ΤΩΡΑ |
’Είναι μια από τις πιο ραφινάτες και ‘’μαγικές’’ του θεάτρου. Η χαρισματική Αγλαΐα Παππά εκπέμπει θετική αύρα, ‘’μαγνητίζει’’ το κοινό με τις υποδειγματικές ερμηνείες της και κυριαρχεί στη σκηνή , γιατί διαθέτει εκτόπισμα και ‘’ειδικό βάρος’’. Είναι, επίσης, από τις ελάχιστες ηθοποιούς που είναι αφιερωμένες ψυχή τε και σώματι στο θέατρο και κάθε της εμφάνιση είναι πραγματικά καλλιτεχνικό γεγονός. Στις 30 Μαρτίου έρχεται στο Black Box με το συγκλονιστικό έργο του Κωνσταντίνου Xατζή ‘’Julius’’για πέντε μόνον παραστάσεις. Δείτε την και χαρείτε την! Είναι η απάντηση στο ερώτημα που αναζητούν κοινό και κριτικοί , τι σημαίνει καλός ηθοποιός.
Ισχύει ότι είσαι περισσότερο του θεάτρου παρά της τηλεόρασης;
Θα έλεγα ότι δεν είμαι καν της τηλεόρασης. Η παρουσία μου στη τηλεόραση είναι ελάχιστη, δύο-τρία αυτοτελή επεισόδια, πριν αρκετά χρόνια. Δεν ανήκω στον χώρο της τηλεόρασης, και δεν το λέω υποτιμητικά, απλώς από πολύ νωρίς ασχολήθηκα αποκλειστικά με το θέατρο και με ένα είδος παραστάσεων που απαιτούσαν από μένα όλο μου το χρόνο και κυρίως όλη μου την ενέργεια. Από την άλλη δεν είχα ποτέ δελεαστικές προτάσεις, και ξέρετε αυτά τα πράγματα είναι λίγο-πολύ όπως ο έρωτας, αν δεν θέλεις κάποιον δεν σε θέλει κι εκείνος. Με δυο λόγια δεν τη θέλησα πολύ και δεν με θέλησε κι εκείνη πολύ.
Η επαγγελματική σου ζωή μπορεί να σε καλύψει τόσο ώστε να σου φέρει την ευτυχία;
Νομίζω ότι είμαι αρκετά αφοσιωμένη στη δουλειά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μια παράσταση μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη. Αναμφισβήτητα μια καλή παράσταση ή μια καλή ατομική επίδοση, σε γεμίζει ικανοποίηση.
Tι σημαίνει το θέατρο για εσένα;
Για μένα το θέατρο είναι συνώνυμο της ανθρώπινης ύπαρξης, μια διαδικασία αφύπνισης της συνείδησης, η οποία αρχίζει πρώτα σε μας που βρισκόμαστε στη σκηνή και στη συνέχεια μεταφέρεται στους θεατές. Είναι η βάση της διαλεκτικής σχέσης, η βάση της επικοινωνίας, η αρχή του διαλόγου. Γι’ αυτό και κατά τη γνώμη μου το θέατρο θα υπάρχει όσο θα υπάρχει ο άνθρωπος. Είναι συνυφασμένο με τη φύση του ανθρώπου και την νοητική του εξέλιξη.
Τι σε εντυπωσίασε το έργο του Κ. Χατζή «JULIUS» (ΓΙΟΥΛΙΟΥΣ) και αποφάσισες να πρωταγωνιστήσεις;
Στις επιλογές μου έχω δύο δρόμους. Ο ένας είναι να συνεργάζομαι με καταξιωμένους σκηνοθέτες συνεχίζοντας την εκπαίδευσή μου και ο άλλος να προσφέρω ό,τι έχω κατακτήσει σ ‘ αυτούς που έρχονται μετά από μένα. Επί πλέον το συγκεκριμένο έργο ήταν μια έκπληξη, γιατί ένας συγγραφέας της νεότερης γενιάς, μιλάει για τα δικά του ζητήματα και για τα θέματα που τον έχουν απασχολήσει χρησιμοποιώντας ένα ιστορικό πλαίσιο. Η ιστορία μας βοηθάει και να έχουμε μια απόσταση από τα προσωπικά μας βιώματα και συγχρόνως να μπορούμε με μια συνθετική σκέψη να μιλήσουμε πιο ολοκληρωμένα για σημερινά ζητήματα.
Η δημοσιότητα δεν σε απασχολεί;
Βεβαίως και με απασχολεί από τη στιγμή που είναι μέρος της δουλειάς μου, γι’ αυτό άλλωστε είμαι εδώ. Η δουλειά μας πρέπει να γίνει γνωστή και κάθε παράσταση πρέπει να αναζητήσει το κοινό της.
Υπάρχουν αξίες και ιδανικά στην εποχή μας;
Ασφαλώς. Κάθε εποχή έχει αξίες και ιδανικά και αλίμονο αν δεν είχε και αν δεν πιστεύαμε σ΄αυτά. Εγώ έχω μεγαλώσει με αξίες, με μια ισχυρή ηθική και ισχυρό αίσθημα δικαίου. Και υπάρχουν πολλοί σαν και εμένα γύρω μας. Γι’ αυτό και παρά τις δυσκολίες πιστεύω ότι θα τα βγάλουμε πέρα. Αν μας λείπει κάτι είναι η ενότητα, το μαζί.
Τι καινούργιο ετοιμάζεις;
Στις 20 Απριλίου μια παράσταση βασισμένη στις Τρωάδες του Ευριπίδη σε μετάφραση Μ. Κακογιάννη στο μουσείο της Ολυμπίας, και το καλοκαίρι με το Εθνικό Θέατρο στη Λυσιστράτη σε σκηνοθεσία Μ.Μαρμαρινού και μετάφραση Δ.Δημητριάδη.
Σχόλια για αυτό το άρθρο