Η αξέχαστη Γκέλυ Μαυροπούλου

Θέατρο, σινεμά, τηλεόραση.. Η Γκέλυ Μαυροπούλου με ό,τι ασχολήθηκε, το κατέκτησε και μπήκε στην καρδιά του κοινού που την αγάπησε και την έκανε είδωλο, στα πρώτα χρόνια της ασπρόμαυρης τηλεόρασης.

Παιδί έρωτα -όπως της άρεσε να λέει η ίδια για τον εαυτό της- της Μαρίκας Κρεβατά και του Άγγελου Μαυρόπουλου, η Γκέλυ Μαυροπούλου ήρθε στον κόσμο στις 21 Οκτωβρίου 1932 στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς της ήταν ηθοποιοί που γνώρισαν μεγάλες θεατρικές δόξες, ενώ η μητέρα της έκανε σημαντικές εμφανίσεις και στον κινηματογράφο, όπου ξεχώρισε. Η Γκέλυ δεν έζησε πολύ τους γονείς της μαζί, αφού ο πατέρας της έφυγε από το σπίτι, λίγο μετά τη γέννησή της. Ωστόσο, η μητέρα της πάντα της έλεγε: Είναι ο πατέρας σου, θα τον αγαπάς και θα τον σέβεσαι. Χρόνια αργότερα, η Μαρίκα Κρεβατά θα γίνει ζευγάρι με τον επίσης ηθοποιό Γιώργο Γαβριηλίδη.

ΣχετικάΆρθρα

Mappemonde Restaurant Bar & Lounge: Νέοι γευστικοί ορίζοντες στο rooftop του Athens Capital Hotel-MGallery Collection

2 Δεκεμβρίου 2022

Ο Αργύρης Αγγέλου από το Α ως το Ω: “Ο ηθοποιός στην Ελλάδα είναι ζογκλέρ”

2 Δεκεμβρίου 2022

“Δυσαρμονίες” με τον Αντώνη Αντωνίου και την Νατάσα Ασίκη στη Θεατρική Σκηνή

2 Δεκεμβρίου 2022

Η Γκέλυ Μαυροπούλου θα παντρευτεί μία φορά στη ζωή της με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Στέφανο Στρατηγό. Θα γνωριστούν όταν εκείνη είναι 23 χρονών και εκείνος 31. Ο γάμος του θα γίνει το 1955 και θα κρατήσει 11 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, θα παίξουν μαζί σε ταινίες, ενώ το 1963 θα κάνουν το δικό τους θίασο.

Το 1955 η Γκέλυ Μαυροπούλου θα κάνει το θεατρικό της ντεμπούτο, δίπλα στην Μελίνα Μερκούρη, στο έργο “Επτά χρόνια φαγούρα”, που είχε κάνει πρεμιέρα την ίδια χρονιά στο σινεμά, με την Μέριλιν Μονρόε. Μέχρι το 1991 που θα κάνει την τελευταία της θεατρική εμφάνιση στο «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου, η Γκέλυ Μαυροπούλου για 36 χρόνια θα παίζει στο θέατρο, χειμώνα καλοκαίρι. Θα παίξει έργα ρεπερτορίου αλλά και σύγχρονες ελληνικές κωμωδίες, μιούζικαλ και δράματα. Από τις ξεχωριστές επιτυχίες της, ήταν η κωμωδία των Τσιφόρου-Βασιλειάδη “Η κυρία του κυρίου” που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο.

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1953 με την ταινία Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται του Γιώργου Λαζαρίδη. Θα ακολουθήσουν άλλες 42 ταινίες, οι περισσότερες μελό -όπως είναι και η μόδα της εποχής- αλλά και πολλές κωμωδίες. Ενδεικτικά αναφέρω τις: Η θεία από το Σικάγο, Η κυρία του κυρίου, Εταιρία θαυμάτων, Από τα Ιεροσόλυμα με αγάπη, Απαγωγή, Έγκλημα στο Κολωνάκι, Έγκλημα στην Ομόνοια, Η λεωφόρος της προδοσίας, Η ωραία των Αθηνών, Ο Αλή πασάς και η κυρά Φροσύνη, Ο Φανούρης και το σόι του, Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα, Το φιντανάκι, Οι γενναίοι πεθαίνουν δύο φορές, Ταξίδι του μέλιτος, Έξοδος κινδύνου κ.α.

Η ίδια αναφερόταν ξεχωριστά στις ταινίες Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα όπου έπαιζε μια γυναίκα της τρούμπας -η οποία προβλήθηκε την ίδια σεζόν με τα Κόκκινα Φανάρια, χωρίς όμως να φτάσει την επιτυχία της- και στο μελό Η ζωή μου ανήκει σε σένα, όπου οι περιπέτειες της ηρωίδας, δεν έχουν τελειωμό: ερωτεύεται έναν Ελληνοαυστραλό έφεδρο αξιωματικό στον πόλεμο του ΄40, τον κρύβει στη σοφίτα, μένει έγκυος, εκείνος φεύγει, εκείνη την συλλαμβάνουν, την βασανίζουν, γεννάει πρόωρα το παιδί της και στο τέλος τυφλώνεται. ” Συμπάσχω πολύ με αυτήν την κοπέλα που υποδύομαι στην ταινία” έλεγε χαριτολογώντας. Στην αυτοβιογραφία της έγραψε: Διασκέδασα πάρα πολύ με τη συμμετοχή μου στη “Θεία από το Σικάγο” του Σακελλάριου, την “Κυρία του κυρίου” του Δαλιανίδη, τον “Ανακατωσούρα” του Γρηγορίου και την “Εταιρία θαυμάτων” του Δημήτρη Ψαθά σε σκηνοθεσία του Στρατηγού. Τελικά με τις περισσότερες κωμωδίες που έπαιξα στο σινεμά. Όλα όμως τα μελό, τα αβάσταχτα εκείνα μελό, που έκανα τα αδύνατα δυνατά να υποστηρίξω το ρόλο μου και το σενάριο, αλλά τις περισσότερες φορές χαμένος κόπος. Δεν αποκηρύσσω το κινηματογραφικό μου παρελθόν, κάθε άλλο. Ό,τι κι αν έκανα, το έκανα με πίστη και αφοσίωση πάντα. Μου άρεσε κι εμένα το δάκρυ, δεν μπορώ να το αρνηθώ. Ο Φώσκολος έλεγε: “Οι μόνοι που μπορούν να παίξουν τέλεια το μελό, είναι ο Κούρκουλος και η Μαυροπούλου”

Ο Νίκος Φώσκολος ήταν εκείνος που την έκανε τηλεοπτική πρωταγωνίστρια. Το 1969 θα συνεργαστούν στην ταινία Η λεωφόρος της προδοσίας, όπου εκείνος έχει γράψει το σενάριο. Το 1971, ο Νίκος Φώσκολος γράφει το σενάριο της σειράς 13ο ανακριτικό γραφείο, όπου ένα ρόλο κρατάει η Γκέλυ Μαυροπούλου. Όταν η σειρά ολοκληρωθεί, ο Φώσκολος θα γράψει τον Άγνωστο Πόλεμο και θα προτείνει για πρωταγωνίστρια την Γκέλυ Μαυροπούλου, δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο. Η σειρά -που το στόρι είναι από την ταινία Η λεωφόρος της προδοσίας– θα γίνει το απόλυτο τηλεοπτικό σουξέ και οι δύο πρωταγωνιστές θα γίνουν αμέσως τηλεοπτικά είδωλα. Ο Διαγόρας Βαρτάνης και η Χριστίνα Ψάχου, τα δύο αδέλφια που υποδύονται ο Αντωνόπουλος και η Μαυροπούλου, θα αφήσουν εποχή και ακόμα και σήμερα, μνημονεύονται οι ρόλοι και η επιτυχία του σίριαλ.

Ο Νίκος Φώσκολος θα της εμπιστευτεί και τον επόμενο γυναικείο πρωταγωνιστικό ρόλο, στη σειρά Εν τούτω νίκα. Εκεί, η Γκέλυ Μαυροπούλου υποδύεται την Αγία Ελένη, δίπλα στον Κώστα Καρρά που υποδύεται τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ανάμεσα στις δύο σειρές, η Γκέλυ Μαυροπούλου και ο Άγγελος Αντωνόπουλος, θα πρωταγωνιστήσουν σαν ζευγάρι στην ταινία της Φίνος Φιλμ “Οι γενναίοι πεθαίνουν δύο φορές” σε σενάριο Φώσκολου. Οι δύο τελευταίες ταινίες της, η “Έξοδος Κινδύνου” και το “17 σφαίρες για έναν άγγελο” θα είναι επίσης με υπογραφή Νίκου Φώσκολου.

Η Γκέλυ Μαυροπούλου γνώρισε την απόλυτη δόξα στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση. Έκανε επιλογές στην Τέχνη της και δεν σπατάλησε το ταλέντο της, ακόμα και στις μελό ταινίες που πρωταγωνίστησε. Ξεχώρισε για το ήθος της, την υποκριτική της και την αξιοπρέπειά της. Μετά το χαμό της μητέρας της το 1994, η Γκέλυ Μαυροπούλου αποτραβήχτηκε σιγά σιγά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έκανε σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις ενώ τα τελευταία χρόνια, ζούσε εντελώς μόνη. Μόνη έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουλίου 2021… ξεχασμένη από φίλους και συναδέλφους. Όχι όμως από τον κόσμο που θα την αγαπάει πάντα σαν Χριστίνα Ψάχου, σαν κυρία του κυρίου και σαν ανιψιά της θείας από το Σικάγο…