Αφού διήνυσε μια σύντομη αλλά ουσιαστική πορεία με έργα ρεπερτορίου στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από τη δραματική Σχολή του οποίου αποφοίτησε, άνοιξε τα φτερά του για το κλεινόν άστυ. Και παρά την ωραία και εντυπωσιακή εξωτερική του εμφάνιση, ο ταλαντούχος και λαμπερός, Χρήστος Διαμαντούδης, προτίμησε να συνεχίσει την ίδια πορεία τόσο στο θέατρο όσο και την τηλεόραση. Και μπράβο του! Ανήκει στη νέα γενιά που ψάχνεται για να κάνει πράξη το λειτούργημά της και να υπηρετήσει την Τέχνη της και όχι να σπαταληθεί σε ανούσια πράγματα που σβήνουν σαν διάττοντες αστέρες… Τον είδα στο αριστουργηματικό ”Αγόρι με τις δύο καρδιές” που παίζεται στο θέατρο ‘Αλμα – μην χάσετε αυτή την παράσταση- σε σκηνοθεσία του άξιου και ευρηματικά δημιουργικού Τάκη Τζαμαργιά και διαπίστωσα τη ραγδαία εξέλιξή του! Άλλωστε, ο εμπνευσμένος Τάκης Τζαμαργιάς είναι από τους ελάχιστους σκηνοθέτες που σέβονται τα έργα που ανεβάζουν και αγαπούν τους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάζονται. Δεν τα (τους) αποδομεί , αντίθετα τα (τους) αναδεικνύει! Το τρυφερό, αυτοβιογραφικό και συνάμα συνταρακτικό αυτό έργο σου προκαλεί ρίγη συγκίνησης, με εξαίρετες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς και είναι γραμμένο με αγάπη από τους Χαμέντ & Χεσαάμ Αμίρι. Σπεύσατε! Τον Χρήστο Διαμαντούδη τον βρίσκουμε τηλεοπτικά να συμπρωταγωνιστεί στο ”Κάνε ότι κοιμάσαι” που προβάλλεται στην ΕΡΤ1. Με αυτές τις επιλογές και τις συνεργασίες του, αποδεικνύει αδιαμφισβήτητα το πόσο καλλιτεχνικά μεστό θα είναι το μέλλον του και πόσο σπουδαίος πρωταγωνιστής θα γίνει στο διηνεκές! Ένα αυτόφωτο αστέρι γεννήθηκε στο καλλιτεχνικό στερέωμα! Κρατήστε αυτό το όνομα Χρήστος Διαμαντούδης! Χαρείτε τον από το Α ως το Ω!
Ανθρωπιά: Θεωρώ πως είναι μια έννοια που εκλείπει στις μέρες μας. Ωστόσο, νιώθω πως έχουν αρχίσει να γίνονται γενναία βήματα στο να ξαναβρεθεί…
Βιώματα: Ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού και τρέλας με την παρέα μου από το δημοτικό μέχρι και σήμερα.
Γονείς: Οι γονείς μου και γενικά η οικογένεια μου είναι πραγματικά το στήριγμα μου. Με στηρίζουν σε κάθε βήμα και σε κάθε απόφαση.
Δημοφιλία ή καλλιτεχνικοί στόχοι: Καλλιτεχνικοί στόχοι.
Ελπίδα: Το μότο μου στη ζωή είναι ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Νιώθω, ότι αυτό κρύβει και μια ελπίδα, ότι κάπως τα πράγματα θα συμβούν.
Ζήλος: Να παλεύεις για αυτό που θέλεις να πετύχεις!
Ηθοποιός: Ένα συνεχές ταξίδι μελέτης και ανακάλυψης.
Θέατρο Άλμα: Το σπίτι μου για φέτος.
Ιδεοληπτικός: Με την έννοια του ψυχαναγκασμού έχω αρκετούς. Κυρίως με την καθαριότητα και με το δίπλωμα των ρούχων μέσα στα συρτάρια.
Κάνε ό,τι κοιμάσαι: Ευτυχισμένος και ευγνώμων που είναι η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά και είχα την χαρά να συνεργαστώ με όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους.
Λιμός: Επίκειται τόσο πνευματικά όσο και κυριολεκτικά, αν δεν συμβεί κάποια σημαντική αλλαγή…
Μέλλον: Ταξίδια, σεμινάρια σκηνικής πάλης, ανυπομονησία για την καλοκαιρινή συνεργασία με τον Τιμοφέι Κουλιάμπιν στο Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Νοερός: Διακοπές στην Ιαπωνία.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Ίσως λίγο παραπάνω το ξένο.
Ομοφοβία: Ένα από τα βαρίδια τις κοινωνίας, που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά. Είναι καιρός να αρχίσουμε να τα κόβουμε, να ανοίξουμε το βλέμμα μας και το μυαλό μας…
Πρόσφυγες: Ξεριζωμός. Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Ρόλοι (προτιμήσεις): Ακόμη δεν έχω καταφέρει να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Ίσως , είναι νωρίς για να έχω κάποια προτίμηση. Μου αρέσει να ανακαλύπτω κάθε ρόλο που μου δίνεται.
Σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς: Ένας πολύ καλός σκηνοθέτης με ματιά, που δουλεύει τον ηθοποιό και μελετά πολύ καλά το έργο. Ευγνώμων που συνεργαζόμαστε για δεύτερη φορά!
Το αγόρι με τις δύο καρδιές: Μια πολύ ωραία και δυνατή ιστορία και μια ακόμη πιο ωραία και δυνατή συνεργασία!
Υποσχέσεις: Δίνω μόνο αυτές που μπορώ να τηρήσω!
Φόνοι: Ζούμε σε μια εποχή ανθρωποκτονιών και γενοκτονιών. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις αυτή την κατάσταση…
Χάμεντ & Χεσαάμ Αμίρι: Απλά ανατριχιαστικό να τους έχεις στην πρώτη σειρά στην επίσημη πρεμιέρα και να ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ζήσει αυτό που εσύ παίζεις!
Ψυχή: Η κινητήριος δύναμη!
Ωραίες συνεργασίες: Αυτές που σε εξελίσσουν ως ηθοποιό και ως άνθρωπο…
Σχόλια για αυτό το άρθρο