Είναι η κυρία των κυριών! Το απαύγασμα της ευγένειας, των καλών τρόπων, της κοινωνικής καθώς πρέπει συμπεριφοράς, σοβαρή, με μέτρο, αξίες, ήθος, υπευθυνότητα, εργατική, δημιουργική, συνεπής, αποτελεσματική, υπεύθυνη στη δουλειά της! Εργάζεται αδιάλειπτα για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και έχει επιτελέσει τεράστιο έργο! Η αριστοκρατική και ”τέρας μορφώσεως”, με σπουδαίες συγγραφικές μελέτες στο αντικείμενο της , πρόεδρος του Δ.Σ του Κ.Θ.Β.Ε και ομότιμη καθηγήτρια της Νομικής σχολής του Α.Π.Θ , Γιαννούλα Καρύμπαλη- Τσίπτσιου, με πολλές περγαμηνές και διδακτορικά είναι η πιο πανάξια πρόεδρος που πέρασε από αυτή τη θέση μέχρι σήμερα. Ξεχωρίζει ,επίσης, για τη σεμνότητα, τους χαμηλούς τόνους της, το φινετσάτο κλασικό ντύσιμο της, την ευπρέπεια, την ειλικρίνεια, τη δοτικότητα της, την αίσθηση του χιούμορ και δεν ανήκει στους ανθρώπους εκείνους του φαίνεσθαι και σε εκείνους που επαίρονται και αυτοπροβάλλονται, παρ’ όλη τη σημαντική συμβολή της στην εύρυθμη λειτουργία του θεάτρου. Διαθέτει όλες τις χάρες και τις αρετές που ο Θεός χαρίζει σε ξεχωριστούς ανθρώπους και ζει ευτυχισμένη με την οικογένεια της με αξιοπρέπεια, χωρίς να δίνει δικαιώματα. Είναι άνθρωπος πάνω από όλα, με όλη τη σημασία της λέξης και όλα τα γράμματα κεφαλαία! Της αξίζουν χίλια μπράβο και πολλά συγχαρητήρια για τη μοναδικότητά της και τον τρόπο που συγχρωτίζεται στην κοινωνική και επαγγελματική της ζωή. Είναι τιμή και λαμπρύνει το θέατρο με το κύρος, την εµβέλεια και το διαμέτρημα της που την κάνουν να λάμπει σαν θησαυρός ανεκτίμητης αξίας. Με τη σοβαρότητα που τη διακρίνει, απάντησε στις γνωστές 10+1 ερωτήσεις μου χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος!
-Ποιες είναι οι αρμοδιότητες σας ως Προέδρου του ΔΣ του ΚΘΒΕ;
Σύμφωνα με το νόμο, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, εκπροσωπεί το Θέατρο δικαστικά και εξώδικα, συγκαλεί το Διοικητικό Συμβούλιο και προεδρεύει των συνεδριάσεών του, καταρτίζει την ημερήσια διάταξη, εισηγείται επί των θεμάτων της και ασκεί πειθαρχική εξουσία σε πρώτο βαθμό στο διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό. Ειδικότερα, τα θέματα που επεξεργάζεται ο εκάστοτε Πρόεδρος και φέρνει προς συζήτηση στο ΔΣ κινούνται στο φάσμα των αρμοδιοτήτων του ΔΣ και αφορούν σε ζητήματα διοίκησης και διαχείρισης του Θεάτρου, όπως είναι ενδεικτικά η έγκριση διακηρύξεων διαγωνισμών, η αποδοχή δωρεών και χορηγιών, η σύναψη δανείων, η κατάρτιση του ετήσιου προϋπολογισμού, αλλά και τη χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής του Θεάτρου μετά από εισήγηση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή.
-Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο; Βλέπατε θέατρο από μικρή ηλικία;
Η μητέρα μου, που ήταν δασκάλα, απέδιδε μεγάλη σημασία στη θεατρική παιδεία. Έτσι, με πρώτη ευκαιρία, παρακολουθούσαμε θεατρικές παραστάσεις. Αυτή η καλλιέργεια θεατρικής συνείδησης από μικρή ηλικία έχει καταστήσει για εμένα το θέατρο όχι μόνο πηγή ψυχαγωγίας, αλλά και χώρο παιδείας και διαλογισμού.
– Είστε αναγνωρισμένη πανεπιστημιακός, καθηγήτρια πρώτης βαθμίδας στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ με γνωστικό αντικείμενο το Αστικό Δίκαιο, πολύγλωσση και με πλούσιο συγγραφικό έργο. Μιλήστε και για την ιδιότητά σας αυτή.
Είμαι ήδη ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΘ, έχοντας υπηρετήσει σε αυτό για 43 χρόνια. Το ΑΠΘ υπήρξε για εμένα δεύτερο σπίτι. Κάνοντας σήμερα τον απολογισμό μου, εκτιμώ ότι δεν έκανα τίποτα παραπάνω από αυτό που εγώ θεωρούσα καθήκον μου: είτε αφορούσε στο διδακτικό και ερευνητικό μου έργο, είτε στη στήριξη φοιτητών και άξιων συναδέλφων, είτε στην ενασχόλησή μου με τα κοινά ζητήματα της Νομικής Σχολής, του ΑΠΘ και της ευρύτερης οικογένειας των αστικολόγων. Από την όποια προσφορά μου εισέπραξα και εισπράττω τεράστιες χαρές ζωής, βλέποντας τους φοιτητές μου να προοδεύουν, να με ξεπερνούν, αλλά να μην με ξεχνούν· αναπτύσσοντας ανθρώπινες σχέσεις –φιλίες θα τολμούσα να πω– με συνοδοιπόρους στο Πανεπιστήμιο· αποκομίζοντας γνώσεις από συνεργασίες μου με συναδέλφους· και απολαμβάνοντας τις ανταποδοτικές χαρές που προσφέρει η παραγωγική ανάμιξη στα κοινά.
– Η αμερικανίδα ανθρωπολόγος Sally Humphrey έχει γράψει ότι οι καλύτερες μελέτες για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό δεν προέρχονται από φιλολόγους και αρχαιολόγους, αλλά από νομικούς. Στην πολύπτυχη αυτή σχέση πολιτισμού και νομικής σκέψης θεωρείτε ότι όντως υπάρχει συσχέτιση και αμοιβαίες αναφορές; Είναι, κατά τη γνώμη σας, και οι θεατές ένα είδος «φυσικών δικαστών» κατά τη διάρκεια παρακολούθησης της παράστασης ενός έργου;
Η Νομική αποτελεί τη μοναδική ανθρωπιστική επιστήμη που αξιοποιεί ως μεθοδολογικό εργαλείο τη μαθηματική συλλογιστική της υπαγωγής. Η συστηματική, λοιπόν, σκέψη των νομικών, όταν συνοδεύεται με κλασσική παιδεία, είναι αυτή που δικαιώνει την κρίση της Sally Humphrey. Διαφοροποιώντας λίγο τη συνέχεια του ερωτήματός σας, θα εστίαζα στη σχέση του πολιτισμού με το δίκαιο για να σημειώσω ότι ο πολιτισμός, ως το σύνολο των υλικών και άυλων δημιουργημάτων ενός λαού στην πορεία του χρόνου, εξελίσσεται στο πλαίσιο δικαιϊκών θεσμών. Επικεντρώνοντας, μάλιστα, το ενδιαφέρον στο αναδυόμενο από τη θεατρική τέχνη πολιτιστικό προϊόν, θα υπενθύμιζα ότι τα περισσότερα κλασσικά ή νεότερα θεατρικά έργα έχουν, άλλοτε κυρίαρχο και άλλοτε λανθάνον, δικαιϊκό υπόβαθρο, υπό την έννοια ότι η υπόθεση περιπλέκεται γύρω από ένα νομικό πρόβλημα ή πραγματεύεται κάποια νομική έννοια. Κατά τη γνώμη μου, πέρα από τη λογοτεχνική και δραματουργική πλευρά ενός θεατρικού έργου, το δικαιϊκό του υπόβαθρο εισφέρει στην κοινωνική του διάσταση και στη διαχρονική του αξία. Τέλος, σε ό,τι αφορά την αναγωγή των θεατών σε είδος «φυσικών δικαστών, θα έλεγα ότι οι θεατές κρίνουν μια θεατρική παράσταση με κριτήρια κυρίως αισθητικά και όχι με τη μέθοδο της υπαγωγής, όπως κάνει ο δικαστής στο πλαίσιο του δικανικού του συλλογισμού. Με αυτό το δεδομένο, θα προτιμούσα τη χρήση του όρου «κριτής», αντί της φράσης «φυσικός δικαστής», για τον χαρακτηρισμό του θεατή.
-Με δεδομένο ότι η αγόρευση έχει μέσα της στοιχεία υποκριτικής, μονολόγου, απαιτεί καλή ορθοφωνία και ρητορική δεξιότητα, στοιχεία που σχετίζονται με τη θεατρική πρακτική, θεωρείτε σημαντικό αντίστοιχα μαθήματα να ενταχθούν στο πρόγραμμα των νομικών μας σχολών – κάτι που ήδη γίνεται στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού;
Η τάση για εξειδίκευση και χρηστικότητα των γνώσεων αποστέρησε σιγά-σιγά τα προγράμματα των Νομικών Σχολών –όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό– από τη διδασκαλία μαθημάτων που συνδέουν το δίκαιο με την τέχνη του λόγου, όπως ήταν αυτά της αισθητικής και της ρητορικής. Εστιάζοντας στη ρητορική, ως μέθοδο ανάπτυξης επιχειρημάτων προς υποστήριξη ή αποδυνάμωση μιας θέσης ώστε να καταστεί πειστική, εκτιμώ ότι είναι χρήσιμο, στο πλαίσιο νομικών μαθημάτων, να αφιερώνεται χρόνος για την καλλιέργεια της ρητορικής δεξιότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση, αποβαίνει πολλαπλά εποικοδομητική η υποχώρηση της διδασκαλίας από την έδρα υπέρ του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων με τους φοιτητές
1. Δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς: Στόχους.
2. Πού ξοδεύετε τα χρήματά σας; Σε ταξίδια.
3. Ποια είναι η χειρότερη συνήθειά σας; Το κάπνισμα.
4. Ποια είναι η συνήθεια που απεχθάνεστε στους άλλους; Την επίδειξη.
5. Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Να μην αμφιβάλλω για τον εαυτό μου.
6. Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Την αισιοδοξία.
7. Τι κάνετε για να χαλαρώσετε; Διαβάζω μυθιστορήματα.
8. Τι θα αλλάζατε στη Θεσσαλονίκη; Θα προσέθετα χώρους πρασίνου
9. Ποιο είναι το motto σας στη ζωή; Η τήρηση του πρέποντος μέτρου
10. Τρία πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένη; Η οικογένεια μου και ιδίως η αγκαλιά του εγγονού μου, η ολοκλήρωση κάθε δημιουργικής μου προσπάθειας και το αγνάντεμα στη θάλασσα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο