Από την/τον Βασίλης Νάτσιος | 6 Ιουνίου 2019
Έκθεση με τίτλο «Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο» με έργα προσφύγων και Ελλήνων μαθητών, πραγματοποιεί το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τις 6 έως τις 29 Ιουνίου. Η έκθεση που εγκαινιάζεται στις 6 Ιουνίου και ώρα 18:00, φιλοξενεί έργα 60 συνολικά παιδιών, 30 προσφύγων από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Solidarity Now και 30 μαθητών του Pierce College, τα οποία συμμετείχαν φέτος στα εργαστήρια του προγράμματος «Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο».
Το πρόγραμμα «Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο» είναι μία πρωτοβουλία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης που ξεκίνησε το 2016 και προσφέρει εκπαιδευτικά εργαστήρια σε πρόσφυγες – κυρίως ασυνόδευτα παιδιά και ‘Ελληνες μαθητές δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων. Μέσω αυτών των εργαστηρίων, παιδιά που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα και προέρχονται από διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό υπόβαθρο, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν την Κυπρο-Μινωική γραφή ως κώδικα επικοινωνίας μέσω της τέχνης. Τα εργαστήρια αποτελούν αφετηρία για να γεννηθούν απορίες όπως: Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με κάποιον που δεν μιλάει την ίδια γλώσσα ή προέρχεται από διαφορετικό τόπο; Πώς δημιουργώ ένα νέο κώδικα επικοινωνίας; Πώς δημιουργείται μια καινούργια γλώσσα; Στο τέλος του προγράμματος, οι μαθητές δημιουργούν τα δικά τους έργα.
Τις προηγούμενες χρονιές στο πρόγραμμα συμμετείχαν μαθητές από την Σχολή Χιλλ και τον οργανισμό Δικαιώματα του Παιδιού, καθώς και πρόσφυγες από ξενώνες φιλοξενίας στο Σχιστό και στον Ελαιώνα.
Φέτος, οι 30 πρόσφυγες από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Solidarity Now οι 30 μαθητές του Pierce College συμμετείχαν σε 3 κύκλους εργαστηρίων ( 5 εβδομάδες ο κάθε κύκλος). Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της εταιρείας Consolidated Contractors Company (CCC) και των Young Patrons του Μουσείου.
O σχεδιασμός και υλοποίηση του προγράμματος πραγματοποιήθηκε από την Δάφνη Κουρή και Χριστίνα Νάκου.
photos: Paris Tavitian
«Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο»
Διάρκεια: 6 – 29 Ιουνίου 2019
Εγκαίνια: Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019, ώρα 18:00
Είσοδος: ελεύθερη
Cycladic.gr
ανώνυμη
2019/06/06 στις 8:57
πολύ ωραίο κείμενο.