθε στην αντίληψη ανυπολόγιστου αριθμού προσώπων, λόγω της ταχύτατης αναπαραγωγής και διάδοσής του σε πλήθος ιστοτόπων σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, ΥΟU TUBE, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, με αποτέλεσμα να μεγεθύνεται η προσβολή μου στο έπακρον KAI να υποστώ δεινό διασυρμό ως άνθρωπος και καλλιτέχνης τόσο στο οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό μου περιβάλλον όσον και στο μεγάλο και ευρύτατο κοινό.
Σε όλη μου τη ζωή και σε όλη τη σταδιοδρομία μου, μέσα από τις καίριες θέσεις που έχω αναλάβει να υπηρετήσω αμισθί, όπως μέλος και Γενικός Γραμματέας της διοίκησης του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος του ΔΣ του ΚΘΒΕ, Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του ΣΕΗ, μέλος του ΔΣ του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης ΔΙΟΝΥΣΟΣ, έχω αγωνιστεί με συνέπεια και αυταπάρνηση, χωρίς ιδιοτέλεια, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, για να είμαι ωφέλιμος στους συναδέλφους και συνανθρώπους μου, και τουλάχιστον δηλώνω κατηγορηματικά ότι ποτέ δεν προξένησα στις σχέσεις, τις συναλλαγές μου και στη δημόσια παρουσία μου, οποιαδήποτε βλάβη, οικονομική ή ηθική, σε κανένα.
Καμία εξήγηση δεν έδωσε ο κ. Λιάγκας, από πού ορμώμενος και για ποιο σκοπό, με προσέβαλε με χυδαίο τρόπο δημόσια από την εκπομπή του, σαν να ήμουν ένα απλό χρηστικό αντικείμενο, ένα παίγνιο, και όχι πρόσωπο, για να εξυπηρετήσει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του. Η έκφραση της δημόσιας συγγνώμης του ούτε ειλικρινής ήταν, αλλά ήταν και τόσο αβασάνιστη, περί «πλακίτσες» που δήθεν έκανε, ώστε να είναι ανάξια λόγου η δήλωσή του και η αναφορά και μόνο αυτής της δικαιολογίας του με κάνει να αισθάνομαι ότι αναμεταδίδω ένα αντιαισθητικό γλωσσικό βαρβαρισμό που στερείται οποιασδήποτε ανοχής.
Είμαι υποχρεωμένος, για λόγους στοιχειώδους προστασίας του δικαιώματος της αξιοπρέπειας και της υπολήψεώς μου, να απορρίψω το ανειλικρινές αίτημα συγγνώμης του κ. Λιάγκα και ήδη έχω αναθέσει στη δικηγόρο κ. Έλλη Γ. Ρούσσου, την άσκηση αγωγής για την αποκατάσταση της καίριας ηθικής βλάβης που μου προξένησε με αίτημα καταβολής χρηματικού ποσού ως αποζημίωση που μέρος της θα διαθέσω στο ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ για τη στήριξη του οποίου ανάλωνα μεγάλο μέρος των δυνάμεων και του χρόνου μου.
Σέβομαι τον τύπο και τους δημοσιογράφους, δεν σέβομαι και δεν εκτιμώ οποιονδήποτε που επιβάλλει πρακτικές στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία Παρατηρούμε αυτό το φαινόμενο των απρόκλητων και αηθών προσβολών, λιγότερο παλαιότερα και συχνότερα τα τελευταία χρόνια, να εκδηλώνεται σε δημοσιογράφους και παρουσιαστές, που πάσχουν από τη μέθη της υψηλής ακροαματικότητας, έτσι ώστε να στρεβλώνουν αυθαίρετα και απρόκλητα τους κανόνες δεοντολογίας και σεβασμού της προσωπικότητας και την ελευθερία του Τύπου. Αυτή δε η παραβατικότητα τους συμβαίνει γιατί πιστεύουν ότι είναι καλυμμένοι στο απυρόβλητο και δεν έχουν καμία υποχρέωση να λογοδοτήσουν ούτε στην ίδια τους τη συνείδηση, ούτε σε κανένα ιδιώτη ή αρχή, για οποιαδήποτε ασχήμια, χυδαιότητα ή βαρβαρισμό εκτοξεύσουν μέσα από τις εκπομπές τους, ή τα κείμενά τους. Στην πραγματικότητα η έκδηλη αυτή τάση και η αχαλίνωτη συμπεριφορά τους και το υποτιθέμενο από αυτούς «προνόμιο» του να υβρίζουν και να διαπομπεύουν κάθε ανύποπτο και αθώο πολίτη, επώνυμο ή μη, τείνει να γίνει καθεστώς, γιατί αυτοί οι μπροστάρηδες διεκδικούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να ορίζουν αυτοί τους κανόνες του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου.
Τρανή απόδειξη για την παραπάνω νοοτροπία αυτών των δημοσιογράφων και παρουσιαστών που θεωρούν το δημόσιο βήμα ιδιοκτησία και φέουδό τους αποτελεί ο κύριος Λιάγκας. Εδώ φαίνεται ότι ο επιτήδειος και επηρμένος παρουσιαστής, που νομίζει ότι δικαιούται να λέει ότι θέλει, συγχέει την έννοια του ιδιωτικού, του δημόσιου και του αγοραίου. Μια τέτοια παρέκκλιση δείχνει άσκηση της δημοσιογραφίας, όχι στο άπλετο φως της δημοσιότητας, αλλά στο σκοτεινό θάλαμο του υποσυνείδητου.
Όμως, και παρά τη βαρύτατη προσβολή μου από τον παραπάνω δημοσιογράφο, η σύνεση και η λογική με υποχρεώνει να μην αμφισβητήσω ποτέ την υψηλή αποστολή που εκτελεί ο Τύπος και οι δημοσιογράφοι, γιατί αποτελούν τον καθρέφτη της δημόσιας και κοινωνικής ζωής που όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε με περίσκεψη, σοβαρότητα και το κύρος που αρμόζει.
