Τον χαρακτηρίζει το μέτρο, η σεμνότητα, το ταλέντο και το πάθος για τη δουλειά του, ιδίως για το θέατρο. Οι επιλογές του εστιάζονται στην καλλιτεχνική του δημιουργία και ανέλιξη. Αποφεύγει τα πρόσκαιρα φώτα της δημοσιότητας και τις συνεργασίες χωρίς ουσία. Ο Δημήτρης Τοπαλίδης έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, όπως Η λάμψη, Απιστίες, Καλημέρα ζωή, Η αίθουσα του θρόνου, Απαγορευμένη αγάπη, Κλεμμένα όνειρα κ.α και έχει υποδυθεί πολλούς ενδιαφέροντες ρόλους στο θέατρο. Από την πρώτη του εμφάνιση σε παιδική παράσταση μέχρι σήμερα, δεν έχει σταματήσει να δουλεύει στις θεατρικές σκηνές, έχοντας δημιουργήσει ένα πλούσιο βιογραφικό . Φέτος, έχει διπλή εμφάνιση: στο θέατρο πρωταγωνιστεί στην κωμωδία Αυτός, Αυτός και η Μυστήρια που ολοκληρώνει τον κύκλο της δεύτερης χρονιάς και στο Κόκκινο Ποτάμι του Μανούσου Μανουσάκη που προβάλλεται κάθε Κυριακή στο Open. Για να τον γνωρίσετε καλύτερα, απολαύστε τον σε μια εκ βαθέων συνέντευξη.
-Πού γεννήθηκες Δημήτρη;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, όπου κάποια στιγμή την άφησα πίσω μου, να έρθω για σπουδές στην Αθήνα.
–Πότε αποφάσισες ότι θα γίνεις ηθοποιός;
Το…ψώνιο το είχα όσο θυμάμαι από μικρή ηλικία, παιδάκι του δημοτικού ακόμη. Επίσης για κάποιο λόγο μου άρεσε να βλέπω τις…διαφημίσεις στην τηλεόραση. Είχα πάθος να τις γράφω σε βιντεοκασέτα και μετά από επιλογή έφτιαχνα ένα top10. Την απόφαση να το κάνω επάγγελμα την πήρα ένα καλοκαίρι μετά το λύκειο, παρακολουθώντας μια παράσταση σε ανοιχτό θέατρο στη Χαλκιδική, όπου έκανα τις διακοπές μου. Θυμάμαι έκανα πρόβες για το πώς θα πω στους γονείς μου ότι θα πάω στην Αθήνα για σπουδές. Τόσες πρόβες, ώσπου τελικά μου βγήκε πολύ επιθετικός ο λόγος . Εκείνοι μου απάντησαν πολύ ήρεμα και απλά , αφού αυτό θέλεις, τότε φυσικά και να το κάνεις. Ήταν πολύ πιο απλό από όσο το είχα πλάσει στο μυαλό μου.
-Είχες είδωλα όταν ήσουν παιδί και ποια;
Πολύ βαριά έννοια αυτή για μένα. Όχι δεν είχα . Μου άρεσε να βλέπω Μαγκάιβερ γιατί θαύμαζα την εφευρετικότητά του .
-Ποιος ήταν ο πρώτος σου ρόλος;
Ο πρώτος ρόλος μου στο θέατρο ήταν στην παιδική σκηνή του Μινώα, στην παράσταση «Ο κλέφτης της Βαγδάτης». Εγώ ακόμη πρώτο έτος στη δραματική σχολή και μετά το τέλος της εκπαιδευτικής ώρας, μου κάνει πρόταση η δασκάλα μου, η Ταμίλα Κουλίεβα όπου την σκηνοθετούσε, να παίξω το ρόλο του κλέφτη…
-Τι είναι το θέατρο για εσένα;
Ψυχοθεραπεία, έξοδος διαφυγής, καθάρισμα του μυαλού από διάφορα σκουπίδια-υπολείμματα , έμπνευση , διασκέδαση, εκτόνωση και δουλειά.
-Υπάρχει κάποιος ρόλος απωθημένο;
Απωθημένο δεν θα έλεγα, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να έχω την υγεία και τη δύναμη να δουλέψω όσο περισσότερους ρόλους μπορώ.
-Στο «Κόκκινο Ποτάμι» ποιος είναι ο ρόλος σου;
Στο Κόκκινο Ποτάμι του Μανούσου Μανουσάκη , είμαι ο Ανέστης, προύχοντας έμπορος της εποχής φίλος της οικογένειας Παυλίδη. Στηρίζει τον Γιώργο (Τάκη Βαμβακίδη) στην προσπάθειά του να πολιτευτεί και ξεσηκώνει τον κόσμο ενάντια στο καθεστώς. Αυτό τον καθιστά στόχο του Οσμάν (Λάμπρος Κτεναβός) και μετά από διάφορα γεγονότα, προστριβές και προειδοποιήσεις τα πράγματα παίρνουν όχι καλή τροπή.
-Χωράει προσωπική ζωή στο πρόγραμμά σου;
Ναι, θα πάω με παρέα στην ταβέρνα να φάω, θα πάω σινεμά , θα πιω έναν καφέ, θα περπατήσω στην ηλιόλουστη μέρα και θα διαβάσω ένα βιβλίο. Όσο κι αν υπάρχει πίεση χρόνου, είναι κάτι που οφείλω στον εαυτό μου.
-Ποιος είναι ο ρόλος σου στην παράσταση;
Στην παράσταση Αυτός, Αυτός και η Μυστήρια της Μαρίας Δεληκωνσταντινου, είμαι ο ξενοφοβικός , ανέραστος, μαμάκιας, φοβιτσιάρης, μικροβιοφοβικός , ψυχαναγκαστικός, μυγιάγγιχτος αλλά εργατικός δικηγόρος. Είμαι «Αυτός»…ο Σταμάτης , ο αδερφός και συγκάτοικος του διαμετρικά αντίθετου χαρακτήρα Γρηγόρη …
-Πες μου τρεις λόγους –εκτός από εσένα!- για να έρθει το κοινό να δει την παράσταση;
Η παράσταση στο θέατρο Λύχνος στο γκάζι υπόσχεται πολύ γέλιο και μιάμιση ώρα διασκέδασης που δεν θέλεις να περάσει… θυμίζει έντονα ελληνική κωμωδία του παλιού καλού ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου…
-Πες μου μια ατάκα από την παράσταση που σε χαρακτηρίζει;
«Συγνώμη θα κάθεσαι έτσι πάνω από το κεφάλι μου; Άσε με παιδί μου να απολαύσω τον καφέ μου !»
Σχόλια για αυτό το άρθρο