Από την/τον Τάσος Κατρής Θεοδωρόπουλος (TAZ) | 29 Ιουλίου 2019
Ο ΤΑΖ προσπαθεί με μικρά σήματα μορς να συγκρατήσει την τρικυμία στο κρανίο του.
***Το pc μου τα έχει παίξει κι από όσα cd το ταΐζω καταδέχεται να λειτουργεί μόνο με το best of των Abba, οπότε μετά το πιο δραματικό The winner takes it all πρέπει να αντέξω το Super Trouper (tsou pa pa, tsou pa pa ).
***Έχω καιρό να ασχοληθώ μαζί σου Ταπεινογραφία μου κι αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι δεν μου συνέβη τίποτα τραγικό ή κωμικό άξιο να το αναφέρω. Απλά σήμερα σκεφτόμουν ότι οι άνθρωποι συνειδητά ή ασυνείδητα σκέφτονται μέσα τους με λέξεις. Οπότε τα σκυλιά, τα γατιά και τα πρόβατα με τι σκέφτονται; Με γαβ γαβ, νιάου και μουουουου ή έχουν αναπτύξει ένα διαφορετικό τηλεχειριστήριο του μυαλού τους;
***Τα απογεύματα και μετά τα μεσάνυχτα οι πλατείες είναι ένα απίθανο πάρτι ανθρώπων. Μεσήλικες που βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους, 20χρονα που πουλάνε ναρκωτικά αλλά μόλις δουν ένα κουτάβι πέφτουν πάνω τους από χαρά, σκέιτερς με αυτό το νέο μαραφέτι που έχει τιμόνι, μοναχικοί άνθρωποι που πίνουν μια μπύρα ή κοιμούνται στα παγκάκια, πιτσιρίκια κολλημένα με το smart phone τους, όλα ένα σε ένα πολύχρωμο ταμπλό που μοιάζει σαν να το μουντζούλιασε ο Πόλοκ.
***Έξω από τα σούπερ μάρκετ και μέσα στα ΜΜΜ γίνεται ο χαμός πλέον από ανθρώπους που ζητιανεύουν. Πονάς με τον πόνο τους αλλά δεν γίνεται να μη σκεφτείς μήπως όλο αυτό είναι απάτη;
***Το Yesterday του Οσκαρικού Ντάνι Μπόιλ (Trainspotting, Slumdog Millionaire) ανακηρύσσεται ως η μεγαλύτερη μούφα της χρονιάς. Το στόρι αφορά σε ένα υποθετικό black out μερικών δευτερολέπτων που σαρώνει όλον τον πλανήτη, αλλά από κει και μετά, όταν όλα επανέρχονται στην κανονικότητά τους, κανείς δεν ξέρει για τους Beatles. Μια υπέροχη ιδέα σε μια βαρετή και βαρεμένη ανούσια και κακοσκηνοθετημένη ταινία.
***Ο γάτος μου ο Γκαριμπάλντι μάλλον έχει αλωπεκίαση. Πρέπει να το τσεκάρω άμεσα.
***Για διακοπές είμαστε ακόμα στα σχέδια του περίπου και αν. Δεν είναι το οικονομικό τόσο που με σκοτώνει όσο το ότι στην ηλικία μου είναι πολύ δύσκολο να βρω παρέες που να μπορούν να με ανεχτούν κι εγώ να ανοιχτώ. Δεν ξέρω, ίσως φταίει η δημοσιοποίηση της περιπέτειας μου με το αλκοόλ σε αυτό.
***Η μαμά μου όταν μιλάει στο τηλέφωνο με την αδελφή της γελάει και ξαλαφρώνω γιατί με μένα οι κουβέντες οδηγούν ή σε θυμό ή σε δάκρυ.
***Έγιναν πολλές, παραπάνω από όσες μπορώ να αντέξω επιχειρήσεις απομάκρυνσης φίλων φέτος. Ελπίζω να είναι για καλό.
***Λατρεύω την Έλενα Ακρίτα ως εθνικό τοτέμ. Με το που γράψει κάτι στο facebook, κλαίνε τα πρωτοσέλιδα των ετοιμοθάνατων εφημερίδων
***Να φύγω ή να μείνω;
***Κερασμένο ή δικό μου;
***Μήπως πηγαίνετε Αμπελόκηπους;
***Τώρα που είπα Αμπελόκηπους, είναι κρίμα που μια τόσο ωραία πιάτσα όπως αυτή της Πανόρμου, έχει καταλήξει σε ψεύτικο Μπουρνάζι τρίτου τύπου, αν εξαιρέσεις δύο τρία μαγαζιά όπως το Santa Botella, που προσπαθούν να επιβιώσουν στην τσίκνα από τα 6 σουβλατζίδικα και 2 κινέζικα που έχουν ανοίξει τριγύρω.
***Πήρα καινούργια τηλεόραση και μου έπεσε μόλις μπήκε στο σπίτι. Αυτό με δεδομένο το ότι έχω φάει τα γόνατά μου από τα πεσίματα τον τελευταίο μήνα, μήπως πρέπει να με οδηγήσει σε καφετζού να λύσω τα μαγιολίκια;
***Προσπαθώ να καταλάβω αν τα αντικαταθλιπτικά παρεμβάλλονται στη συγγραφική μου ικανότητα. Δεν ξέρω ακόμα, αλλά ψάχνω να βρω κάτι δραματικό για να γράψω, από αυτά που αγαπάτε, αλλά δεν μου έρχεται. Ακόμα και το ότι πέθανε ο γλυκύτατος Σταύρος Τσιώλης με άφησε απαθή. Ίσως από την άλλη να είναι καλύτερο να μένεις αδιάφορος από το να γράφεις «πήγε στην γειτονιά των αγγέλων» και άλλα τέτοια.
***Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σκίζει με τον Οιδίποδα Τύραννο σε περιοδεία, Κωνσταντίνος Ρήγος σε παρασύρει σε ένα φθισικό οπερατικό διαγαλαγιακό ταξίδι με την Τραβιάτα του.
***Οι σαγιονάρες μου έχουν χαλάσει και πολλές φορές βρίσκομαι να περπατάω ξυπόλητος στην άσφαλτο. Τι υπέροχο συναίσθημα ελευθερίας.
***Όλος ο ξένος τύπος και ο Ελληνικός σε αντιγραφή, βάλθηκε πριν χρόνια να μας πείσει μετά το ρεπορτάζ ενός βλαμμένου από το CNN αν θυμάμαι καλά ότι το Θησείο είναι από τα καλύτερα σινεμά της Ευρώπης επειδή βλέπεις Ακρόπολη. Λοιπόν, το Θησείο είναι από τα πιο δευτεροκλασάτα θερινά της Αθήνας και για να δεις την Ακρόπολη πρέπει να κάτσεις στις τέσσερις τελευταίες θέσεις την ώρα που το υπέροχο σινε Παρί στην Πλάκα στην προσφέρει στο πιάτο. Για μαγεμένο δάσος χωθείτε στην Ριβιέρα των Εξαρχείων.
***Ο νέος γ.γ. στο Υπουργείου Τουρισμού Κ. Λούλης ήταν λέει οπαδός της χούντας. Σιγά το νέο. Από τους 300 της Βουλής, οι 200 τουλάχιστον το ίδιο ήταν απλά άλλαξαν σώβρακο
