ΤΩΡΑ |
Χθες ξεφύγαμε από την κίνηση της Côte d’Azur και πήραμε καραβάκι για να πάμε στο St Tropez. Σα να κατεβαίνεις σε λούνα παρκ για μεγάλους. Εκατοντάδες κόσμος που βολτάρει και χαζεύει τα σκάφη που πλέον είναι τόσο φανταχτερά που μοιάζουν με πλωτές ντίσκο. Τίνγκα το πάντα μοδάτο Senequier για τάρτα Τροπεζιέν , ουρές στο ναό του παγωτού Barbarac και δεκάδες τα πανέμορφα μαγαζιά και εστιατόρια που σε κάνουν να μετανιώνεις που δεν κάθισες εκεί αλλά σε άλλο. Ο Dior τουs ξεπερνάει όλουs με το πυργομάγαζό του.Στην Place des Lices παίζουν πάντα πετάνγκ, τα μαγαζιά πουλάνε γούνες και χειμερινά ρούχα και ο κόσμος είναι αλλα αντί άλλων.
Με το που βραδιάζει σκάνε μύτη τα περιβόητα κορίτσια. Δίμετρες καλλονές με σορτσάκια και τακούνια σε καλούν σε κλαμπς. Το δεκαπενταύγουστο παίζει μουσική ο Boy George στην παραλία της Pampelonne λέει. Γενικά οι γυναίκες είναι ντυμένες 80ς. Σούπερ κολλητά μίνι, τακούνια , δαντέλες και άλλα ακατανόμαστα. Συνοδεύονται από χλεχλέδες που νομίζουν πως έχουν πιάσει το νόημα της ζωής. Πέρα από αυτούς το St Tropez είναι ένα πανέμορφο παραθαλλάσιο γαλλικό χωριό. Η αύρα της Μπριζίτ βρίσκεται παντού. Την πουλάνε με μανία και σε πόστερς. Τα δρομάκια είναι άκρως ρομαντικά και ακόμα βρίσκεις τύπους από τα παλιά όπως τον ουγγαρέζο ζωγράφο Ivan Hor που είναι 45 χρόνια εκεί στο μαγαζάκι του που πουλάει τους curious πίνακες του με καραβάκια και άλλα ιδιαίτερα πράγματα – στη φωτό πάνω μαζί μου με το φουλάρι του.
Χαίρεσαι να περπατάς και να χαζεύεις. Λάτρεψα τα παλιά και weird αυτοκίνητα. Βέσπες παντού. Τάξη και καθαριότητα. Η παραλία του “ο Θεός έπλασε τη Γυναίκα” εκεί φωτισμένη και ακλόνητη σε ταξιδεύει σε εποχές που δεν έζησες. Το σελεμπριτο-St Tropez δεν πιάνει μπάζα μπροστά στο αληθινό. Φαγαμε στο ιταλικό της Cristina Saolin σε ένα στενό δρομάκι. Πονούσε φριχτά το δόντι μου και πλάκωσα τα Nurofen. Το κατάφερα όμως το καλαμάρι. Το παγωτό από το Barbarac έχασα και κλαίω ακόμα.. Μετά ήπιαμε ποτό στο White -φωτό με τους πορτιέρηδες και το αγαπημένο μου beach φόρεμα της Μelissa Odabash που ήταν το hit του καλοκαιριού. Χαίδεψα ένα μπουλντόκ και για ώρες ένα παγκ. Carlin τα λένε εδώ. Περνάω μεγάλο στερητικό σύνδρομο χωρίς τα σκυλιά μου..Το παγκ ροχάλιζε έξω από το μαγαζί της μαμάς του. Η φίλη μου η Χρυσέτα Τσοροτιώτη -φωτό παντού- αγόρασε κάτι faux βραχιόλια με σκαραβαίους. Αφήσαμε τις γούνες για άλλη φορά!
Χαζέψτε τις φωτό σα να πήγαμε παρέα…
Σχόλια για αυτό το άρθρο