Αυτό το καλλιτεχνικό ζεύγος- είναι ενωμένο και ευτυχισμένο και στη ζωή- άνθρωποι του πνεύματος, η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης, μας εκπλήσσουν ευχάριστα, στην κυριολεξία θα έλεγα, μας συναρπάζουν με τις παραστάσεις που επιλέγουν να ανεβάζουν κάθε σεζόν… Άλλοτε, βασίζονται σε έργα δικά τους ή σε δύσκολα και απαιτητικά έργα ρεπερτορίου, όλα δουλεμένα με πρωτότυπες ιδέες, καινοτόμες σκηνοθεσίες τις περισσότερες φορές, σε δικές τους θεατρικές διασκευές και στις εξαιρετικές δραματουργικές τους επεξεργασίες. Και κάνουν θέατρο! Η συνεργασία τους στα κείμενα, στις διασκευές και τις δραματουργικές επεξεργασίες λάμπει σαν ατόφιο χρυσάφι και είναι παρακαταθήκη για το θέατρο! Φέτος, καταπιάστηκαν με ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό λογοτεχνικό μυθιστόρημα, το δίτομο έπος του τεράστιου Λέοντος Τολστόι, ‘’ Πόλεμος και Ειρήνη’’- κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική σε διασκευή για το θέατρο με την υπογραφή τους- και όχι απλώς τα κατάφεραν, μεγαλούργησαν! Ιδιαίτερα η σκηνοθεσία- κέντημα της intellectual και πάντα πιο μπροστά από τα τρέχοντα καλλιτεχνικά δρώμενα, Ιόλης Ανδρεάδη αλλά και η επιλογή των έξοχων ηθοποιών- όλοι υποδειγματικοί στους ρόλους τους- συνέβαλε τα μάλα στην αριστουργηματική αυτή παράσταση που σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα! Κατάφερε και έκανε να ξεπηδήσουν ολοζώντανοι οι ήρωες του Τολστόι επί σκηνής από τις ασπρόμαυρες σελίδες του βιβλίου, να τους δώσει σάρκα και οστά, να βγάλει τον ψυχισμό τους, τα πάθη, τις ανασφάλειες τους, να φανεί καθαρά ο μεγαλειώδης λόγος του συγγραφέα, στηριζόμενη σε καθαρές σκηνοθετικές γραμμές χωρίς εύκολους εντυπωσιασμούς και με ελάχιστες νεωτερίστικες πινελιές…
Μέσα από ένα εικαστικό περιβάλλον, με έντονους συμβολισμούς, ταμπλό βιβάν, εντυπωσιακά αλλά αφαιρετικά σκηνικά (Δήμητρα Λιάκουρα) – πολύ πρωτότυπο το χειροποίητο mapping- για να μην αποσπάται το μάτι του θεατή, με όλες τις σκηνές να εναλλάσσονται μέσω των υπέροχων φωτισμών της Στίβης Κουτσοθανάση, να μην αποδομήσει τον συγγραφέα και το έργο του αλλά αντίθετα να αποδώσει με ισχυρή πειθώ και αλήθεια το πνεύμα του, το ταραχώδες κλίμα του πολέμου, τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών του και την οικουμενική σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής εν καιρώ πολέμου και ειρήνης… Η παράσταση-διαμάντι παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στοΔημοτικό Θέτρο του Πειραιά, ένα πραγματικό στολίδι του πολιτισμού μας.
Η χαρισματική Ιόλη Ανδρεάδη από το Α έως το Ω!
Αυλαία: Κόκκινη. Βελούδινη. Ή φωτισμένη και χρωματισμένη μπλε όπως στο Mulholland Drive.
Βιβλία: Ανοίγουν δρόμους, πύλες, να φανταστείς.
Γενναιότητα/Λεβεντιά: «Η λεβεντιά είναι μια πληγή που όλο αίμα τρέχει – θεέ μου και πώς τηνέ βαστά – εκείνος που την έχει» (μαντινάδα)
Δραματουργική επεξεργασία: Ή μετάφραση, ή διασκευή, ή μετεγγραφή, ή πρωτότυπη συγγραφή, με τα όρια μεταξύ αυτών των περιοχών της γραφής να ζητούν μια μεγάλη συζήτηση. Απαραίτητο συστατικό της θεατρικής πράξης. Ασχολία που αγαπώ.
Έπος: Σημαντικό τόσο σε εύρος όσο και σε βάθος.
Ζωή: Ο γιος μου!
Ήθος: Μπορείς να το ψάχνεις, αλλά δεν γίνεται να το απαιτείς.
Θέατρο (Δημοτικό Πειραιά): Αναπαλαιωμένο. Πανέμορφο.
Ιδεολογικό σκηνοθετικό πλαίσιο: Η μη βία ή «η μη αντίσταση στο κακό»: η ιδεολογία του Τολστόι που λέει πως δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε βιαστικά τους άλλους.
Κοινό: Προσεκτικό.
Λέων Τολστόι: Πραγματικά μεγάλος. Μια μεγαλοφυΐα.
Μεταμοντέρνο θέατρο: κι αυτό πρέπει να υπακούει – ή να συγκρούεται – με κάποιους άγραφους αλλά υπαρκτούς κανόνες.
Νεωτερισμοί: Ωραίο, όταν έχεις την αίσθηση πως είναι αυθεντικοί. Πηγαίοι. Όχι προϊόντα κάποιας εξωκαλλιτεχνικής επιβολής ή ανάγκης.
Ξένοι συγγραφείς: Πόσο μεγάλη συντροφιά.
Όνειρο (καλλιτεχνικό): Το τώρα. Οι στιγμές να έχουν σημασία.
Πόλεμος και Ειρήνη: Το αγαπημένο μου μυθιστόρημα. Και μια παράσταση για την οποία είμαι περήφανη.
Ροή: Ρυθμός, αναπνοή.
Συγγραφή: Αυτό που χωρίς αυτό τίποτα.
Τρομοκρατία: Πολιτισμική, πολιτική, οικονομική, επιθετική, φανερή/ κρυφή, των πολλών, ή από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Υπερρεαλισμός: Ελευθερία, συνειρμός, παιχνίδι. Παιδί μιας άλλης εποχής, που εξακολουθεί να εμπνέει.
Φουτουρισμός: Φωτιά, μίσος, ταχύτητα. Κι αυτός παιδί μιας άλλης εποχής. Αυτός κι αν εμπνέει.
Χάρισμα: Όπως λέει ο Κώστας Καζάκος, μόνο μετά θάνατον μπορείς να πεις κάποιον χαρισματικό, ταλαντούχο. Να δεις πρώτα τι τό ‘κανε αυτό το αρχικό δυνατό,θετικό στοιχείο.
Ψυχή: Και σώμα.
Ωραία παράσταση: Αυτή που ζουν έντονα τα μάτια ή που θυμάται ξαφνικά το μυαλό.
Πόλεμος και ειρήνη
Μετάφραση από τα αγγλικά – Σκηνοθεσία – Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
Θεατρική Διασκευή: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Σκηνογραφία – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Χριστοφίδης
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
Promo Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Promo Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Promo Μακιγιάζ – Κομμώσεις: Αννα Μαρία Προκοπίδου
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Διανομή (με σειρά εμφάνισης)
Λέων Τολστόι / Στρατηγός Κουτούζωφ: Κώστας Καζάκος
Άννα Πάβλοβνα / Σοφία Τολστόι: Ρούλα Πατεράκη
Αντρέι Μπαλκόνσκι: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Νατάσα Ροστόβα: Νεφέλη Κουρή
Πιέρ Μπεζούχωφ: Κωνσταντίνος Μπιμπής
Ναπολέων Βοναπάρτης: Γεράσιμος Γεννάτας
«Μπελ» Ελέν Κουράγκινα: Βασιλική Τρουφάκου
Νικολάι Ροστώφ: Κώστας Νικούλι
Μάρια Μπαλκόνσκαγια: Τζένη Κόλλια
Λίζα Μπαλκόνσκαγια: Εστέλλα Κοπάνου
Ανατόλ Κουράγκιν: Ανδρέας Κανελλόπουλος
Σχόλια για αυτό το άρθρο