Τζίνη Παπαδοπούλου: «Έχω να δώσω ακόμα αγάπη»

Ταλαντούχα ηθοποιός με υπέροχη φωνή που θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε όλα τα μιούζικαλ που ανεβαίνουν στις θεατρικές σκηνές, άριστη στις συνεργασίες της και σταθερή στην καλλιτεχνική της συμπεριφορά. Η Tζίνη Παπαδοπούλου ξεχώρισε από την πρώτη εμφάνισή της. Με σταθερά βήματα στο θέατρο, ακολουθεί μια αξιόλογη πορεία με σημαντικές επιλογές που την πηγαίνουν πάντα ένα επίπεδο παραπάνω από το προηγούμενο. Όπως συμβαίνει και με το μονόλογο «Ευτυχία Πρίντζου˙ Η επιστροφή» του Βασίλη Κονταξή που παρουσιάζεται στο Θέατρο Αργώ-Studio κάθε Δευτερότριτο μέχρι τις 9 Ιανουαρίου. Αν δεν έχετε δει ακόμη την παράσταση, σπεύστε άμεσα, αξίζει. Η Τζίνη είναι ευαίσθητη, έχει μια θαυμάσια οικογένεια με τον σύζυγό της, τον επίσης ηθοποιό Γιάννη Μπουραζάνα, είναι από τα πιο αξιόλογα και αξιοθαύμαστα παιδιά στον καλλιτεχνικό χώρο, είναι πολύ αγαπημένη μου και απαντά στο αλφαβητικό μας ερωτηματολόγιο για να την γνωρίσετε καλύτερα και να την αγαπήσετε περισσότερο κι εσείς. Η εξέχουσα Τζίνη Παπαδοπούλου από το Α ως το Ω!

ΣχετικάΆρθρα

Απώλειες: Μαθαίνεις να περπατάς με κομμένο πόδι. Γίνεται, αλλά η έλλειψη του ποδιού είναι πάντα παρούσα.

Βασίλης Κονταξής: Συνάδελφος στο παρελθόν, σκηνοθέτης μου στο παρόν, φίλος μου για το μέλλον.

Γιάννης Μπουραζάνας: Ο άνθρωπός μου. Το άλλο μου μισό.

Δικό σου πεπρωμένο (Το): Ένα τραγούδι που θα μου φτιάχνει πάντα το κέφι. Ονειρεύομαι να το τραγουδάω στα εγγόνια μου!

Ευτυχία Πρίντζου: Μία γυναίκα που θα ήθελα να γνώριζα. Και ένας ρόλος- στοίχημα για μένα. Μεγάλο βάρος και μεγάλη ευθύνη.

Ζωή: Προχωρά.

Ήθος: Προϋπόθεση για μια πορεία, που, καθώς θα την κοιτάς πίσω, δεν θα σε κάνει να νιώθεις άβολα.

Θεατρικές παραστάσεις αγαπημένες: Είναι πολλές. Και απ`όσες έχω δει και απ`όσες έχω παίξει. Οι πιο αγαπημένες μου όμως είναι εκείνες που βλέπαμε με τη γιαγιά μου, όταν ήμουν παιδάκι. Αυτές οι απογευματινές της Κυριακής που κάθε εβδομάδα σχεδόν βλέπαμε θέατρο είναι ό,τι θησαυρίζω περισσότερο.

Ιωάννινα, Σταυράκι: Μετά από αυτή την παράσταση θέλω οπωσδήποτε να τα επισκεφθώ για να αποτίσω φόρο τιμής σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για ένα ιδανικό.

Κινηματογράφος: Μια ανεκπλήρωτη αγάπη.

Λατρεία έχω…: Στα παιδιά μου και στον άντρα μου

Μαλλιά κουβάρια: Γέλια. Αγαπημένη παρέα. Ωραία περιοδεία.

Νευριάζω όταν…: Με αντιμετωπίζουν «συνοπτικά»

Ξεκαρδίζομαι με…: Τα βίντεο με μωρά! Μου φτιάχνουν τη μέρα!

Οι φοιτητές: Το πρώτο μου μιούζικαλ. Η παράσταση που γνωρίστηκα με τον Βασίλη Κονταξή. Αγαπημένος πατερούλης Κώστας Τσιάνος. Γεμάτο Ρεξ- μέχρι το δεύτερο εξώστη. Χρυσή εποχή του Εθνικού θεάτρου.

Ποια Ελένη: Αγαπημένη παράσταση. Υπέροχη μουσική. Επίσης γεμάτο Ρεξ! Λατρεμένη Τζέσυ Παπουτσή… Το πρώτο μου παιδί κι η αγωνία να μην φανεί η εγκυμοσύνη μέχρι να τελειώσουν οι παραστάσεις!

Ρέππας-Παπαθανασίου: Σπουδαίοι συγγραφείς. Σπουδαιότεροι απ`όσο θεωρούνται. Αγαπημένοι φίλοι.

Σίριαλ «Έρωτας φυγάς»: Μια ωραία συνεργασία. Βασίλης Τσελεμέγκος και Πἀνος Πορτοκαλάκης (τους αναφέρω με την σειρά που βρεθήκαμε στα γυρίσματα) υπέροχοι σκηνοθέτες και άνθρωποι. Τα δύο συνεργεία εξαιρετικά. Αλέκος Συσσοβίτης. Μια φιλία που γεννήθηκε στο πλατό και θα κρατήσει.

Τηλεοπτικές σειρές: Χαίρομαι που το επίπεδο της ελληνικής τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει. Περιμένω κι άλλα.

Υπάρχω για να…: Δύσκολη η απάντηση. Προτιμώ το «υπάρχω γιατί» Υπάρχω γιατί με αγαπούν, γιατί αγαπώ, γιατί έχω να δώσω ακόμα αγάπη.

Φεγγάρι από χαρτί: Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας. Μια παράσταση που ανυπομονώ να προλάβω να την ξαναπαίξω. ( Αυτή τη φορά ολόκληρη τη σεζόν) Λατρεμένος Νίκος Κυπουργός – που εκεί συνεργαστήκαμε πρώτη φορά.

Χρήμα ή δόξα: Γιατί πρέπει πάντα να διαλέγουμε;

Ψέματα: Τα σιχαίνομαι.

Ωραίες συνεργασίες: Όσες έγιναν με το κοινό πάθος, την κοινή αγάπη, τον κοινό στόχο για καλό θέατρο, χωρίς σαχλούς ανταγωνισμούς και κακή προαίρεση. Ευτυχώς οι περισσότερες.

«Ευτυχία Πρίντζου˙ Η επιστροφή» του Βασίλη Κονταξή με την Τζίνη Παπαδοπούλου.

Εμφύλιος 1948. Μια γυναίκα εκτελείται μαζί με άλλους συμπατριώτες στα Γιάννενα έπειτα από μια δίκη-παρωδία: η φιλόλογος και βασικό στέλεχος του Ε.Α.Μ. Ευτυχία Πρίντζου, με σπουδαίο κοινωνικό, παιδαγωγικό και αγωνιστικό έργο. Ήταν μια γυναίκα που αφιέρωσε όλη της τη ζωή, ακόμη και προτού ενταχθεί στο Ε.Α.Μ., στην ανιδιοτελή προσφορά βοήθειας και στον αγώνα. Ενώ γλύτωσε το απόσπασμα από τους Γερμανούς την τελευταία στιγμή στα χρόνια του πολέμου, τελικά προδόθηκε και εκτελέστηκε από τους Έλληνες λίγα χρόνια αργότερα.

Η αγωνίστρια «επιστρέφει» στο σήμερα για να μας αφηγηθεί όλη της τη ζωή μέχρι και την εκτέλεσή της. Η Τζίνη Παπαδοπούλου ενσαρκώνει τον ρόλο της ηρωίδας σε ένα νέο θεατρικό κείμενο του Βασίλη Κονταξή, με στόχο τη μεταφορά επί σκηνής μιας μαύρης σελίδας της ελληνικής ιστορίας αλλά και την αποτύπωση μιας ολόκληρης εποχής, μέσα από την πορεία μια νέας γυναίκας, ταυτισμένης με την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά.

Η ιστορία της Ευτυχίας Πρίντζου είναι απολύτως πραγματική. Η δίκη της –μάλιστα μέλος του τότε Στρατοδικείου ήταν ο Στυλιανός Παττακός…– έγινε τον Αύγουστο του 1948, πριν από 75 χρόνια, καθώς και η εκτέλεσή της στο Σταυράκι, λίγο πιο έξω από την πόλη των Ιωαννίνων…

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κονταξής

Μουσική: Δημήτρης Υφαντής

Σκηνικά/Κοστούμια: Κωνσταντίνος Γιαννιώτης

Φωτισμοί: Θοδωρής Γκόγκος

Οπτική επικοινωνία: Playwalk

Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη

Διαχείριση Social Media: Γιάννης Βαλτινός

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Το ρόλο της Ευτυχίας Πρίντζου ερμηνεύει η Τζίνη Παπαδοπούλου

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Προπώληση εισιτηρίων: