ΤΩΡΑ |
Λαμπερή, πανέμορφη, με ποιότητα και άκρως δημιουργική υψίφωνος- φιλόλογος- με σπουδές και περγαμηνές σε Ελλάδα και εξωτερικό- Τζίνα Φωτεινοπούλου, κατόρθωσε το ακατόρθωτο! Διασκεύασε τη διάσημη όπερα του Ιταλού μουσουργού Τζάκομο Πουτσίνι ”Τουραντότ, η πριγκίπισσα του Πεκίνου” σε ένα εικονογραφημένο μουσικό θεατρικό παραμύθι που συμπεριλαμβάνει ηχογράφημα σε διπλό cd και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άπαρσις. Είναι μία ισχυρή καλλιτεχνική σύμπραξη ηθοποιών, λυρικών τραγουδιστών, μουσικών, εικαστικών και παιδιών. Ένα σπουδαίο εγχείρημα υπό την αιγίδα και την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού που δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη σας!.. Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί: Νίκος Κουρής, Νικήτας Τσακίρογλου, Θανάσης Αλευράς, Θανάσης Τσαλταμπάσης, Μιχάλης Οικονόμου, ο τενόρος Γιάννης Φίλιας και η σοπράνο Τζίνα Φωτεινοπούλου σε διπλό ρόλο της ευαίσθητης σκλάβας Λιου και της ψυχρής πριγκίπισσας Τουραντότ. Το βιογραφικό της, πλήρες από επιτυχίες και μεστό καλλιτεχνικά, αντικατοπτρίζει την αξία της τόσο την επαγγελματική , που λάμπει σαν διαμάντι, και την προσωπική στάση ζωής της, γιατί είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, με ευαισθησία, ευγένεια, ήθος, ιδανικά και αρχές. Υψίφωνος, πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών (δίπλωμα μονωδίας με άριστα παμψηφεί, τάξη Κικής Μορφονιού) και παραστατικές τέχνες (μουσική-υποκριτική- χορό/ δίπλωμα ΒΑ Honors in Performing Arts) σε διακεκριμένα πανεπιστήμια του Λονδίνου. Συνεργάστηκε με συμφωνικές ορχήστρες και μικρότερα μουσικά σύνολα σε θέατρα και μουσικές σκηνές εντός και εκτός Ελλάδας (ενδεικτικά: Μικρό θέατρο Επιδαύρου, Ηρώδειο, Ρωμαϊκή αγορά Δελφών, Kennedy Centre Washington). Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολυάριθμες παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και του Φεστιβάλ Αθηνών. Το 2017 πρωταγωνίστησε ως Μουζέττα (όπερα Μποέμ) στην πόλη Περμ της Ρωσίας υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης Έλληνα μαέστρου, Θεόδωρου Κουρεντζή . Το 2018 πρωταγωνίστησε στην Εθνική Λυρική Σκηνή στην όπερα «Ζ» του Μηνά Μπορμπουδάκη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, ενώ το 2019 στην όπερα για παιδιά «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι» του Έρνστ Τοχ και στην όπερα «Έντα Γκάμπλερ» του Γιώργου Δούση. Παλαιότερα, μεταξύ άλλων, ερμήνευσε τον ύμνο των Special Olympics στην τελετή έναρξης των αγώνων (2004), πρωταγωνίστησε στην τελετή αναβίωσης των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων (Παναθηναϊκό Στάδιο, 2013) και στην ιστορικής σημασίας συναυλία «Όλη η Ελλάδα για το Μίκη», παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος διηύθυνε μέρος της συναυλίας (Παναθηναϊκό Στάδιο, Ιούνιος 2017). Το 2008 ίδρυσε το «Στέκι μελέτης-μόρφωσης-πολιτισμού» στη Νέα Σμύρνη και την παιδική χορωδία «Ευμέλεια». Η χαρισματική και ταλαντούχα Τζίνα Φωτεινοπούλου από το Α ως το Ω!
Αγάπη: Το «Α» και το «Ω» για να «ανθίζουν» οι άνθρωποι και οι κοινωνίες. Η αγάπη είναι το «A» και το «Ω» της ύπαρξης μου, με απελευθερώνει, με απαλλάσσει από φόβους, μου δημιουργεί ψυχική ευφορία στο να δημιουργώ και να συν-δημιουργώ. Η αγάπη ανοίγει δρόμους, η αγάπη συνδέει, η αγάπη «εκμαιεύει» τον καλύτερο εαυτό μικρών και μεγάλων.
Βιβλία: Γνώση, Κουλτούρα, Αισθητική, Ψυχαγωγία, Ανάταση, Ποικιλία, Ποικιλομορφία, Προβληματισμός, Ταύτιση, Διαφωνία, Ενεργοποίηση σκέψης και φαντασίας. «Ταξίδι»: για το δημιουργό και για τον αναγνώστη. Σιωπηλή επικοινωνία πομπού (συγγραφέα) και δέκτη (αναγνωστικού κοινού). Σύμπλευση και συμπόρευση. Ένα βιβλίο μπορεί να αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην ψυχή και στη σκέψη. Ένα βιβλίο μπορεί να διαμορφώσει, να εξυγιάνει, να θεραπεύσει. Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει υπέροχος «φίλος» παντός «καιρού» και ώρας. Για το δικό μου βιβλίο, θα έλεγα ότι είναι όλη μου η πολύμηνη ενέργεια, μετουσιωμένη σε ένα χειροπιαστό δημιούργημα που θα μείνει και που θα χαρίζει κουλτούρα και γνώση. Δημιουργήθηκε από την αγάπη μου προς τα δικά μου παιδιά, από την πρόθεσή μου να τα εξοικειώσω με τον «άγνωστο κόσμο» της όπερας. Με την ίδια αγάπη ανοίγω την «αγκαλιά μου» στον κόσμο. Με ένα βιβλίο. Με ένα παραμύθι. Με λόγο και μουσική.
Γνώση: Ισχυροποιεί τον άνθρωπο ώστε να διαχειρίζεται με σοφία και σύνεση θέματα απλά αλλά και σύνθετα, είναι ένα ισχυρό εργαλείο για έναν φωτεινό και εξελικτικό δρόμο στην πορεία του κάθε ανθρώπου. «Γνωρίζω» σημαίνει ότι μπορώ να έχω επιχείρημα, να έχω λόγο για όλα τα καλά αλλά και τα άσχημα. «Γνωρίζω» σημαίνει ότι μπορώ να μεταλαμπαδεύσω όσα ξέρω ώστε να εμπνεύσω, να προκαλέσω , να διαφωτίσω, να εξελίξω.
Δραματικά και κωμικά στοιχεία: Συνθέτουν τη ζωή μας. Η ζωή είναι μια συνεχής ροή , μια συνεχής εναλλαγή διαθέσεων και στιγμών. Γελάω και κλαίω. Κλαίω και γελάω. Ήρωες ευτυχισμένοι. Ήρωες τραγικοί. Στη ζωή και στα παραμύθια. Στη ζωή και στην τέχνη.
Ελληνική ποίηση: Αστείρευτη πηγή πλούτου. Τεράστιο κεφάλαιο «προίκας». Γλώσσα. Έννοιες. Νοήματα. Εικόνες. Από παιδί είχα την τύχη να μυηθώ στην ελληνική ποίηση από γονείς εκπαιδευτικούς, λάτρεις των τεχνών. Έχω την αίσθηση ότι αβίαστα πια κουβαλάω μέσα μου ένα μεγάλο μέρος όλων των «προνομίων» που μου χάρισαν και εξακολουθούν να μου χαρίζουν οι Έλληνες ποιητές. Συνεχώς τους ανακαλύπτω, συνεχώς με καθηλώνουν.
Ζωντάνια: Δύσκολα την αποχωρίζομαι, είναι σίγουρα στο DNA μου. Αστείρευτη ενέργεια και πάθος με ό,τι καταπιάνομαι. Η ζωή είναι κίνηση, δόνηση, μουσική. Ζω, ονειρεύομαι, κινώ το σύμπαν, κινούμαι, δημιουργώ! Ζωντανός οργανισμός σημαίνει ότι το αίμα κυλά, τρέχει, αναζωογονείται κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, η καρδιά πάλλεται σε ρυθμούς, τα όργανα αναπνέουν , τραγουδούν. Έτσι κι η ζωή . Ένα τραγούδι. Ένας ρυθμός. Υπέροχες και οι παύσεις. Μα ακόμα και στις παύσεις, ο ρυθμός δεν σταματά.
Ήθος: Το συνδέω άρρηκτα με την έννοια του σεβασμού. Σέβομαι τον εαυτό μου. Σέβομαι τους άλλους. Δεν κάνω στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελα να κάνουν οι άλλοι σε μένα σε διαπροσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο. Εν-συν-αισθάνομαι. Διακρίνω.
Θεαματικός: Ένας βασικός λόγος που με έκανε να επιλέξω την Τουραντότ ως πρώτο από τα έργα του Πουτσίνι για να το μεταφέρω στα ελληνικά. Θεαματική, εντυπωσιακή, μεγάλη όπερα. Εντυπωσιακή στην παρουσίαση εντυπωσιακή στο να προξενεί συναισθηματικές αντιδράσεις. Εντυπωσιακός αρχέγονος μύθος, ένα παραμύθι που εξιτάρει τη φαντασία των παιδιών και τα εξοικειώνει αβίαστα με την αίσθηση του κωμικοτραγικού. Εντυπωσιακά εικονογραφικά στοιχεία μιας και η όπερα τοποθετείται στην Κίνα, μια χώρα με παράδοση που προσφέρει πλούσια σκηνογραφικά υλικά. Εντυπωσιακή ως προς τους διαφορετικούς χαρακτήρες των ηρώων που επίσης λειτουργούν ενισχυτικά στην παιδική φαντασία. Εντυπωσιακές εκβάσεις, ιστορίες μικρές μέσα στην ιστορία, εντυπωσιακή μουσική με ξεκάθαρα μοτίβα, που προσελκύουν τα παιδιά και εντυπώνονται εύκολα στη μνήμη τους.
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Από παιδί δεν αγαπούσα τα εμβόλια, αλλά μάλλον αυτά με γλίτωναν από πιθανές ταλαιπωρίες, επικίνδυνες ή λιγότερο επικίνδυνες. Εφόσον η επιστημονική ιατρική κοινότητα ορίζει ως δόκιμο τον εμβολιασμό προς αποφυγήν μεγαλύτερων δεινών για τον παγκόσμιο πληθυσμό, θεωρώ ότι καλώς πράττουμε και εμβολιαζόμαστε. Μέσα από εμάς λειτουργούμε για τον διπλανό μας και για την κοινωνία.
Καλαισθησία: Σύνθετη λέξη : καλός και αίσθηση Η ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τι είναι ωραίο, τι είναι καλόγουστο. Σπουδαίο ζητούμενο η αναζήτηση αλλά και η αναγνώριση του ωραίου. Το πώς το αντιλαμβάνεται κανείς είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση. Ωστόσο, στην τέχνη η ευρεία, η μαζική αποδοχή-παραδοχή του «ωραίου» για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο τέχνης αυτομάτως αναγάγει την υποκειμενικότητα των μονάδων σε αντικειμενικότητα του συνόλου. Πιστεύω πολύ στη διαμόρφωση της αισθητικής μέσα από τις τέχνες. Ως εκ τούτου, η Τουραντότ πρεσβεύει μέσα από τη διάδραση των τεχνών να δημιουργήσει ποιητικές, μουσικές, εικαστικές «ατμόσφαιρες» που θα εξοικειώνουν μικρούς και μεγάλους με μια αισθητική αρμονικής συνύπαρξης πραγματικών και συμβολικών στοιχείων.
Λόγος αφηγηματικός: Η αφήγηση είναι μια πράξη επικοινωνίας με την οποία παρουσιάζεται γραπτά ή προφορικά μια σειρά πλασματικών ή πραγματικών γεγονότων. Στην περίπτωση της Τουραντότ ο αφηγηματικός λόγος εκτός του ότι καλύπτει ένα πολύ μεγάλο μέρος της γραφής μου, είναι διπλά σημαντικός γιατί συνδέει όλα τα έμμετρα και τραγουδιστικά στοιχεία μεταξύ τους. Επειδή η έκδοση συνοδεύεται από CD το οποίο περιλαμβάνει όλο το παραμύθι με τη φωνητική ερμηνεία των συντελεστών , έδωσα πολύ μεγάλη έμφαση στην επιλογή του αφηγητή που θα έδινε τη σωστή υπόσταση στην «προφορικότητα» του γραπτού λόγου, ώστε αυτός να φτάσει όσο το δυνατόν πιο «ζωντανός» στα αυτιά του αναγνώστη. Ειδικά η περίπτωση του παραμυθιού καθιστούσε την επιλογή ακόμα πιο σημαντική. Στάθηκα τυχερή. Ο Νίκος Κουρής ως αφηγητής είναι απλός, λιτός, καταφέρνει να μην εμπλέκεται συναισθηματικά με την περιγραφή των πράξεων και των γεγονότων παρά μόνο εκεί που επιβάλλεται και με καθαρότητα λόγου αλλά και μουσικότητα κάνει το ταξίδι στη μακρινή Κίνα βαθιά συναρπαστικό.
Μουσικό θεατρικό παραμύθι: Στην περίπτωση της έκδοσης όπως είναι η Τουραντότ η έννοια «μουσικοθεατρικό παραμύθι» περιλαμβάνει: Αφηγηματικό λόγο: το λόγο του αφηγητή
που εξιστορεί την πλοκή, Επιλεγμένα μουσικά μέρη της όπερας. Χορωδιακά τραγούδια, τραγούδια που τραγουδιούνται από μια ομάδα χορωδών. Τη φωνητική « παρουσία» των πρωταγωνιστών με μονολόγους και διαλόγους γραμμένους με ποιητικό ρυθμό. Τις άριες των πρωταγωνιστών , δηλαδή τα τραγούδια που τραγουδούν σολίστες μονωδοί πρωταγωνιστές. Όλα αυτά τα στοιχεία καθώς εναλλάσσονται το ένα με το άλλο δημιουργούν την αίσθηση της σκηνικής δράσης. Ο αναγνώστης μεταφέρεται αβίαστα νοερά στο θέατρο και βιώνει κατά κάποιο τρόπο μια παράσταση.
Νέα κυκλοφορία: «Τουραντότ, η πριγκίπισσα του Πεκίνου» από τις εκδόσεις «Άπαρσις». Το μουσικοθεατρικό παραμύθι, μεταφορά της ομώνυμης όπερας του Πουτσίνι έλαβε «σάρκα και οστά» μέσα από τη σύμπραξη 50 καλλιτεχνών και 14 εφήβων και παιδιών. Ηθοποιοί , Μουσικοί, Χορωδοί, Μονωδοί, Μαέστροι, Μουσικολόγοι, Ηχολήπτες, Εικαστικοί κατορθώσαμε σε μια δύσκολη εποχή «απαγορεύσεων» λόγω της πανδημίας να ολοκληρώσουμε ένα έργο που για μένα προσωπικά εμπεριέχει την έννοια της Επ-ανά(σ)τασης. Επανα(σ)ταση με την έννοια της πάλης του ανθρώπου έναντι σε όποιες δυσκολίες ή δεινά. Εμείς παλέψαμε με όπλα την τέχνη του και το ταλέντο του ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί αλλά και με την πίστη μας σε έναν στόχο υψηλό. Νέα κυκλοφορία υπό τη σκέπη των εκδόσεων «Άπαρσις». Ήμουν τυχερή καθώς, στο «πρωτογέννημα» μιας ευρύτερης ιδέας μου, ο εκδότης Γιώργος Ευσταθίου ήταν αυτός που αφουγκράσθηκε τη σκέψη μου, πίστεψε στο όραμά μου και μου έδωσε το «χώρο» μέσα από τη στενή συνεργασία μου με το δημιουργικό έμψυχο δυναμικό των εκδόσεων ώστε να παράξω ένα υψηλής αισθητικής εκδοτικό πόνημα.
Ξένοι μουσουργοί: Είναι τόσοι πολλοί οι αγαπημένοι μου! Από τον κλασικό χώρο ενδεικτικά θα αναφέρω τους Μπαχ, Βέρντι, Πουτσίνι, Ντεμπισί, Τσαϊκόφσκι, Στραβίνσκι. Αγαπώ ιδιαιτέρως έργα συνθετών που αντιπροσωπεύουν τη ρομαντική εποχή , από το τέλος του 18ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 19ου.
Όπερα: Μουσικοθεατρικό είδος το οποίο αγάπησα μέσα από τη σπουδή του κλασικού τραγουδιού. Για τους περισσότερους η όπερα είναι ένας «άγνωστος» κόσμος που φοβούνται να προσεγγίσουν γιατί πιστεύουν ότι είναι κάτι δυσνόητο και βαρύγδουπο. Με τη μεταφορά μιας μεγάλης όπερας σε παραμύθι. προσπαθώ να «αναστρέψω» αυτό ακριβώς, τη «θέση» από «άγνοια». Η όπερα έχει μια ιστορία, έναν «μύθο», μια πλοκή. Η όπερα είναι θέατρο , είναι ήρωες που δρουν και αλληλοεπιδρούν. Η όπερα είναι μουσική, είναι τραγουδιστός λόγος. Η όπερα είναι και «τεχνική» και ίσως αυτό να κουράζει ένα «μη εκπαιδευμένο» αυτί. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κράτησα όλα όσα αυτή περιλαμβάνει, χαμηλώνοντας το τονικό ύψος των τραγουδιών , ώστε αυτά να μπορούν να γίνονται κατανοητά στη μητρική γλώσσα αλλά και να μπορούν να μαθαίνονται και να τραγουδιούνται εύκολα από όλους όσους δε σχετίζονται άμεσα με το είδος. Η όπερα προήλθε από την αγάπη των Ιταλών πνευματικών ανθρώπων προς το αρχαίο ελληνικό δράμα όπου ο λόγος ήταν «τραγουδιστός». Με αφορμή αυτό το γεγονός θέλησα να κάνω μια σύνδεση με τη δομή του αρχαίου ελληνικού δράματος. Έτσι, συμπεριέλαβα στο παραμύθι κείμενα που απαγγέλλονται με ρυθμό από μία ομάδα ανθρώπων, από έναν χορό ανθρώπων (τα χορικά στο αρχαίο ελληνικό δράμα) και επέλεξα για τη μουσικότητα στο λόγο τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, έναν πολύ γνωστό ελληνικό ρυθμό που συναντάμε κυρίως στη δημώδη ελληνική ποίηση. Η όπερα παρουσιάζεται με τρόπο εύληπτο, κατανοητό , οικείο προς τους μικρούς αναγνώστες, αλλά και προς τους μεγαλύτερους ηλικιακά αναγνώστες που δεν είχαν την ευκαιρία να αποκωδικοποιήσουν «άγνωστους κόσμους» που ίσως φαντάζουν «ακατανόητοι».
Πουτσίνι Τζάκομο: Ιταλός συνθέτης όπερας. Αγάπησα τη μουσική του πριν ακόμα τραγουδήσω το έργο του. Θεωρείται ένας «λαϊκός» συνθέτης όπερας από την άποψη ότι τα θέματα και τα πρόσωπα των έργων του είναι ιδιαιτέρως αγαπητά αλλά και οι ανεπανάληπτες μελωδίες του εντυπώνονται και τραγουδιούνται εύκολα. Έγραψε δώδεκα όπερες. Από τις διασημότερες είναι οι: Μποέμ, Μαντάμα Μπατερφλάι, Τόσκα, Τουραντότ. Η Τουραντότ ήταν η τελευταία του όπερα. Μέσα από την έρευνα για τη ζωή και το έργο του εντυπωσιάστηκα από πολλά πράγματα κυρίως από το πόσο η ζωή του σχετίζεται με τη δημιουργία της «μικρής ερωτευμένης γυναίκας» που εισήγαγε στην όπερα. Η Τουραντότ περιλαμβάνει μία από αυτές τις μικρές ηρωίδες, την ευαίσθητη σκλάβα Λιου, που θυσιάζεται στο όνομα της αγάπης. Ο Πουτσίνι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την όπερα Τουραντότ, διότι πέθανε ξαφνικά. Είχε προλάβει να γράψει μέχρι την τελευταία άρια της Λιου στην οποία η νεαρή σκλάβα αποκαλύπτει ότι η ίδια «θα φύγει» πριν την αυγή, υπονοώντας τον θάνατό της. Το ίδιο συνέβη και με το συνθέτη που τη δημιούργησε. Ο Πουτσίνι πέθανε λίγο πριν ξημερώσει, στις 29 Νοεμβρίου του 1924. Μια σύμπτωση που με συγκλόνισε. Ο Πουτσίνι «έφυγε» με την «κόρη» του πριν την αυγή αφήνοντας το έργο του ως «ανατέλλοντα ήλιο» να φωτίζει το καλλιτεχνικό στερέωμα στην αιωνιότητα.
Ρομαντισμός: Αθεράπευτα ρομαντική! Αμετανόητη ρομαντική! Μου αρέσει που διαρκώς με διακατέχει ένας ρομαντισμός, διότι αυτός είναι που με οδηγεί στο να βλέπω τα πράγματα κάτω από ένα ιδιαίτερο πρίσμα. Οι ρομαντικοί άνθρωποι είμαστε λίγο παρεξηγημένοι από κάποιους πιο ορθολογιστές , κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε αιθεροβάμονες και ονειροπόλοι. Δεν είναι έτσι όμως. Ο ρομαντισμός όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι είναι μέρος μιας γενικότερης ευαισθησίας που με χαρακτηρίζει. Οι κεραίες των ευαίσθητων ανθρώπων λαμβάνουν όλα όσα συμβαίνουν συνήθως μεγεθυμένα, τα καλά και τα άσχημα. Ο ρομαντισμός μπορεί να είναι λύτρωση μπορεί να είναι ένα είδος αντίστασης, μπορεί να είναι είδος έκφρασης όλων όσων συμβαίνουν. Προσωπικά, ως ρομαντική, αισθάνομαι ότι πάντοτε αντιστέκομαι στα άσχημα , αναζητώντας το «φως» μέσα από το όποιο «μαύρο».
Σασπένς: Το βασικό συναίσθημα που προκαλεί η υπόθεση της Τουραντότ είναι η αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης. Σασπένς! Οι συνεχείς ανατροπές καθιστούν αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος! Ήρωες κωμικοί, τολμηροί, ευαίσθητοι, σκληροί, με τις πράξεις τους και τα λεγόμενά τους επιτείνουν την αγωνία μικρών και μεγάλων!
Τουραντότ: Η πριγκίπισσα του Πεκίνου, κόρη του αυτοκράτορα της Κίνας, Αλτούμ. Είναι διάσημη για την απαράμιλλη ομορφιά της αλλά και για την παγωμένη και ανέκφραστη όψη της. Πρίγκιπες απ’ όλα τα πέρατα της Κίνας την επιθυμούν. Η πριγκίπισσα όμως , με ένα διάταγμα, λέει ξεκάθαρα: όποιος πρίγκιπας θέλει να την παντρευτεί, θα πρέπει πρώτα να λύσει τρία αινίγματα που εκείνη θα του θέσει. Μορφή αινιγματική. Κάτω από την ψυχρότητα και τη σκληρότητα κρύβεται ο φόβος και η ανασφάλεια που της δημιούργησε ένα τραγικό περιστατικό του παρελθόντος. Μόνο η δύναμη της αγάπης θα λυτρώσει την πριγκίπισσα από τον πάγο που στοιχειώνει την ψυχή της. Στην ιστορία της Τουραντότ το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Απέχει το «φαίνεσθαι» από το «είναι». Η φαινομενικά δυνατή πριγκίπισσα είναι η ουσιαστικά αδύναμη ενώ η φαινομενικά αδύναμη σκλάβα Λιου είναι η ουσιαστικά δυνατή. Το ισχυρότερο όμως μήνυμα είναι ένα: Η πράξη από αγάπη.
Υψίφωνος: Υψίφωνος ή Σοπράνο είναι η υψηλότερη γυναικεία φωνή. Ανάλογα με τις νότες που αποδίδουν τελειότερα αλλά και κάποια άλλα χαρακτηριστικά της φωνής όπως το χρώμα, η ευελιξία, ο όγκος , η δύναμη, η δραματικότητα οι υψίφωνοι χωρίζονται σε κατηγορίες. Υπάρχουν για παράδειγμα υψίφωνοι λυρικές, κολορατούρες , σπίντο, δραματικές κ.α. Η δική μου φωνή είναι σοπράνο λυρικο-σπίντο που σημαίνει ζεστή, δυνατή φωνή με λυρισμό αλλά με ένα πιο «βαθύ» πιο «σκοτεινό», πιο «δραματικό» χρώμα από εκείνο της λυρικής σοπράνο. Στην πλειονότητα των οπερετικών έργων ο γυναικείος πρωταγωνιστικός ρόλος έχει γραφτεί για ικανότητες υψιφώνου. Το ίδιο συμβαίνει και στην όπερα Τουραντότ και οι δύο πρωταγωνιστικοί ρόλοι αποδίδονται από σοπράνο.
Φαντασία: Ένας ισχυρός λόγος που με οδήγησε στην επιλογή της «Τουραντότ» ως πρώτη από τις 12 όπερες του Πουτσίνι για τη μεταφορά της σε παραμύθι ήταν ότι περιλάμβανε πλούσιο υλικό που θα μπορούσε να προκαλέσει τη φαντασία μικρών και μεγάλων. Η «Τουραντότ” προσφέρει ως αρχικό υλικό έναν αρχέγονο μύθο, ένα παραμύθι που εξιτάρει τη φαντασία των παιδιών και τα εξοικειώνει αβίαστα με την αίσθηση του κωμικοτραγικού. Τοποθετείται στην Κίνα, μια χώρα με παράδοση που προσφέρει πλούσια σκηνογραφικά υλικά και χαρακτήρες που επίσης λειτουργούν ενισχυτικά στην παιδική φαντασία. Όλα τα παραπάνω στην έκδοση αποδόθηκαν μέσω της εικονογράφησης με κεντρικό σκεπτικό και άξονα την αποφυγή πολύ-πληροφοριακών εικόνων και την έμφαση στην καθαρή σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των στοιχείων της ιστορίας, ώστε τα παιδιά να ταξιδεύουν νοερά στην Κίνα, να αναγνωρίζουν τους ήρωες και παράλληλα να κάνουν τη σύνδεση με το κείμενο. Την εικονογράφηση ανέλαβε η εικονογράφος Θέντα Μιμηλάκη που της οφείλω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» καθώς απέδωσε με το θαυμαστό ταλέντο της όχι μόνο την ιστορία αλλά και το προσωπικό μου όραμα ως προς τη απόδοση των στοιχείων και των ηρώων. Στη δική μου σκέψη υπήρχε πάντοτε η σκηνογραφική απόδοση στην περίπτωση που θα είχε προηγηθεί το σκηνικό ανέβασματου παραμυθιού, η οποία συμπεριλάμβανε πραγματικά και συμβολικά στοιχεία. Η Θέντα Μιμηλάκη με καθαρότητα και υψηλή αισθητική αποτύπωσε μοναδικά αυτόν τον συνδυασμό αλλά κυρίως απέδωσε την «αλήθεια» ενός σπουδαίου έργου.
Χορωδιακά τραγούδια: Τα χορωδιακά μέρη στην όπερα παίζουν το ρόλο που έπαιζε ο χορός στην αρχαία τραγωδία. Τα χορωδιακά τραγούδια αποδίδονται από μια ομάδα τραγουδιστών που τραγουδούν όλοι μαζί. Κάθε χορωδία είναι χωρισμένη κατά φωνές, αντρικές και γυναικείες. Στην έκδοση έχει γίνει επιλογή των χορωδιακών μερών της όπερας. Τα χορωδιακά τραγούδια παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο στο παραμύθι καθώς με απόλυτο σεβασμό στην πρωτότυπη εναρμόνιση αλλά και στο πρωτότυπο ποιητικό κείμενο δίνουν παλμό, δίνουν ρυθμό «ζωντανεύοντας» τον αφηγηματικό λόγο. Οι χορωδίες που ακούγονται είναι δύο, η Παιδική-Νεανική υπό τη διεύθυνση της Κατερίνας Βασιλικού που δημιουργήθηκε από την ένωση της Νεανικής χορωδίας της Λεοντείου σχολής Νέας Σμύρνης και της Παιδικής-Νεανικής χορωδίας του Δήμου Παλαιού Φαλήρου και η τετράφωνη χορωδία ενηλίκων του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού Νεολαίας Δήμου Αθηναίων ) υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Μπερή.
Ψηφιδωτό: Η «Τουραντότ» ως εκδοτικό πόνημα, είναι σαν ένα περίτεχνο ψηφιδωτό με ψηφίδες την ενέργεια, το πάθος, την αφοσίωση, τον επαγγελματισμό, τη γνώση, την κουλτούρα, την εξειδίκευση, το τάλαντο όλων των ανθρώπων που εργάστηκαν γι’ αυτήν. Τους ευχαριστώ όλους και τον καθένα χωριστά από την καρδιά μου γιατί έδωσαν πνοή και υπόσταση στη όραμά μου. Περήφανη καμαρώνω την «Πριγκίπισσα του Πεκίνου». Τώρα, έχοντας αποκομίσει μια αρχική εμπειρία ως προς τη δημιουργία ενός πολυσύνθετου βιβλίου αλλά και με την εσωτερική πληρότητα που μου χαρίζει η πραγμάτωση του στόχου μέσα από τη συνεργασία με εκλεκτούς και άξιους καλλιτέχνες, προχωρώ για τα επόμενα.
Ωραίο βιβλίο για μικρούς και μεγάλους: Τουραντότ , η πριγκίπισσα του Πεκίνου. Από τις εκδόσεις «Άπαρσις». Διαβάζοντας το παραμύθι μαθαίνεις στη μητρική σου γλώσσα: Το μύθο, την ιστορία της όπερας. Τους ήρωες της όπερας. Τα τραγούδια των πρωταγωνιστών. Τα χορωδιακά τραγούδια. Βλέπεις υπέροχες εικόνες! Κάνεις το πιο ωραίο «ταξίδι» μέσα στο χρόνο στη μακρινή Ανατολή , στα Βάθη της Ασίας, στην τεράστια αυτοκρατορία της Κίνας ! Διαβάζεις το παραμύθι! Ακούς το παραμύθι! Αν θέλεις, διαλέγεις τον ήρωά σου και τραγουδάς τη μουσική του! Βάλε και τη δική σου φωνή! Έχεις τη μουσική στα χέρια σου!
Σχόλια για αυτό το άρθρο