Ήταν ένα καλοκαίρι που χρειάζεται τουλάχιστον άλλο ένα στο καπάκι για να αφήσει τη γλυκιά γεύση του καλοκαιριού. Είναι μια κάποια ανακούφιση το να βρίσκεις κι άλλους που το βίωσαν φέτος σαν… τζούφιο. Αν βέβαια το χάζευες στο Instagram γνωστών και φίλων ή μη, ήταν το απολύτως ωραιότερο όλων των εποχών, πασπαλισμένο με μια άκρως σεξουαλική διάθεση και παράλληλα λατρεία για την πανέμορφη χώρα μας. Αυτό το τζούφιο καλοκαίρι της ηλιακής εκλείψεως, ή φυσούσε πολύ ή πέθαινες από την υγρασία ή παρακολουθούσες για άλλη μια φορά τις φωτιές και τα τρομοκρατικά χτυπήματα με μία στρώση δέρματος παραπάνω από πέρυσι.
Από τις πιο όμορφες ταράτσες της Αθήνας.
Αυτό το τζούφιο καλοκαίρι, εννοείται πως όλα ήταν τίγκα και, ναι, μπορεί να έβρισκες ομπρέλα στα τροπικά Ποτιστικά Πηλίου, αλλά μπροστά σου είχες να αντιμετωπίσεις τις μετακινούμενες «φαβέλες» οικογενειών εντελώς οργανωμένων λόγω κρίσης, που δεν πάνε πια απλώς για μπάνιο, αλλά μετακομίζουν τα πάντα, με ομπρέλες, καρεκλάκια, πασσάλους, τραπεζάκια και άλλα που έχετε χιλιοδεί και δεν χρειάζεται να περιγράψω. Με άλλα λόγια, το Ζεν απεβίωσε. Πάνε οι γιόγκες και τα απλά και οι γυμνισμοί και οι παραλίες όπου είμαστε μόνοι μας. Ποτέ ξανά μόνοι μας. Εκτός από ένα και μοναδικό μέρος: την Αθήνα, την πρωτεύουσα της χώρας μας.
Ο genial Άγγελος Παπαδημητρίου στο κέντρο της Αθήνας τον Αύγουστο!
Στην καρδιά του καλοκαιριού, την πιο τουριστική περίοδο της χρονιάς, το κέντρο της πόλης βάζει λουκέτο – αν εξαιρέσεις την Πλάκα, που βέβαια δεν δίνει πραγματική εικόνα της πόλης ούτε για πλάκα. Την εποχή που η χώρα περιμένει τους περισσότερους τουρίστες, η Αθήνα κλείνει τα μεγαλύτερά της στέκια για να διακοπάρει. Είναι σαν να λέμε να κάνουν τα μπουζούκια ρεπό το σαββατόβραδο.
Στα highlights του καλοκαιριού, τα belated γενέθλια της Νόνικας Γαληνέα στο Ιsland – εδώ με την αδυναμία της, τον Κώστα Σπυρόπουλο
Μέσα στον αχταρμά των μαγιό των celebrities, των στημένων ειδυλλίων, των γάμων και των χωρισμών, και των καναλιών που αλλάζουν χέρια σαν τα πουκάμισα (κατεβάζοντας καθημερινά τον πήχη σε έναν χώρο που ξεπετάει αταλαντοσύνη σαν τη Λερναία Ύδρα), υπήρξαν μικρές οάσεις, όπως οι καθιερωμένες μαζώξεις μας στο Πήλιο, όπου παίζουμε «Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο», η Μαρία Καβογιάννη σκέτο, η Άννα Βίσση, που δεν λέει να γεράσει ποτέ, το πέρα δώθε πρωταγωνιστών στο LoveRock σπίτι του παραγωγού Γιάννη Κεντ στην Κέρκυρα, ο οποίος επενδύει στις θεατρικές σκηνές κόντρα στον άνεμο, τα road trips στην κεντρική Ελλάδα, που παραμένουν τα αγαπημένα μου, ο Γιώργος Μαζωνάκης, που ευχαριστούσε τον Θεό καθημερινά από τη Σητεία, και η Νατάσα Καλογρίδη, που το έχει πιάσει το θέμα και κυκλοφορεί με το selfie stick και το μπούστο όλο έξω όλη μέρα, αναμεταδίδοντας το σωστό reality. Καλό φθινόπωρο και έχει ο Θεός.
Η Λου της Τάνιας Τσανακλίδου, στις Μηλιές
Τα ντοματίνια μου από τον μπαξέ στη Μακρινίτσα.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη στήλη Βίος και Πολίτη στο περιοδικό Γυναίκα που κυκλοφορεί
Σχόλια για αυτό το άρθρο