Ήταν 26 Απριλίου του 1986 όταν το μοιραίο περιστατικό στον πυρηνικό σταθμό Chernobyl της Ουκρανικής πόλης Pripyat συγκλόνισε τον κόσμο. Το ατύχημα συνέβη κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής με σκοπό να ερευνηθεί κατά πόσο θα λειτουργούσε σε περίπτωση διακοπής ρεύματος. Για να προσομοιώσουν αυτό το σενάριο, τα συστήματα ασφαλείας – συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ψύξης – είχαν απενεργοποιηθεί. Σύμφωνα με αναφορές, η δοκιμή “είχε επισπευθεί και σχεδιαστεί κακώς” και οι χειριστές έκαναν μια σειρά από λάθη με καταστροφικά αποτελέσματα. Η τήξη του πυρηνικού αντιδραστήρα οφειλόταν τόσο σε ελαττώματα σχεδιασμού του όσο και στην ελλειπή εκπαίδευση του προσωπικού.
Όταν το νερό του συστήματος ψύξης άρχισε να βράζει, το προσωπικό προσπάθησε να επανεισάγει τις ράβδους γραφίτη που θα μπορούσαν να επιβραδύνουν την πυρηνική αντίδραση, αλλά λόγω κατασκευαστικών λαθών, αυτές ‘κόλλησαν’. Δύο εκρήξεις και η επακόλουθη φωτιά έστειλαν πολλούς τόνους ραδιενεργού υλικού στην ατμόσφαιρα – το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα που έχει συμβεί έως και σήμερα. Σύμφωνα με τη New York Times 31 με 56 άνθρωποι πέθαναν στο καθαυτό ατύχημα. Ο αριθμός των θανάτων όμως και των ανθρώπων που νόσησαν έκτοτε από νεοπλασίες που συνδέονται με την εκλυθείσα ραδιενέργεια φτάνει τις δεκάδες χιλιάδες. Δύο από τους εργαζόμενους σκοτώθηκαν αμέσως και 29 ακόμη μέσα σε μερικές ημέρες στο νοσοκομείο λόγω της δηλητηρίασης από τη ραδιενέργεια. Τα σώματά τους θάφτηκαν σε τσιμεντένια φέρετρα.
Αυτοί οι αριθμοί είναι σύμφωνοι με διεθνείς εκτιμήσεις, ωστόσο η μυστικότητα που το καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης επέβαλλε, κάνει δύσκολη την εκτίμηση των πραγματικών απωλειών. Ο τουριστικός οδηγός της περιοχής μας πληροφορεί ότι “επισήμως, η καταστροφή στο Τσερνόμπιλ επηρέασε τις ζωές περίπου 600.000 ανθρώπων.
Περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη γύρω περιοχή μετά την έκρηξη, συμπεριλαμβανομένων των 43.000 κατοίκων του Pripyat, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν συγγενείς των εργαζομένων στο πυρηνικό εργοστάσιο. Η πρόσβαση στην περιοχή είναι αυστηρά περιορισμένη και ελεγχόμενη από την κυβέρνηση.
Το Pripyat ιδρύθηκε το 1970 ως “ατομική πόλη”. Αρχικά φιλοξενούσε τους εργάτες που το κατασκεύασαν και κατόπιν τους εργαζόμενους σε αυτό με τις οικογένειές τους. Περιλάμβανε όλες τις ανέσεις και ευκολίες μιας ακμάζουσας πόλης, πολλά καταστήματα, σχολεία, νοσοκομείο, πάρκα αναψυχής. Πάνω από τρεις δεκαετίες αργότερα, η περιοχή που περιλαμβάνει και μέρος της γειτονικής Λευκορωσίας φαίνεται εντελώς απαλλαγμένη από ανθρώπους, με το δάσος να αναπτύσσεται και τα κτίρια να καταλαμβάνονται από άφθονα και ακμάζοντα άγρια ζώα – μια ίσως προφητική εικόνα από το μέλλον της Γης αν οι επιλογές του ανθρώπινου είδους μας αφανίσουν.Αν και τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι θανατηφόρα για τους ανθρώπους, άγρια ζώα όπως αγριογούρουνα, λύγκες και ελάφια αποδείχθηκαν ανθεκτικά. Οι πληθυσμοί τους αυξήθηκαν ραγδαία, χωρίς εμφανή σημάδια ανωμαλιών. φαίνεται ότι το ατύχημα τα ευνόησε περισσότερο αφού οι άνθρωποι έλειψαν! Παρατηρήθηκαν όμως ανωμαλίες σε ορισμένα είδη φυτών.
Εδώ και μερικά χρόνια είναι δυνατή η επίσκεψη στην περιοχή. Όποιος ενδιαφέρεται, πρέπει να κάνει αίτηση για ημερήσια άδεια επίσκεψης στο Κίεβο. Τρεις δεκαετίες μετά την καταστροφή, δεν υπάρχουν ενδείξεις μείζονων κινδύνων για τη δημόσια υγεία, εκτός από την αύξηση σε περιπτώσεις καρκίνου του θυροειδή.
Το πυρηνικό εργοστάσιο το 2006 με τη “σαρκοφάγο” που το απομονώνει από το περιβάλλον
Ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου που ανατινάχτηκε το 1986.
Παλιό πιάνο σε εγκαταλειμμένο κτίριο. Δημοφιλές ανάμεσα στους τολμηρούς τουρίστες.
Aρκουδάκι σε καρέκλα εγκαταλειμμένου νηπιαγωγείου.
Ομορφιά μέσα στη φθορά.
Πάρκο αναψυχής που ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει μερικές μέρες μετά το ατύχημα, μερικά χιλιόμετρα μακριά από το εργοστάσιο. Φιλοξένησε προσωρινά κατοίκους μέχρι να απομακρυνθούν από την περιοχή.
Η φύση γρήγορα ανέκαμψε και ανακατάλαβε το χώρο αφότου οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν. Στα μακρινά πλάνα φαίνεται βλάστηση ακόμη και στις ταράτσες κτιρίων.
Μέσα σε ημιτελή πύργο ψύξης του εργοστασίου.
Άποψη από εγκαταλειμμένο γυμναστήριο.
Σκύλος ψάχνει για φαγητό.
Στο βίντεο η άγρια πανίδα και χλωρίδα γύρω από το Τσερνόμπιλ:
"Ό,τι βλέπεις είναι αληθινό, ό,τι ακούς μπορεί να μην είναι"
...Γεννήθηκα στα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο και μεγάλωσα σε θεατρικές σκηνές και στα τηλεοπτικά πλατό. Από μικρός έκανα παρέα με όλες τις προσωπικότητες του πολιτισμού μας. Μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους, με στηρίζουν συνεχώς, κυρίως με το έργο τους. Ωραία ιστορία, έτσι; Κρίμα που δεν είναι αληθινή! Πάντα μου άρεσε αυτή η εκδοχή. Χρειάζεται ένας μύθος να συντηρεί την πραγματικότητα. Οι δικοί μου μύθοι είναι έγχρωμοι, σινεμασκόπ και εξώφυλλο. Και συνεχίζουν να ζουν στο cosmopoliti…
Σχόλια για αυτό το άρθρο
Κλείστε διακόπες με σκάφος απο την BednBlue.com και λάβετε έκπτωση χρησιμοποιώντας το κούπονι: cosmopoliti
Σχόλια για αυτό το άρθρο