“Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” του Νίκου Φώσκολου: Ιστορίες & παραλειπόμενα από την ταινία της Φίνος Φιλμ

Το 1969 ο Νίκος Φώσκολος ενώνει κινηματογραφικά, την Μάρθα Καραγιάννη και τον Κώστα Καζάκο. Είναι η μία και μοναδική φορά που η πρωταγωνίστρια της κωμωδίας και του μιούζικαλ, υποδύεται ένα δραματικό ρόλο. Επίσης, είναι η μοναδική ταινία που έπαιξαν μαζί η Μάρθα Καραγιάννη και ο Κώστας Καζάκος.

ΣχετικάΆρθρα

Η ταινία “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” έρχεται αμέσως μετά το μιούζικαλ “Γοργόνες και μάγκες” για την Μάρθα Καραγιάννη και το δικαστικό δράμα “Η λεωφόρος του μίσους” για τον Κώστα Καζάκο. Ο Νίκος Φώσκολος μετά την τεράστια εμπορική επιτυχία της ταινίας “Η λεωφόρος του μίσους” όπου ο Καζάκος συμπρωταγωνιστούσε με την Μαίρη Χρονοπούλου, ψάχνει μια ηθοποιό να ενσαρκώσει την Πέρσα, την ηρωίδα της νέας του δημιουργίας. Η Πέρσα είναι μια ατίθαση κοπέλα που ζει με το ένστικτο. Όταν την συγκινήσει ένας άντρας, πάει μαζί του. Όταν πάψει να την συγκινεί, φεύγει. Παίζει με τη φωτιά και το ξέρει. Αλλά το πάθος της είναι πιο δυνατό από τη λογική της. Και τραβάει στο δρόμο της ως το τέλος.

Θέλει να δοκιμάσει μία ηθοποιό που να μην έχει ταυτιστεί με δραματικούς ρόλους. Ιδανική για το ρόλο, θεωρεί ότι είναι η Μάρθα Καραγιάννη, που μέχρι τότε έχει παίξει σε κωμωδίες και μιούζικαλ. Και δεν πέφτει έξω. Ο Νίκος Φώσκολος “πολιορκούσε” πολλά χρόνια την Μάρθα για να παίξει δραματικό ρόλο. “Εσύ πρέπει να παίξεις την Κάρμεν” της έλεγε. Η ιστορία της Πέρσας, είναι η ιστορία της Κάρμεν σε ελεύθερη διασκευή. Οπότε, το όραμα που είχε για την Μάρθα, γίνεται πραγματικότητα. Η Μάρθα δέχεται την πρότασή του και μας αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή του ταλέντου της που δεν είχαμε ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη. Αφήνει για λίγο τον μόνιμο σκηνοθέτη της, τον Γιάννη Δαλιανίδη και αφήνεται στα χέρια του Νίκου Φώσκολου. Εκείνος, θα ξεδιπλώσει το δραματικό της ταλέντο, ώστε στην επόμενη ταινία της, το “Ανθρωπάκι”, ο Δαλιανίδης θα κάνει ένα μείγμα κωμικού ρόλου με δραματικές προεκτάσεις που θα αφήσει εποχή στην κινηματογραφική καριέρα της Μάρθας Καραγιάννη. Ο ρόλος της Πέρσας στο “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” αποτελεί ορόσημο για τη διαδρομή της Μάρθας στο σινεμά.

Εκτός από την Μάρθα Καραγιάννη και τον Κώστα Καζάκο (στο ρόλο του Ορφέα), στην ταινία πρωταγωνιστεί μια πλειάδα εκλεκτών ηθοποιών: ο Νίκος Γαλανός, η Νόρα Βαλσάμη (οι οποίοι ήταν τα νέα αστέρια της Φίνος), ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ο Σπύρος Καλογήρου, ο Σωτήρης Μουστάκας, η Ελένη Κριτή, ο Άρης Τσιούνης, η Τζένη Ζαχαροπούλου, ο Χρήστος Καλαβρούζος, η Μαρία Φωκά και η Μάρθα Βούρτση, που επιστρέφει στη Φίνος Φιλμ με δραματικό ρόλο μετά από 8 χρόνια (συμμετείχε στις κωμωδίες “Τα κίτρινα γάντια” το 1960 και “Ο σκληρός άντρας” το 1961. Δυστυχώς δεν υπήρξε συνέχεια στην επιστροφή της στη Φίνος Φιλμ, όμως παρέμεινε η “βασίλισσα” του ελληνικού μελό με 39 δραματικές ταινίες στο βιογραφικό της). Η μουσική είναι του Μίμη Πλέσσα, το σενάριο και η σκηνοθεσία του Νίκου Φώσκολου. Στην ταινία ακούγονται με τη φωνή της Δέσποινας Σταυρουλάκη (που ντουμπλάρει την Μάρθα Καραγιάννη) τα τραγούδια “Έλα να σβήσεις τη φωτιά” και “Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι” (που θα γίνει επιτυχία με την Ρένα Κουμιώτη όταν κυκλοφορήσει σε δίσκο) και το “Μην αργήσεις αγάπη μου” με την Πόπη Αστεριάδη. Το φινάλε της ταινίας με το ζευγάρι Μάρθα Καραγιάννη – Κώστας Καζάκος στις γραμμές του τρένου με το τρένο να έρχεται καταπάνω τους, είχε προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση στην Α΄ προβολή.

Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1969, έκοψε 241.668 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 29η θέση ανάμεσα σε 108 ταινίες της ίδιας σεζόν. Όπως οι περισσότερες δραματικές ταινίες της Φίνος Φιλμ, δεν προβάλλεται συχνά από την τηλεόραση.