O μέγας ιστορικός και συγγραφέας Robert Graves, είπε κάποτε πως αν η Εβραϊκή θρησκευτικότητα ενώνονταν με την Ελληνική παιδικότητα τότε θα είχαμε ένα εκρηκτικό μείγμα που θα έσωζε την ανθρωπότητα. Φαίνεται πως αυτό συνέβη στην περίπτωση του Χριστού. Ήταν ένας Έλληνας γεννημένος στην Παλαιστίνη, που είχε μελετήσει βαθιά όχι μόνο το Μωσαϊκό νόμο των Εβραίων αλλά και τους Έλληνες φιλοσόφους. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται αυτοί που έχουν ασχοληθεί με την ελληνικότητά του και σαν απόδειξη μας προσκομίζουν πολλά επιχειρήματα. Ας δούμε μερικά…
Ο Χριστός καταγόταν από την Γαλιλαία, την αρχαία Ελληνική αποικία της Δεκαπόλεως. Ήταν Φιλισταίος, οι Φιλισταίοι ήταν Κρήτες που έφυγαν από τη Φαιστό, με αρχηγό τους τον Φίλιστο, όταν οι Δωρείς κατέβηκαν στην Ελλάδα. Με τα πλοία τους ταξίδεψαν ανατολικά και μετοίκησαν σε μια χώρα στα παράλια της Μέσης Ανατολής. Η χώρα αυτή ονομάστηκε από τον Φίλιστο, Φιλιστίνη και μετά από παράφραση Παλαιστίνη. Μίσος βαθύ είχαν οι Εβραίοι για τους Φιλισταίους μέχρι που τους νίκησαν και τους περιόρισαν στα βόρεια της Παλαιστίνης. Ένας γνωστός Φιλισταίος ήταν ο γίγαντας Γολιάθ που τον σκότωσε με τη σφεντόνα του ο Δαβίδ.
To όνομα Ιησούς προέρχεται από το Ιάσων. Ιάσων στα ελληνικά είναι αυτός που θεραπεύει, που δίνει την ίαση. Μετά από παράφραση το Ιάσων έγινε Ιησούς. Επίσης το όνομα της μητέρας του Ιησού είναι ελληνικό και προέρχεται από το μινωϊκό Μάϊρα, που έγινε με αναγραμματισμό Μαρία, στα εβραϊκά Μαριάμ. Η Μαριάμ δεν ήταν μια άξεστη χωριατοπούλα, ήταν από καλή γενιά, μιλούσε ελληνικά και είχε υπηρετήσει ως παρθένος στο ναό του Σολομώντος, μέχρι τη στιγμή που βρέθηκε έγκυος και την έδωσαν σύζυγο στον γέροντα Ιωσήφ γιατί αλλιώς θα την λιθοβολούσαν.
Είχε πάρει ελληνική παιδεία. Ο Χριστός δεν είχε φοιτήσει στα σχολεία των Εβραίων. Εκείνη την εποχή υπήρχαν ειδικά ιεροδιδασκαλεία για όσους προορίζονταν να γίνουν ραβίνοι. Πιθανότατα ο γιος του Ιωσήφ, στις πολλές μετακινήσεις του πατέρα του, είχε έρθει σε επαφή με Έλληνες δασκάλους από μικρό παιδί. Επίσης στην Αίγυπτο είχε τη δυνατότητα να μάθει τα ελληνικά και να μελετήσει αρχαίους ελληνικούς παπύρους.
Οι μαθητές του ήταν Έλληνες. Ήταν όλοι Έλληνες, εκτός από τον Ιούδα που ήταν Ιουδαίος και σαν γνήσιος Εβραίος είχε αναλάβει να κρατάει το ταμείο! Μερικοί από τους μαθητές είχαν ελληνικά ονόματα, ο Ανδρέας, ο Πέτρος, ο Φίλιππος. Μια φορά ο Φίλιππος του παρουσίασε Έλληνες που ήθελαν να τον γνωρίσουν και τότε ο Χριστός είπε: “Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου!” Λίγη λογική να βάλεις, καταλαβαίνεις ότι μπροστά στους Έλληνες, δεν μπορεί ο Χριστός να μίλησε άλλη γλώσσα. Τα είπε στα ελληνικά!
Γιατί τον πήγαν στον Πιλάτο: Oι Εβραίοι είχαν το δικαίωμα να δικάζουν τους Εβραίους σύμφωνα με το νόμο τους. Αν λοιπόν ο Ιησούς ήταν Εβραίος μπορούσαν να τον δικάσουν για ασέβεια προς το όνομα του Θεού και να τον καταδικάσουν σε θάνατο δια του λιθοβολισμού. Εδώ βλέπουμε να τον μεταφέρουν στο Πιλάτο. Αυτός βγαίνει και τους ρωτά: “Σε τι κατηγορείτε αυτόν τον άνθρωπο;” “Αν δεν ήταν κακούργος δεν θα τον φέρναμε σε σένα” του απαντούν. Ο Πιλάτος τότε τους προτείνει να τον πάρουν και να τον δικάσουν σύμφωνα με τα έθιμά τους. “Δεν έχουμε τέτοιο δικαίωμα” του λένε και πράγματι, δεν είχαν δικαίωμα να δικάζουν Έλληνες και Ρωμαίους.
Με τον Πιλάτο μίλησε ελληνικά: Αποκλείεται ο Πιλάτος να γνώριζε τα εβραϊκά ή τα αραμαϊκά της εποχής του. Σαν Ρωμαίος μιλούσε σίγουρα λατινικά και ελληνικά. Στους Εβραίους μιλάει μέσω μεταφραστή, ενώ όταν έφεραν τον Χριστό μπροστά του, για να τον δικάσει, όλη η συνομιλία έγινε στα ελληνικά. Μάλιστα κάποια στιγμή, που ο Χριστός του λέει ότι ήρθε για να δείξει στους ανθρώπους την αλήθεια, ο Πιλάτος φιλοσοφεί και τον ρωτάει στα ελληνικά “Τι εστίν αλήθεια;”, τι είναι η αλήθεια ρωτάει κι εδώ, είναι η μοναδική στιγμή που ο Ιησούς δεν απαντάει.
Ντυνόταν και συμπεριφερόταν σαν Έλληνας: O Iησούς φορούσε ένα αρχαίο ελληνικό χιτώνα, χωρίς κάλυμμα στην κεφαλή, ενώ οι Εβραίοι είχαν κελεμπίες και τουρμπάνια στο κεφάλι. Ο χιτώνας του Ιησού ήταν λευκός, υφασμένος ολόκληρος, χωρίς ραφές. Ήταν πανάκριβος και οι στρατιώτες, όταν τον σταύρωσαν, τον έπαιξαν στα ζάρια. Όμως και σαν χαρακτήρας ο Ιησούς συμπεριφερόταν σαν Έλληνας. Ήταν μεγαλόψυχος, λιτοδίαιτος, φιλόσοφος και πολέμιος της φιλαργυρίας, σε αντίθεση με τους Εβραίους. Και απέδειξε περίτρανα, το αξίωμα που λέει, ότι οι Έλληνες που ζουν εκτός Ελλάδος, κάνουν θαύματα!
Σχόλια για αυτό το άρθρο