ΤΩΡΑ |
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο Αμερικανός κωμικός, Jimmy Kimmel έδωσε στο κοινό του την 8η εκδοχή του «Mean Tweets», όπου διάσημοι αστέρες του Hollywood διαβάζουν στην κάμερα μερικά πολύ αιχμηρά και κακά tweets που γράφουν για αυτούς στα social media. Και αφού γέλασα αρκετά σκέφτηκα ποτέ γιατί αυτό το concept δεν θα μπορούσε ποτέ να εφαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα των celebrities και πως ορίζουμε εμείς τον όρο «celebrity» τελικά. Δεν θα αναλωθώ καν στα προφανή όπως ότι η έλλειψη αυτοσαρκαστικού χιούμορ είναι μια έκδηλη παραδοχή για τους αρκετούς από τους εγχώριους «αστέρες» μας που παίρνουν τη διασημότητα ως κατάσταση υπερβολικά στα σοβαρά σε σημείο να χάνουν ενίοτε το χιούμορ τους, αλλά θα σταθώ περισσότερο στο τι θεωρούμε τελικά celebrity στην Ελλάδα.
Στο μικρό μας γαλατικό χωριό η διασημότητα είναι μια επίκτητη ιδιότητα που άπαξ και αποκτήσεις σε κάποια στιγμή της ζωής σου για δεκαπέντε λεπτά, την κουβαλάς για πάντα και celebrities θεωρούνται άνθρωποι που κάποια στιγμή στη ζωή τους έκαναν κάτι που απασχολούσε μαζικά τον κόσμο. Η διάρκεια, η επικαιρότητα και η σχετικότητα δεν είναι πάντα το ζητούμενο και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που κάνουν την celebrity πραγματικότητα νοσηρή. Οι celebrities δεν κρίνονται από το πόσο απασχολούν το κοινό τη χρονική περίοδο την οποία ασχολούμαστε μαζί τους, αλλά πιστοί στην παρελθοντολαγνεία μας μας αρκεί ότι κάποια απροσδιόριστη χρονική στιγμή έκαναν κάτι στην επαγγελματική τους ζωή που πυροδοτούσε ως ερέθισμα το ενδιαφέρον μας. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, υπάρχουν μπόλικα παραδείγματα γύρω μας που ανταποκρίνονται στην παραπάνω παραδοχή.
Ο γάμος της Δέσποινας Καμπούρη ήταν ένα από τα γεγονότα της χρονιάς που όλοι ασχολήθηκαν με κάποιο τρόπο, αλλά ποια είναι όντως η τελευταία φορά που η Δέσποινα Καμπούρη έκανε τηλεοπτική επιτυχία ως παρουσιάστρια; Ή η Έλλη Κοκκίνου έβγαλε ένα τραγούδι που έγινε πραγματικά hit στα charts ή η Δήμητρα Ματσούκα υπήρξε όντως «sex symbol», αν καλοσκεφτούμε πως ο χαρακτηρισμός αποδίδεται σε νέες ηλικιακά κοπέλες του celebrity στερεώματος. Η παραπάνω κατάσταση είναι επίσης προφανής σε αρκετά pop φαινόμενα της εποχής μας από κομμάτι των συμμετεχόντων της ελληνικής εκδοχής του Dancing with the Stars και τη θεματολόγια των τηλεοπτικών εκπομπών μέχρι τα εξώφυλλα των περιοδικών και τα post των sites.
Ξανά και ξανά πρόσωπα που πολλάκις έχουμε δει και αναλώνονται στο να μιλούν αδιάκοπα σε συνεντεύξεις χωρίς ουσιαστικά να μας λένε κάτι καινούργιο για την προσωπικότητα τους, τη ζωή τους, την καριέρα τους, γιατί είτε δεν επιθυμούν που είναι σεβαστό, είτε δεν έχουν να πουν αφού έχουν αποκαλύψει όσα είχαν να μοιραστούν κάπου αλλού παλιότερα. Η ανανέωση στην ελληνική celebrity κουλτούρα συμβαίνει με ρυθμούς χελώνας με κινητικά προβλήματα και συχνά αντιμετωπίζεται ως κάτι ασήμαντο, ενώ είναι αυτό που ουσιαστικά δίνει ζωή σε ένα σύστημα.
Και τι θα γινόταν αν ασχολούμασταν κάθε περίοδο με αυτούς που όντως απασχολούν τη δεδομένη χρονική στιγμή την πλειονότητα του κοινού και έχουν όντως επικαιρότητα; Μάλλον θα ήταν πολύ πιο φτωχή η θεματολογία των media μας, αλλά θα ήταν ένα δίκαιο “ξεκαθάρισμα” και μία σκληρή συνειδητοποίηση ότι η ελληνική showbiz είναι μία κοινότητα που στην πραγματικότητα χωρά πολύ λιγότερο κόσμο από αυτόν που «φιλοξενεί» και δεν έχει ουσιαστικά τις δομές της βιομηχανίας που έχει το Hollywood ή ξένες αντίστοιχες «αγορές».
Σχόλια για αυτό το άρθρο