“Κάθε παιδί που σώθηκε με τη βοήθειά μου δικαιολογεί την ύπαρξη σ’ αυτή τη γη και δεν είναι για τη δική μου δόξα”
Έως ότου πιαστεί και βασανιστεί από τους Ναζί η Ιρένα Σέντλερ, μία Πολωνή κοινωνική λειτουργός είχε ήδη σώσει 2.500 Εβραιόπουλα μαζί με τους συνεργάτες της. Ο πατέρας της, γιατρός, είχε πεθάνει όταν ήταν σε ηλικία 7 ετών από τύφο, έχοντας κολλήσει από τους άπορους ασθενείς που φρόντιζε, πολλοί εκ των οποίων εβραϊκής καταγωγής. Η εβραϊκή κοινότητα της περιοχής προσφέρθηκε να την βοηθήσει να σπουδάσει και την έστειλε στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, από το οποίο έφυγε λόγω της πολιτικής διαχωρισμού των Εβραίων από τους υπόλοιπους φοιτητές. Στο μεταξύ έγινε μέλος του Πολωνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ως το 2008 που πέθανε σε ηλικία 98 ετών επέμενε ότι δεν ήταν ηρωίδα και ευχόταν να μπορούσε να σώσει περισσότερα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Σέντλερ πήρε την άδεια από τους Ναζί κατακτητές της Πολωνίας να εργαστεί ως υδραυλικός – τεχνικός αποχέτευσης στο γκέτο της Βαρσοβίας. Στο απόγειό του το γκέτο “φιλοξένησε” ως και 460.000 ανθρώπους σε μία έκταση 3,4 τετ. χλμ με μέσο όρο 9 άτομα ανά δωμάτιο που επιβίωναν με ελάχιστο φαγητό. Μετά τη μεγάλη εξέγερση περίπου 300.000 στάλθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης της Τρεμπλίνκα ενώ κάπου 90.000 πέθαναν από ασιτία.
Η Σέντλερ είχε όμως ένα σχέδιο: μετέφερε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της, ενώ στο φορτηγό της είχε και ένα σάκο για μεγαλύτερα παιδιά. Στην καρότσα του φορτηγού είχε και ένα σκύλο που τον εκπαίδευσε να γαβγίζει κάθε φορά που οι φύλακες της επέτρεπαν την είσοδο και την έξοδο, αποθαρρύνοντάς τους να ερευνήσουν περαιτέρω και “κάλυπτε” τυχόν ήχους από τα μωρά. Στα μωρά έδιναν χριστιανικά ονόματα και δίνονταν για υιοθεσία σε πολωνικές οικογένειες. Μπόρεσε έτσι να γλιτώσει 2.500 παιδάκια με τους συνεργάτες της (400 μόνη της) πριν τελικά να την συλλάβουν και να την ξυλοκοπήσουν σπάζοντας τα χέρια και τα πόδια της. Καταδικάστηκε σε θάνατο όμως η οργάνωσή της κατόρθωσε να την απελευθερώσει δωροδοκώντας τους φρουρούς και αργότερα επέστρεψε στη Βαρσοβία με άλλο όνομα και εργάστηκε ως νοσοκόμα σώζοντας άλλους 5 Εβραίους. Μετά την απελευθέρωση έπεσε σε δυσμένεια από το Κομμουνιστικό Κόμμα που ανέλαβε την εξουσία λόγω των δεσμών της με την εξόριστη Πολωνική κυβέρνηση, ενώ δεν της επιτράπηκε να ταξιδέψει στο Ισραήλ που την είχε τιμήσει με τον τίτλο του Δικαίου των Εθνών.
Η Ιρένα κρατούσε αρχείο ονομάτων των παιδιών που φύλαγε σε ένα γυάλινο βάζο που έθαβε στην αυλή του σπιτιού της. Το 2007 ήταν υποψήφια για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ήταν η χρονιά που το κέρδισε ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ για την παρουσίαση του σχετικά με την κλιματική αλλαγή.
Η Ιρένα Σέντλερ εργάστηκε ως δασκάλα και βοήθησε στην οργάνωση ορφανοτροφείων και κέντρων φροντίδας για την οικογένεια, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους καθώς και ενός κέντρου για εκδιδόμενες γυναίκες στο Henryków. Το 1931 παντρεύτηκε τον Mieczysław Sendler αλλά χώρισαν το 1947. Αργότερα παντρεύτηκε τον Stefan Zgrzembski, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος γάμος της κράτησε μέχρι το 1959. Μετά το δεύτερο διαζύγιό της παντρεύτηκε ξανά τον πρώτο της σύζυγο Mieczysław Sendler.
Σχόλια για αυτό το άρθρο