Από την/τον Vasilis Papavasiliou | 9 Οκτωβρίου 2019
Ο Άρης Μπινιάρης είναι από τα θεατρικά πρόσωπα της νέας γενιάς που θα μας απασχολήσουν- ήδη απασχολεί- πολύ στο μέλλον, γιατί έχει να δώσει πολλά και καλά στον πολιτισμό! Τα τελευταία χρόνια με τις δουλειές που έχει ανεβάσει όλοι μιλούν γι’ αυτόν-κοινό και κριτικοί-με διθυραμβικά και επαινετικά λόγια! Τον εκθειάζουν, τον επευφημούν και όχι άδικα .Οι παραστάσεις του διακρίνονται από μία ιδιαίτερη πρωτοτυπία και σκηνοθετική ματιά. Φέρουν το προσωπικό του στίγμα και τη δική του υπογραφή. Κι αυτό γιατί δεν αντιγράφει άλλους ξένους σκηνοθέτες -αλλά ούτε ο ίδιος αντιγράφεται- και οι σκηνοθεσίες του είναι ξεχωριστές και δεν καταστρέφουν τα έργα με άσκοπους νεωτερισμούς. Αντίθετα, επιτυγχάνει με απόλυτη ακρίβεια να κατεβαίνουν στο κοινό, προσθέτοντας στοιχεία και μουσικές που κάνουν τις παραστάσεις του να έχουν παλμό, ροή και να εντυπωσιάζουν τον θεατή με την αλήθεια τους. Τον θαυμάζω! Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και μπράβο! Θα το γράψω για πολλοστή φορά- για εκείνους τους καλλιτέχνες που είναι καλλιτέχνες- πόσο συγκινούμαι, όταν βλέπω νέα παιδιά αντί να κυνηγούν την αναγνωρισιμότητα και να κυνηγούν τα χρήματα, να είναι αφιερωμένα ψυχή τε και σώματι στην Τέχνη τους… Τον θαυμάζω, επίσης, γιατί βάζει στόχους, δημιουργεί, δουλεύει σκληρά με πάθος καταθέτοντας την ψυχή του, δίνει βάση έως την παραμικρή λεπτομέρεια και είναι τελειομανής! Ο πολυτάλαντος και προικισμένος με υποκριτικό και σκηνοθετικό χάρισμα, είμαι βέβαιος ότι θα μεγαλουργήσει στο διηνεκές. Θα είναι μία από τις σπουδαίες εκείνες μορφές που θα παράξουν ουσιαστικό έργο και θα λαμπρύνουν το αυριανό θέατρο! Τη φετινή σεζόν θα κυριαρχήσει και πάλι στο θεατρικό γίγνεσθαι! Στις 12 και 13 Οκτωβρίου ανεβαίνει στο θέατρο “Αυλαία” στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο των 54ων Δημητρίων το ‘’Ύψωμα 731’’- τάραξε τα θεατρικά ύδατα , όταν παρουσιάστηκε- το οποίο θα συνεχίσει το Νοέμβριο για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Πορεία , στη Νέα Σκηνή του Εθνικού θεάτρου θα επαναληφθεί η sold out επιτυχία του Ξύπνα Βασίλη του διαχρονικού Δημήτρη Ψαθά, ενώ στο Δημοτικό Θέατρο η ολόφρεσκη δουλειά του Ο χορός της φωτιάς! Ο ελπιδοφόρος και πολλά υποσχόμενος Άρης Μπινιάρης από το Α έως το Ω!
Αντίληψη: Καλό είναι να διαμορφώνεται έξω από αφοριστικές ιδεολογίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα και δογματισμούς.
Βιώματα: Απαραίτητα για την διαμόρφωσή της αντίληψης.
Γέννηση (δημιουργία): Με συγκινεί γιατί εξουδετερώνει τη μοναξιά.
Δέος: Ένα από τα σημαντικότερα συναισθήματα που αποζητώ να προκαλεί μια παράσταση.
Ελευθερία: Για να είναι ζωηφόρος καλό είναι να προϋποθέτει την ύπαρξη ορίων.
Ζωή: Για να είναι σημαντική καλό είναι να προϋποθέτει την ύπαρξη ελευθερίας.
Ηθοποιός ή σκηνοθέτης: Ηθοποιός – σκηνοθέτης.
Θέατρο: Ένα πανέμορφο πεδίο που δίνει τη δυνατότητα να εξουδετερώσεις τη μόνωση και την απομόνωση.
Ιστορία: Η επαφή με την ιστορία, πιστεύω πως μας δίνει τη δυνατότητα για, μιας σπάνιας μορφής, ενδοσκόπηση.
Κείμενο: Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν αποτελεί το πόνημα ουσιαστικού βιώματος.
Λόγος: Θεατρικός, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν αποτελεί το πόνημα, μιας δυναμικής σχέσης, μεταξύ της πρόθεσής του σκηνοθέτη και των θέσεων του συγγραφέα.
Μουσική αφήγηση: Θα μπορούσαμε να πούμε μόνο αφήγηση. Μια ενδιαφέρουσα αφήγηση εμπεριέχει στον πυρήνα της, το ρυθμό και τη μελωδία.
Νίκη: «Νίκη ή θάνατος» ήταν το σύνθημα με το οποίο ξεκίνησε η επανάσταση το 1821. Συγκλονιστικό στην ουσία του και εντελώς διαφορετικό από το «Ελευθερία ή θάνατος».
Ξένο ρεπερτόριο: Είναι στους επόμενους στόχους μου.
Όνειρα (καλλιτεχνικά): Με ενδιαφέρει όταν μαρτυρούν μια συγκινητική διαδρομή, ανεξερεύνητη, και λειτουργούν εξελικτικά για εμένα και τους συνεργάτες μου.
Παλμός (παράστασης): Επικοινωνεί απευθείας με το ασυνείδητο του θεατή, γι’ αυτό και θέλει ιδιαίτερη φροντίδα.
Ροή (παράστασης): Μπορεί να κοινωνήσει τα πιο βαθιά νοήματα του έργου στον πιο αμύητο, στη λειτουργία του θεάτρου, θεατή.
Συμβολισμός (στην τέχνη): Απαραίτητος αρκετές φορές, ώστε να εκφράσουμε μια αλήθεια.
Τραγωδία (αρχαία): Κείμενα διαχρονικά ακριβώς επειδή στην εποχή τους τόλμησαν να είναι επίκαιρα.
Ύψωμα 731: Μία παράσταση που σκηνοθέτησα και θα επαναληφθεί στο θέατρο Πορεία, και αφορά στη συντριπτική νίκη του ολιγάριθμου ελληνικού στρατού, το 1941, στο Ύψωμα 731, επί του πολυάριθμου ιταλικού στρατού του Μουσολίνι, στην προσπάθεια του τελευταίου να καταλάβει την Ελλάδα. Μία παράσταση που μιλάει για τη νίκη απέναντι στις καταστροφικές δυνάμεις του φασισμού.
Φόβος: Συνοδοιπόρος στη διαδικασία της δημιουργίας. Καλό είναι να μην τον θρέφεις αλλά ούτε και να τον αγνοείς.
Χορός της φωτιάς: Μια παράσταση ενθύμησης μέσα από τη μουσική, την κίνηση και την αναπαράσταση. Ο αγώνας αντίστασης, απέναντι στην καταστροφική επέλαση του ολοκληρωτισμού, στην περιοχή του Πόντου στις αρχές του 20ού αιώνα, από το κίνημα των Νεότουρκων, στέκεται η αφορμή. Αφορμή για να εστιάσουμε στις γονιμικές ιδιότητες ενός λαού, που εγείρεται και μάχεται ενάντια στις δυνάμεις, που αρνούνται τη ζωή.
Ψυχισμός: Ένα κομμάτι του ψυχισμού μας, συντίθεται από βιώματα προηγούμενων γενεών, γι’ αυτό βοηθάει η επαφή με τη μνήμη, ώστε να αναγνωρίσουμε, να αναλύσουμε, να διορθώσουμε και να προχωρήσουμε.
Ωραία παράσταση: Είναι αυτή που δημιουργεί μια ειλικρινή και δυναμική σχέση μεταξύ του θεατή και των καλλιτεχνών της παράστασης.
