Ο Δημήτρης Πιατάς παρουσίασε στα Public το νεό του βιβλίο με τίτλο «Σινέ Λαύκος» από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Για το βιβλίο μίλησαν ο Θανάσης Λάλας, δημοσιογράφος-εικαστικός, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ηθοποιός-σκηνοθέτης, και ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Καθηγητής Επικοινωνίας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου-πρώην υπουργός. Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό και τον συγγραφέα.
To «Σινέ Λαύκος» είναι το 3ο κατά σειρά βιβλίο του, µετά το Μηχανάκι, γκόµενα και αρχηγός (1982) και το θεατρικό έργο Ο καλός στρατιώτης Σβέικ (1997). Στο νέο του βιβλίο, ριπές μνήµης, αποτυπώματα που χάνονται, επεισόδια ανολοκλήρωτα, ήχοι που σβήνουν. Μυθικά ονόµατα µε σημερινά επώνυμα. Ο Δημήτρης Πιατάς απευθύνει στον αναγνώστη έναν παραµυθιάρικο και παραµυθητικό, δηλαδή παρηγορητικό, χαιρετισµό, ως άλλος Λουκιανός: Μελλοντικέ νεκρέ αναγνώστη, θα ζεις όσο υπάρχουν ζώντες που µιλάνε για σένα πάνω στον πλανήτη Γη. Στήνει ένα κεφάτο και στοχαστικό πολυθέαµα για την απώλεια και την απουσία φίλων και αγαπηµένων, µε σκηνικό τον Λαύκο του Πηλίου.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Kάποτε που φιλοξένησα µια φίλη µου, µου εκμυστηρεύθηκε το επόµενο πρωινό ότι στην κλειστή πόρτα του δωματίου της πέρασε η φιγούρα μιας γιαγιάς, που τη ρώτησε τι δουλειά είχε στο σπίτι της. Εκείνη απάντησε ότι ήταν φιλοξενούμενή µου και η άυλη μορφή τής είπε πόσο ευχαριστημένη ήταν που αγαπούσα το δικό της σπίτι και χάθηκε όπως παρουσιάστηκε.
Γέλασα, της εξήγησα ότι κάθε σπίτι που έχει περάσει έναν αιώνα ζωής και σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να µην έχει φάντασµα. Πέρασαν τα χρόνια, µια μέρα συζητώντας µε τη γειτόνισσα µου είπε ότι από όταν ήταν κοριτσάκι δεν θυµόταν να μένει κανείς στο σπίτι, εκτός από µια «μανιά» – έτσι λένε τις υπερήλικες γυναίκες, ετυμολογικά βγαίνει από το µάνα-γεννήτωρ και «µανία» ζωής.
Δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση:
Σχόλια για αυτό το άρθρο