Βούλα Ζουμπουλάκη: 100 χρόνια από τη γέννησή της

Το μήνα των γενεθλίων της, Σεπτέμβριο, πέρασε στην αιωνιότητα η Βούλα Ζουμπουλάκη. Η μεγάλη πρωταγωνίστρια του θεάτρου για πάνω από τριάντα χρόνια πήγε να συναντήσει τον αγαπημένο της σύντροφο Δημήτρη Μυράτ, με τον οποίο έζησαν μαζί 40 χρόνια, από το γάμο τους το 1951 μέχρι το θάνατό του, το 1991.

ΣχετικάΆρθρα

Η Βούλα Ζουμπουλάκη κατάφερε να εξασφαλίσει μια θέση στην αθανασία με τη συμμετοχή της σε δέκα ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, και θα ήταν περισσότερες, αν δεν ανήκε στη γενιά των πρωταγωνιστών για τους οποίους το θέατρο είναι πάνω απ’ όλα και το υπηρετούν πιστά με ξεχωριστές ερμηνείες.

Γεννημένη στο Κάιρο στις 24 Σεπτεμβρίου 1924, η Βούλα Ζουμπουλάκη έδειξε από πολύ μικρή μια ιδιαίτερη κλίση στο τραγούδι. Είχε κληρονομήσει από τη μητέρα της, Σοφία, την ωραία φωνή και όσο μεγάλωνε, η φωνή της γινόταν ακόμη ωραιότερη. Στο δευτερο χρόνο της Νομικής -παρακολουθούσε μαθήματα για να κάνει το χατήρι των γονιών της- αποφασίζει να τελειοποιήσει το φωνητικό της ταλέντο και γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο, με εξαιρετικές επιδόσεις. Αμέσως η Λυρική Σκηνή την κάνει πρωταγωνίστρια -με σημαντική επιτυχία- στην Κοντέσσα Μαρίτσα, στον Ντον Πασκουάλε κ.α. Παράλληλα, για να τελειοποιήσει και τα υποκριτικά της προσόντα, σπουδάζει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου

Οι σπουδές της στο Εθνικό Θέατρο ήταν οριακές, τόσο για τη ζωή της, όσο και για την καριέρα της. Ερωτεύεται τον πολύ μεγαλύτερό της αλλά πολύ γοητευτικό Δημήτρη Μυράτ, γίνονται αχώριστο ζευγάρι, εκείνος καταλαβαίνει ότι έχει δίπλα του ένα μεγάλο ταλέντο και την πείθει να αφήσει τη Λυρική Σκηνή, κάνοντας κάποιες εμφανίσεις το 1950. Ένα χρόνο μετά, παντρεύονται στο Κάιρο.

Από το 1950 μέχρι το 1954, παίζει ρολάκια στην πρόζα σε έργα όπως: Κολασμένη Ψυχή, Μακρυσκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Ζητείται Ψεύτης κ.α. Νοέμβριο του 1954, στο θέατρο Κοτοπούλη -με διευθυντή τον Δημήτρη Μυράτ- παίζει τον πρώτο της σημαντικό ρόλο, την Μαρτίριο, στο Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Για τρία χρόνια, παίζει με τους (κάποιοι είναι στα πρώτα τους βήματα): Δημήτρη Μυράτ, Τζένη Καρέζη, Κατίνα Παξινού, Βασίλη Διαμαντόπουλο, Χρήστο Τσαγγανέα, Νίκο Τζόγια, Ελένη Χατζηαργύρη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ανδρέα Μπάρκουλη, Αλίκη Βουγιουκλάκη και Μελίνα Μερκούρη, η οποία ήταν εκείνη που επέμενε να παίξει την Αννέτα στη θρυλική Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη. Έτσι, Μελίνα και Βούλα, κάνουν μαζί την πρώτη τους κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία που έγραψε κινηματογραφική ιστορία.

Από το 1957, γίνεται πρωταγωνίστρια στο θίασο Δημήτρη Μυράτ με έργα που σκηνοθετεί ο ίδιος. Ανάμεσά τους το Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε, παράσταση ορόσημο με μουσική Μάνου Χατζιδάκι, στο Θέατρο Αθηνών, η Πικραγαπημένη (1962-63) που εμπνέει το Γιάννη Δαλιανίδη -σε συνδυασμό με το σκάνδαλο Λάνα Τάρνερ- να γυρίσει το φιλμ Ίλιγγος, και Αγαπημένε μου ψεύτη, έργο με δύο πρόσωπα. Το 1964 συνεργάζεται με το θέατρο Κοτοπούλη και απο τον Ιανουάριο του 1965, πάλι στο θίασο Δημήτρη Μυράτ.

Τη σεζόν 1968-69, το θιασαρχικό σχήμα γίνεται Δημήτρης Μυράτ – Βούλα Ζουμπουλάκη και μέχρι το 1984, πρωταγωνιστούν μαζί σε 31 έργα, σε όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, εκτός από επιθεώρηση. Οι παραστάσεις ξεχώριζαν για το επίπεδό τους και διατηρούσαν σταθερά υψηλή θέση στην προτίμηση του κοινού και των ειδικών.

Μετά το θάνατο του Δημήτρη Μυράτ το 1991, συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο, και με το Μοντέρνο Θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα. Και μετά αποσύρθηκε, αν και είχε πολλές προτάσεις. Έδωσε το στίγμα μιας πραγματικής κυρίας του θεάτρου, του σινεμά και της καλλιτεχνικής ζωής, με σεβασμό στο χρόνο και στο κοινό.

Ο κινηματογράφος

Μετά τη Στέλλα και παρόλη την τεράστια επιτυχία της ταινίας, η Βούλα Ζουμπουλάκη θα κάνει αδύναμες εμφανίσεις (Μόνο για μια νύχτα, Ο Καραγκιόζης, Είμαι Αθώος, Η Αθήνα τη νύχτα -όπου σώζεται σημαντικό μέρος από το Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε) μέχρι να περάσει στα μαγικά χέρια του Γιάννη Δαλιανίδη και της Φίνος Φιλμ. Ο Ίλιγγος -μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες- έχει πρωταγωνίστρια την Ζωή Λάσκαρη και μαζί της ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Βούλα Ζουμπουλάκη, ακομπλεξάριστη στην επιλογή των ρόλων, διότι και νέα ήταν -ούτε σαράντα χρονών- και γοητευτική ήταν αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να παίζει ρόλους μητέρας, που άλλες απέφευγαν. Στον Ίλιγγο, καταγράφεται η σπάνια ερμηνευτική της ικανότητα και μένει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας.

Ζωή Λάσκαρη, Βούλα Ζουμπουλάκη

Βούλα Ζουμπουλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης

Οι επόμενες ταινίες θα μας δώσουν ένα ρεσιτάλ ερμηνείας της, στο φιλμ Διωγμός, μια απόπειρα για καριέρα στο εξωτερικό με το Όχι κύριε Τζόνσον και ένα βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία Σύντομο Διάλειμμα. Για την τελευταία της ταινία τους «Αθηναίους» του Γιάννη Αλεξάκη, το 1990, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας στην κατηγορία Β’ ρόλου.

Η τηλεόραση

Το 1976 πρωταγωνιστές της αστυνομική σειράς Η Δικαιοσύνη Μίλησε είναι ο Δημήτρης Μυράτ και η Βούλα Ζουμπουλάκη. Η σειρά σε σενάριο Γιάννη Μαρή και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου δεν έχει μεγάλη επιτυχία, όμως την επόμενη χρονιά, 7 Δεκεμβρίου 1977, προβάλλεται το πρώτο επεισόδιο της σειράς Πορφύρα και Αίμα, που κάνει πάταγο. Μέχρι το Δεκέμβριο του 1978 που παίζεται το τελευταίο επεισόδιο, η σειρά του Νίκου Φώσκολου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των τηλεθεατών που την κατατάσσει στα δημοφιλέστερα προγράμματα της σεζόν. Η Βούλα Ζουμπουλάκη ως Αυτοκράτειρα Ευδοκία, ο Δημήτρης Μυράτ ως Μιχαήλ Ψελλός, η Γωγώ Ατζολετάκη ως Θεοδώρα και φυσικά ο Νίκος Βασταρδής στο βασικό ρόλο ως Ρωμανός Β’ Διογένης, γοητεύουν με τις ίντριγκες και τους έρωτες στο Βυζάντιο και στο παλάτι.

Τα βραβεία

Στην καλλιτεχνική της πορεία η Βούλα Ζουμπουλάκη τιμήθηκε με τα παρακάτω βραβεία:

• Έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη (1961)
• Α’ Βραβείο Φεστιβάλ Λισσαβόνας (1964)
• Έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη (1965)
• Βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1966)
• Χρυσός Σταυρός Ευποιίας (1966)
• Βραβείο Β΄ γυναικείου ρόλου Κρατικών Βραβείων Ποιότητος ΥΠΠΟ (1990)
• Βραβείο για τη συνολική προσφορά της ηθοποιού στην τέχνη του Θεάτρου και του Κινηματογράφου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2014)

Η Βούλα Ζουμπουλάκη παίρνει το έπαθλο Κοτοπούλη από την Άννα Συνοδινού

Σιμούν. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη συνεργάζεται με τη Βούλα Ζουμπουλάκη και τον Δημήτρη Μυράτ σε δύο έργα, τότε που της κολλάνε το παρατσούκλι Γρουσούζα, που αλλάζει με τη συνεργασία της με την κυρία Κατερίνα, σε Γούρικη

Μπορεί να αποσύρθηκε από το θέατρο, δεν σταμάτησε όμως ποτέ να βλέπει παραστάσεις και να τιμά με την παρουσία της τους άξιους συναδέλφους της και τους εργάτες του θεάτρου, παρέα συνήθως με τον καλό της φίλο Ντίμη Κρίτσα. Η τελευταία της δημόσια εμφάνιση έγινε στην παρουσίαση του βιβλίου Έλληνες σκηνοθέτες του 20ου αιώνα, στο Εθνικό Θέατρο (η φωτο επάνω είναι από εκείνη την εκδήλωση, 9/12/2013. Ζωή Λάσκαρη, Τρύφων Καρατζάς, Βούλα Ζουμπουλάκη, Μπέττυ Αρβανίτη). Η επόμενη χρονιά, το 2014, στάθηκε μοιραία, καθώς ένα οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό την οδήγησε στον «Ερυθρό Σταυρό» και στην αντίστροφη μέτρηση… Από τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015, αυτοσχεδιάζουμε χωρίς τη Βούλα Ζουμπουλάκη…

Είμαι αρκετά ψύχραιμη και θετική. Και στις δύσκολες στιγμές ξέρω να πολεμάω… Σε όλη μου τη ζωή ήμουν χαρούμενη και αισιόδοξη. Μόνο με το θάνατο δεν μπόρεσα να συμφιλιωθώ…

(απόσπασμα συνέντευξης της Βούλας Ζουμπουλάκη)