Θανάσης Βέγγος: Ένας βραχυκυκλωμένος καλλιτέχνης…

ΣχετικάΆρθρα

Σας ευχαριστώ θερμά που θέλετε να ασχοληθείτε μαζί μου. Όμως λυπάμαι γιατί εγώ δεν είμαι σε θέση να σας φανώ χρήσιμος. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα… Περνάω κλιμακτήριο οργανική και επαγγελματική και το μόνο που θέλω να κάνω, είναι να δουλεύω και μόνο να δουλεύω, επί 24ώρου βάσεως! Δεν έχω ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση να κάνω τίποτα άλλο! Μη μου το χρεώσετε, δείξτε κατανόηση… Και πάλι σας λέω, ειλικρινά λυπάμαι, μια άλλη φορά θα είμαι στη διάθεσή σας… Σας ευχαριστώ και σας ζητώ πολύ συγγνώμη…ΘΟΥ-ΒΟΥ… Θανάσης Βέγγος, ένας βραχυκυκλωμένος καλλιτέχνης…

Αυτά τα λόγια ήταν τυπωμένα σε καρτούλα, που έδινε πριν σαράντα περίπου χρόνια ο Θανάσης Βέγγος σε όλους όσοι τον πλησίαζαν για να τους δώσει συνέντευξη ή να κάνει κάποια δήλωση. Έδινε την κάρτα και συνέχιζε το …τρεχαλητό του! Από την πρώτη στιγμή που βγήκε στη σκηνή κέρδισε τους θεατές με την ιδιόμορφη γοητεία του πηγαίου κωμικού του ταλέντου. Όλα όμως στην καριέρα του Θανάση Βέγγου τον βρήκαν τυχαία. Μια συγκυρία συμπτώσεων και περιπτώσεων τον έφερε στην αρχή κοντά στον κινηματογράφο και αργότερα, στο θέατρο.

Γεννημένος το 1927 στο Παλαιό Φάληρο, μοναχοπαίδι… Η μητέρα του και η γιαγιά του είχαν καταγωγή από την Αμοργό. Ο πατέρας του υπάλληλος στην Ηλεκτρική Εταιρία, ονειρευόταν μια ήσυχη ζωή για τον Θανάση. Μέχρι το 1951, όντως ήταν ήσυχη. Ο Θανάσης ασχολείται με την κατασκευή δερματίνων ειδών μέχρι που πάει φαντάρος… στη Μακρόνησο. Ήταν η εποχή που τους μη εθνικόφρονες τους έστελναν στη Μακρόνησο να κάνουν τη θητεία τους. Εκεί βρίσκονται επίσης ο Νίκος Κούνδουρος και ο Βαγγέλης Γκούφας. Ο Κούνδουρος έκανε παραστάσεις, είδε ότι ο Θανάσης είχε στοιχεία κωμικού και τον έβαλε να παίξει σε κάποια κωμωδία. ‘Ετσι ξεκίνησαν όλα. Στη Μακρόνησο ξεκίνησε και η μανία του Θανάση με την καθαριότητα και το ξεσκόνισμα. Λόγω της άμμου που ήταν κολλημένη παντού -στο φαγητό, στα ρούχα, στο σώμα, – άφησε στον Θανάση Βέγγο το σύμπλεγμα της καθαριότητας.

Όταν τέλειωσε τη θητεία του, του δίνει ο Νίκος Κούνδουρος ένα ρολάκι στην ταινία Μαγική Πόλη, αλλά αναλαμβάνει και καθήκοντα καφετζή για το μεροκάματο. Και ηθοποιός και γενικών καθηκόντων! Από εκεί τον γνωρίζει ο σκηνοθέτης Ηλιάς Περγαντής και τον παίρνει βοηθό του. Έτσι μπαίνει στο κινηματογραφικό κύκλωμα και μέχρι το 1959 που πρωτοβγαίνει στην επιθεώρηση, έχει ήδη κάνει περίπου 80 ταινίες και έχει δημιουργηθεί η “ιστορία Βέγγου”. Ο τρεχαλατζής φουκαράς γενικών καθηκόντων ή ο Απ’ όλας -όπως τον “βάφτισε” ο Γιώργος Λαζαρίδης στον Τρελό του Λούνα Παρκ, τη μεγάλη θεατρική του επιτυχία.

Ο Τρελός του Λούνα Παρκ ήταν το έργο σταθμός στη θεατρική καριέρα του Θανάση Βέγγου. Ήταν ο ίδιος που ζήτησε από τον Γιώργο Λαζαρίδη να του “γράψει μια ΟυάΟυά” (η μεγάλη επιτυχία που έπαιζαν πέντε χρόνια οι Αναλυτή-Ρηγόπουλος). Έτσι γεννήθηκε ο Τρελός, που έκανε 3.500 παραστάσεις σε Αθήνα, Αυστραλία και Νότια Αμερική!

Ο Θανάσης Βέγγος είχε ένα φοβερό ένστικτο ηθοποιού, διάβαζε ένα κείμενο ή ένα σενάριο και καταλάβαινε από τις πρώτες γραμμές αν είναι καλό ή όχι. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Οι ταινίες του τον καθιέρωσαν στη συνείδηση του κοινού, οι ατάκες του έγιναν σλόγκαν και έμειναν ιστορικές, ενώ είχε μία ήρεμη οικογενειακή ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, παντρεμένος με την Ασημίνα και πατέρας δύο αγοριών.

Το 1964, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ – Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;», οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.

Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγείται στην αποθέωση από το κοινό στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού, ενώ κατακτά και την πρώτη θέση ανάμεσα σε 90 ταινίες τη σεζόν 1971-1972, ξεπερνώντας το φράγμα του μισού εκατομμυρίου σε εισιτήρια (640.471 στην Α΄προβολή). Την πρώτη θέση στον πίνακα εισιτηρίων κατακτά και τη σεζόν 1975-1976 με την ταινία Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας που κόβει 248.982 εισιτήρια. Γενικά την περίοδο εκείνη, οι ταινίες του βρίσκονται στις πέντε πρώτες θέσεις των εισπράξεων.

Μετά από διάλειμμα μερικών ετών, η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 με τους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία και το 1999 δίπλα στην Μιμή Ντενίση στο έργο της “Εγώ η Λασκαρίνα”. Το 2009, έδωσε μια συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία “Ψυχή Βαθιά” του Παντελή Βούλγαρη. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν στην ταινία “Το πέταγμα του κύκνου” το 2010.

Ήταν δικιά του επιλογή να μην έχει πολλές συμμετοχές στην τηλεόραση, ωστόσο είχε αξιόλογες εμφανίσεις σε σειρές ιδιωτικών και κρατικών καναλιών, με πιο αξιομνημόνευτες τα “Βεγγαλικά” τον “Αστυνόμο Θανάση Παπαθανάση” και το “Περί Ανέμων και υδάτων”. Ο καλός μας άνθρωπος πέρασε στην αιωνιότητα στις 3 Μαϊου 2011.