«Νομίζω ότι είναι μια πολύ σημαντική στιγμή αν σκεφτείς κανείς ότι αυτό που ήταν αυτονόητο δεν γινόταν. Έχουμε μια αλλαγή σκυτάλης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μέσα στη λογική ενός φεστιβάλ, δηλαδή μιας γιορτής. Ακόμα και η αλλαγή σκυτάλης μπορεί να έχει τη μορφή γιορτής. Αυτό σημαίνει φεστιβάλ, φιέστα, σε όλες τις λατινογενείς γλώσσες, έτσι είναι, γιορτή. Αυτή τη γιορτή του υψηλού που θέλησαν να καθιερώσουν το 1955 οι εμπνευστές του Φεστιβάλ”. Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την ομιλία της η Υπουργός Πολιτισμού & Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη στο ξεκίνημα της τελετής παράδοσης-παραλαβής της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο γραφείο του Φεστιβάλ Αθηνών, όπου ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος με μια μεγάλη αγκαλιά έδωσε τη σκυτάλη στην Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Στη συνέχεια της ομιλίας της η Υπουργός Πολιτισμού ανέφερε τα εξής: Με το Ηρώδειο στην Αθήνα και το θέατρο του Πολυκλείτου στην Επίδαυρο, ήταν από πολύ νωρίς στα σχέδια και των ανθρώπου του πνεύματος και της τέχνης αλλά και της πολιτικής να ανοίξουν για τον πολύ κόσμο με πρωτοποριακά για την εποχή δεδομένα. Αν σκεφτεί κανείς το 1938 που ανοίγει ο Ροντήρης την Επίδαυρο με την Παξινού και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή.
Διακόπτεται η Επίδαυρος στον πόλεμο για να επανέλθει δυναμικά πάλι με τον Ροντήρη το 1955 που ξεκινάει το Ηρώδειο με τον Ντίνο Γιαννόπουλο, καλλιτεχνικό διευθυντή, ο οποίος έρχεται από την Αμερική για να υπηρετήσει αυτή τη γιορτή του υψηλού. Πολύ πρώιμα, 1960-1961 στο Θέατρο της Επιδαύρου έχουμε την Κάλλας. Η αρχαία τραγωδία που ξεκίνησε να αναβιώσει σε αυτό το καταπληκτικό θέατρο βρίσκεται σε μια συνάφεια με την όπερα στον ίδιο χώρο. Στο ίδιο θέατρο και τα δύο. Η κάθε μια στην εποχή της καις τον τόπο που γεννά είναι γιορτές, για τον πολύ κόσμο.
Έτσι θέλουμε το Φεστιβάλ. Τα τελευταία χρόνια το Φεστιβάλ άνοιξε στην πόλη, συγκέρασε την εγχώρια δημιουργία με σημαντικές παρουσίες από το εξωτερικό. Νομίζω ότι ο κ. Θεοδωρόπουλος έβγαλε τον καλύτερό του εαυτό και η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα κάνει το ίδιο.
Έχει το δικό της προγραμματισμό και ξέρει αυτό που ξέρουμε όλοι ότι πολλές πόλεις ζουν από τα φεστιβάλ. Η σύγχρονη τέχνη μέσα από τα φεστιβάλ διαδίδεται παγκοσμίως και το παγκόσμιο νεωτερικό μέσα από τα φεστιβάλ μεταλαμπαδεύεται στις περιοχές που οργανώνουν τα φεστιβάλ.
Το πεδίο είναι τεράστιο και ο στόχος είναι το 2022 οι νυν διευθυντές να συνεργαστούν με τον όποιον ή ακόμα και με τον εαυτό τους για την ομαλή συνέχεια.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Βαγγέλη να ευχηθώ καλή δύναμη και καλή επιτυχία στον κ. Ευαγγελάτου.
Στη συνέχεια μίλησε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος λέγοντας τα παρακάτω: Όταν ανέλαβα την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ, τον Απρίλιο του 2016, στην πρώτη Συνέντευξη Τύπου για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα εκείνης της χρονιάς, είχα πει ότι εγώ δεν παρέλαβα τίποτα, σήκωσα τη σκυτάλη από το έδαφος και ότι θα ήθελα, όταν θα κλείσει ο δικός μου κύκλος στο Φεστιβάλ, να την παραδώσω εγώ στον επόμενο. Στη διάρκεια της θητείας μου μίλησα σε αρκετές συνεντεύξεις για την αναγκαιότητα αυτής της συνέχειας. Αλήθεια, τι συμβαίνει και στην Ελλάδα, στους πολιτιστικούς οργανισμούς, δεν έχουμε αυτή την κουλτούρα παράδοσης από τον προηγούμενο στον επόμενο, η οποία σηματοδοτεί ακριβώς τη συνέχεια του έργου αυτών των οργανισμών; Θα έλεγα ότι οι Υπουργοί Πολιτισμού κατά κανόνα δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει για τη δουλειά μας η έγκαιρη τοποθέτηση του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, ώστε αυτός να συνυπάρξει κάποιο διάστημα με τον προηγούμενο και να ενημερωθεί, για να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος σε βάρος του καλλιτεχνικού έργου. Αλλά κι εμείς, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές, που θέλουμε να παραμείνουμε δια παντός στη θέση μας, κι όταν μας αντικαθιστούν, είτε έχει λήξει η θητεία μας είτε όχι, δε διανοούμαστε να συμπαρασταθούμε και να βοηθήσουμε το διάδοχο στο έργο του. Εύχομαι ν’ αλλάξει αυτή η αντίληψη, και η σημερινή μας παρουσία εδώ δείχνει προς αυτή την κατεύθυνση, προς όφελος και της πολιτικής και του πολιτισμού μας. Χαίρομαι λοιπόν που είστε εδώ, Κυρία Μενδώνη και Κύριε Γιατρομανωλάκη, γιατί με την παρουσία σας αποκτά θεσμικό χαρακτήρα αυτή η παράδοση.
Χαρά μου είναι επίσης, που από την επομένη της ανακοίνωσης του ονόματος της Κατερίνας, είμαι δίπλα της και την ενημερώνω μαζί με τους συνεργάτες του γραφείου μου, την Ορσία Σοφρά και τον Κωνσταντίνο Τζάθα. Θα είμαι κοντά της όσο με χρειάζεται.
Κατά τα άλλα δεν ταιριάζει νομίζω σε μια τελετή παράδοσης να κάνω τον οποιοδήποτε απολογισμό. Έτσι κι αλλιώς τον καλλιτεχνικό απολογισμό τον έκανα στις 23 Ιουλίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπου οι περισσότεροι από σας ήσασταν παρόντες. Ελπίζω πως με την παρουσία μου στο Φεστιβάλ έβαλα κι εγώ, όπως συνηθίζουν να λένε, ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα του μεγαλύτερου πολιτιστικού οργανισμού της χώρας. Ήμουν κομμάτι μιας αλυσίδας με παρελθόν, παρόν και μέλλον. Η φυσιογνωμία ενός φεστιβάλ δεν δημιουργείται εκ του μηδενός. Η γνώση και η εμπειρία του παρελθόντος δεν διαγράφεται ούτε και μπορεί να μένει ανεκμετάλλευτη. Κι αυτό έκανα, πάντα μέσα από το φίλτρο της δικής μου ιδιοσυγκρασίας, αλλά και της προσωπικής μου ματιάς στην κοινωνία και την τέχνη του σήμερα.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την ομάδα των καλλιτεχνικών συμβούλων και του γραφείου μου, καθώς και τους εργαζόμενους του Φεστιβάλ που μόχθησαν δίπλα μου.
Με την ευχή και την αγάπη μου, αλλά και με κάποια ανακούφιση, γιατί πέρασα και δύσκολες στιγμές, παραδίδω το Φεστιβάλ στα δυναμικά χέρια της φίλης Κατερίνας Ευαγγελάτου. Έχει μεγαλώσει μέσα στο θέατρο, έχει λαμπρές σπουδές, είναι ταλαντούχα, έχει όλες τις προδιαγραφές για να δοκιμαστεί σ’ αυτό το μεγάλο και ιστορικό Φεστιβάλ, με τους εμβληματικούς χώρους από την Αθήνα ως την Επίδαυρο, καθένας από τους οποίους διεκδικεί τη δική του ταυτότητα.
Κι εγώ επιστρέφω στο θεατρικό μου σπίτι, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, για να αξιοποιήσω στη μικρή κλίμακα όσα αποκόμισα από τη μεγάλη περιπέτεια του Φεστιβάλ. Ευγνώμων για όλα όσα έζησα τα τελευταία 3 χρόνια και 5 μήνες.
Η τελετή έκλεισε με την ομιλία της Κατερίνας Ευαγγελάτου: Ευχαριστώ τον Βαγγέλη όχι μόνο για τα καλά του λόγια εδώ αλλά και για τη συμπαράσταση. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι υπάρχει η διάθεση συνεργασίας ειδικά ανάμεσα σε δύο εν ενεργεία σκηνοθέτες. Εδώ είχα την χαρά πραγματικά από την μέρα ανακοίνωσης του ονόματος να είμαι σε συνεργασία με τον Βαγγέλη και τους συνεργάτες του για την ομαλή αλλά και απολύτως λειτουργική μετάβαση. Πριν από όλα αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω την ηγεσία του υπουργείο Πολιτισμού για την τιμή και την εμπιστοσύνη.
Έχω την διάθεση να δώσω όλη μου την δημιουργική ορμή σε αυτό τον θρυλικό θεσμό που τον αντιμετωπίζω ως μια μεγάλη καλλιτεχνική πρόκληση. Δεν είναι η στιγμή να κάνω αναγγελίες φυσικά, υπάρχει ένας χρόνος ενημέρωσης που ακολουθεί για να συσταθεί η δημιουργική ομάδα. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του φεστιβάλ που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής και που με χαρά έχουν ξεκινήσει να με ενημερώνουν. Για εμάς το φεστιβάλ είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουμε τον κόσμο, ένας ανοιχτός διάλογος της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας με την παγκόσμια. Μια απόλυτη γιορτή, μια συμπυκνωμένη περιπέτεια. Και σίγουρα μια σύνδεση του παρελθόντος με το μέλλον στην τέχνη, την αισθητική, την καλλιέργεια. Και κάτι ακόμα που θα ήθελα να είναι το Φεστιβάλ για εμένα και για όλη την ομάδα θα θέλαμε να είναι μια εξαίρεση στους χειμερινούς ρυθμούς της καλλιτεχνικής μας ζωής.
Ελπίζω σύντομα να συναντηθούμε ξανά για να αναπτύξουμε το όραμά μας και να σας παρουσιάσουμε και την υπόλοιπη ομάδα με την οποία θα εργαστούμε για αυτόν τον θρυλικό θεσμό με τον οποίο συνεργάζομαι βαθιά.
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Λίνα Μενδώνη, Νικόλας Γιατρομανωλάκης
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Κατερίνα Ευαγγελάτου
Δείτε την τελετή σε βίντεο: https://www.facebook.com/athepfestival/videos/1551915031612786/
Ευχόμαστε καλή και δημιουργική θητεία στην Κατερίνα Ευαγγελάτου
betty
2019/09/02 στις 21:14
Καλορίζικη! Και ο Θεοδωρόπουλος ήταν άξιος!