ΤΩΡΑ |
Σάλο έχει προκαλέσει η απόφαση του Δήμου Χαλκίδας να πεταχτούν κυριολεκτικά στο δρόμο είκοσι ζώα συντροφιάς από το καταφύγιο του Ζωοφιλικού συλλόγου της πόλης στις 31 Μαρτίου. Έχει σαστίσει όλους τους φιλόζωους της πόλης η ξαφνική αυτή απόφαση της διεύθυνσης γεωτεχνικών υπηρεσιών που εμμένει ότι πρέπει να αρχίζουν να απομακρύνονται σκυλιά από το Καταφύγιο Χαλκίδας στην περιοχή του Βασιλικού στα τέλη του μήνα, με σκοπό βέβαια σταδιακά να κλείσει όλο το μέρος που με κόπο και στερήσεις έχουν φτιάξει εδώ και τόσα χρόνια φιλόζωοι και μόνο αυτοί με τη βοήθεια ενίοτε ελληνικών και ξένων φιλοζωικών οργανώσεων.
Ουδέποτε ο δήμος έχει προσφέρει οτιδήποτε στο Καταφύγιο, όπου τόσα χρόνια έχουν φιλοξενηθεί και σωθεί τόσα αδέσποτα ζώα συντροφιάς. Η υπόθεση έχει ξεκινήσει από πιο παλιά με τη διαμάχη για την άδεια του Καταφυγίου. Τώρα πια το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι πολύ μεγάλο αφού ξαφνικά η διεύθυνση Γεωτεχνικών υπηρεσιών, το τμήμα φυσικού και αστικού περιβάλλοντος με τη σύμφωνη γνώμη του Αντιδημάρχου, Γεώργιου Μπουραντά αποφάσισε στις 16 Μαρτίου να απομακρύνει τα είκοσι πρώτα αδέσποτα ζώα συντροφιάς.
Σε μια πόλη που μαστίζεται από το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων αφού ιδιαίτερα κάθε καλοκαίρι όποιος περνάει από τη Χαλκίδα εγκαταλείπει με ευκολία σκυλιά, συν το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τελευταία από τους κυνηγούς, οι οποίοι πετάνε κυριολεκτικά αποστεωμένα τα σκυλιά τους στα βουνά για να πεθάνουν και τα περισυλλέγουν φιλόζωοι εθελοντές. Μια τέτοια απόφαση σίγουρα προκαλεί μεγάλη επιδείνωση του προβλήματα και όχι λύση. Μάλιστα όταν το Καταφύγιο του Ζωοφιλικού συλλόγου Χαλκίδας συντηρεί όλα αυτά τα ζώα με τα χρήματα ιδιωτών που αγαπούν τα ζώα και συνδρομές και όχι δημοτικά ή κρατικά κονδύλια. Τα είκοσι αυτά σκυλιά που θέλουν λοιπόν να πετάξουν κυριολεκτικά στο δρόμο από το Δήμο και την περιφέρεια, είναι ζώα για τα οποία ποτέ δεν έχει ενδιαφερθεί ο Δήμος και δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ.
Το μεγαλύτερο μέλημα όλων είναι η σωματική και ψυχική υγεία των ζώων αυτών που έχουν φιλοξενηθεί στο καταφύγιο από κουτάβια αρκετά, ή έχουν σωθεί από αρρώστιες κατά καιρούς. Το ερώτημα όλων είναι που θα πάνε αυτά τα 20 πρώτα ζώα που θέλουν να βγάλουν από το καταφύγιο, όταν ήδη υπάρχουν αρκετά αδέσποτα στους δρόμους; Για να επανενταχθούν θα έπρεπε τα ζώα να βρίσκονταν μόνο λίγο καιρό στο καταφύγιο, κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει, ενώ παράλληλα θα έπρεπε να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των κατοίκων για να αφεθούν και άλλα αδέσποτα σε διάφορες περιοχές της Χαλκίδας. Όσο για το Κυνοκομείο που διατηρεί ο δήμος και το πληρώνουν οι δημότες, ούτε έχει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και υποδομές, ούτε τους υπαλλήλους για να φροντίσουν και άλλα τόσα ζώα.
Μιλήσαμε με την υπεύθυνη του Ζωόφιλου συλλόγου Χαλκίδας, Ζωή Χαϊνά και μας είπε ότι στις 13 Ιανουαρίου του 2016 που συνεδρίασε η επιτροπή για την παρακολούθηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς, τόσο εκείνη, όσο και η Σίσσυ Λαϊου από το Ζωόφιλο σύλλογο δεν είχαν κληθεί. Το ίδιο είπε και η κυρία Λαϊου, ενώ ο Αντιδήμαρχος Γεώργιος Μπουραντάς εμμένει στην άποψή του ότι πρέπει τα ζώα να ξεκινήσουν να απομακρύνονται από το Καταφύγιο, χωρίς όμως να πάρουμε απάντηση για το που θα πάνε αυτά τα άμοιρα ζώα που έχουν μεγαλώσει και έχουν μάθει στο χώρο αυτό. Η απόφαση βασίστηκε στο ότι ο Ζωόφιλος σύλλογος Χαλκίδας «το καταφύγιο» δεν διαθέτει αδειοδοτημένες εγκαταστάσεις κυρίως εξαιτίας της απόστασης των 100 μέτρων που πρέπει να κρατούνται από τις γύρω κατοικίες.
Από την πλευρά τους ο Ζωόφιλος σύλλογος Χαλκίδας απαντά ότι κατά την ίδρυση και τη σύστασή του το 1996 δεν υπήρχε κανένα σπίτι στα 100 μέτρα και ότι έχουν δικαιωθεί δικαστικά γι’ αυτό πολλάκις, ενώ στη σύννομη λειτουργία του καταφυγίου συνάδει το υπ. Αριθμ. 13022/16-2-2000 έγγραφο της Νομαρχιακής αυτ/σης Ευβοίας, διεύθυνση υγείας-δημοτικής υγιεινής, τμήμα υγείας που βεβαιώνει μεταξύ άλλων ότι ο χώρος ήταν μακριά από οικίες..
Σε κάθε περίπτωση όλους του αληθινά φιλόζωους τους απασχολεί μόνο η ευζωία των πιο πιστών φίλων του ανθρώπων, των σκυλιών και δεν τους ενδιαφέρουν τα νομικά ζητήματα. Κύριο μέλημα δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από το τι θα γίνουν αυτά τα ζώα και πού θα καταλήξουν, αφού όλοι γνωρίζουν ότι κάθε γειτονιά που γεμίζει ξαφνικά με αδέσποτα, παραμονεύει ο κίνδυνος κάποιος να τα εξοντώσει σύντομα.
Πού θα κοιμούνται, πού θα τρέφονται, ποιος θα φροντίζει ιατρικά όλα αυτά τα ζώα συντροφιάς που έχουν ανάγκη καθημερινής μέριμνας, όταν ξαφνικά θα βρεθούν στο δρόμο; Ποιος μπορεί από το Δήμο ή την Περιφέρεια να εγγυηθεί για την ασφάλεια τόσων ψυχών και ποια θα είναι η τύχη τους, όταν ούτε να περπατούν μέσα στα οχήματα δεν γνωρίζουν, αφού είναι μεγαλωμένα μακριά από όλα αυτά; Οι πολίτες της Χαλκίδας συμφωνούν με αυτό το σχέδιο εξόντωσης όταν προσφέρουν τον «οβολό» τους στο Δήμο για έργα ανάπτυξης και αναμόρφωσης και αντί αυτού παίρνουν μεγαλύτερο χάος;
Σχόλια για αυτό το άρθρο