Το «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», ένα από τα πιο γνωστά έργα του Georges Feydeau, είναι έτοιμο να ανοίξει αυλαία στο ολοκαίνουργιο Alhambra Art Theatre (Αλάμπρα), το νέο στολίδι της Αθηναϊκής θεατρικής σκηνής, σε διασκευή Πάνου Αμαραντίδη, μετάφραση Βάσιας Παναγοπούλου και σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου και Πάνου Αμαραντίδη.
Μια πλειάδα καταξιωμένων και αγαπημένων ηθοποιών που απαρτίζεται από τους: Γιώργο Παρτσαλάκη, Βάσια Παναγοπούλου, Κώστα Αποστολάκη, Κώστα Φλωκατούλα, Τζένη Διαγούπη, Βασίλη Κούκουρα, Χρύσα Κλούβα, Παναγιώτη Καρμάτη και τον Παντελή Καναράκη, μέσα σε ένα κρεσέντο ευτράπελων και κωμικοτραγικών καταστάσεων, θα φέρει τα πάνω – κάτω στις συνήθεις αστικές συζυγικές συμπεριφορές και θα μας δείξει μέσα από ασυγκράτητες στιγμές γέλιου πώς … «Εδώ είν’ ο παράδεισος κι’ η κόλαση μαζί !!!»
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
«Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», στο Παρίσι της Μπέλ Επόκ. Οι ήρωές μας δύο ζευγάρια, συνέταιροι και φίλοι … ανικανοποίητοι σύζυγοι που καταφεύγουν σε ένα «ξενοδοχείο παράνομων συναντήσεων» για να εκδικηθούν τα ταίρια τους….
Από τη μια, οι Πινγκλέτ: µετρούν 20 χρόνια γάμου και περίπου άλλα τόσα ανυπόκριτης κούρασης σε βαθμό αηδίας. Ο εργολάβος Μπενουά Πινγκλέτ καταπιέζεται, συνθλίβεται, από την Ανζελίκ, τη δύστροπη σύζυγό του, μία μέγαιρα που τον έχει ευνουχίσει και που δεν έχει τίποτε το αγγελικό.
Από την άλλη, οι Παλιαρντέν: αυτοί είναι παντρεμένοι 15 χρόνια και σε αυτή την συζυγική σχέση το πάθος δεν είχε διάρκεια. Ο κύριος παραμελεί την κυρία. Εκείνη, ανικανοποίητη και πικαρισμένη από την αδιαφορία του συζύγου της, πείθεται από το συνεταίρο και φίλο τους να ενδώσει στη μοιχεία για να δώσει ένα παραδειγματικό μάθημα στο αδιάφορο έτερο της ήμισυ.
Γύρω από αυτήν την απολαυστική τετράδα, κινούνται ένας επαρχιώτης δικηγόρος, βραδύγλωσσος και κολλιτσίδα, φορτωμένος με τις τρεις καθόλου συμπαθητικές κορούλες του που μόλις έχουν βγει από το μοναστήρι, ένας ανιψιός ακόμη παρθένος, και μία καθόλου ντροπαλή υπηρέτρια.
Όλοι αυτοί θα βρεθούν, στην οδό Προβηγκίας, αριθμός 220, σε ένα ξενοδοχείο «ειδικό για παντρεμένους κατά ζεύγος, κατά μόνας ή κατά ομάδας».
Σε όποια κατεύθυνση όμως και να στραφούν οι ήρωες στο ξενοδοχείο αυτό, που εγγυάται στα παράνομα ζευγάρια «ασφάλεια και διακριτικότητα», όποια σκάλα κι αν ανέβουν, σε όποιο δωμάτιο και να μπουν, πάντοτε βρίσκουν μπροστά τους ανθρώπους που δεν θέλουν να συναντήσουν και που τους φράζουν κάθε διέξοδο. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου και η …..ιδιαίτερη αδελφή του, ένας αστυνομικός επιθεωρητής που καραδοκεί να ξεσκεπάσει την αμαρτία, όλοι συνθέτουν το σκηνικό της θεοπάλαβης αυτής φάρσας. Τη συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε και να τη δείτε στην σκηνή από 25 Οκτωβρίου.
Για ομαδικές κρατήσεις (άνω των 20 ατόμων) καλέστε στο 210 220 3000 για ειδικές τιμές.
Λίγα λόγια για την ιστορία του έργου:
Το «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», των Georges Feydeau & Maurice Desvallieres, είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα έργα του Georges Feydeau, ο οποίος το έγραψε σε συνεργασία με τον Γάλλο συγγραφέα Maurice Desvallieres το 1894. Πρωτότυπος τίτλος του: «Ξενοδοχείο της ελεύθερης συναλλαγής» που διασκευάστηκε από τον Πιερ Γκλενβίλλ με τον τίτλο «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος».
Ένας σύγχρονος του Φεντώ έλεγε ότι ο στόχος του συγγραφέα σε αυτό το θεατρικό έργο ήταν να φέρει το γρηγορότερο σε αντιπαράθεση τα πρόσωπα ακριβώς εκείνα που δεν θα έπρεπε ποτέ να συναντηθούν. Το έργο δεν είναι ένα κλασικό βωντβίλ· περιγράφει κυρίως µία παρολίγον μοιχεία και μια λίμπιντο που εμποδίζεται από το ατελείωτο «chassé-croisé» απίθανων και απίστευτων καταστάσεων και γεγονότων.
Πρόκειται για μια έξοχη κωμωδία του Ζώρζ Φεντώ, στην οποία ο Γάλλος συγγραφέας επιχειρεί να καυτηριάσει τον καθωσπρεπισμό της αστικής τάξης και την αδυναμία των μελών της να ικανοποιήσουν τις βαθύτερες τους επιθυμίες, επειδή αυτές δεν ταυτίζονται με τα κοινωνικά «πρέπει». Ο θεατής παρακολουθεί λοιπόν τους καλοκουρδισμένους ήρωες του Φεντώ να βρίσκονται μετέωροι ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο είναι και στο φαίνεσθαι, στην ανθρώπινη επιθυμία και στις επιταγές της κοινωνίας, στην πλάνη και στην ουσία των πραγμάτων και τέλος στην ευτυχία και στην απόλυτη δυστυχία. Μέσα σε ένα κρεσέντο ευτράπελων και κωμικοτραγικών καταστάσεων, ο ένας προσπαθεί να κρυφτεί από τον άλλον, επειδή κανείς δεν είναι ο εαυτός του, αλλά είναι αυτό που οι «Άλλοι» επιθυμούν για αυτόν. Το κωμικό είναι συνάμα τραγικό, όταν ο άνθρωπος βλέπει μέσα σε αυτό τον εαυτό του, την κατάντια του ή καλύτερα την τραγική αδυναμία του να ζήσει και να επιλέγει ελεύθερα.
Ζωρζ Φεντώ
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1862. Γιος του γνωστού επίσης συγγραφέα Ερνέστ Φεντώ. Γύρω στα 1881 ο Φεντώ αρχίζει να συναναστρέφεται ανθρώπους παθιασμένους με το θέατρο, γνωρίζεται με τον Αλέξανδρο Δουμά και τον διάσημο πορτρετίστα Κάρολο Ντυράν. Με το θεατρικό του έργο «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος» καθιερώνεται ως ένας από τους πιο πετυχημένους κωμωδιογράφος της εποχής του, τόσο στη Γαλλία όσο και παγκοσμίως. Είναι ο κύριος εκπρόσωπος της Γαλλικής Κλασσικής Φάρσας, είδος που ανήκει στο καθαρό θέατρο. Υπακούει στην Αριστοτελική διαπίστωση ότι είναι μίμηση πράξεως και όχι μίμηση ανθρώπων.
Στα έργα του, στα οποία συχνά ασχολείται με το θέμα της συζυγικής απιστίας, όλα λειτουργούν με υποδειγματική ωρολογιακή ακρίβεια. Παντού υπάρχει η λοξή ματιά του, το διαβολικό χιούμορ του, η ανατρεπτική του διάθεση, η σχεδόν παιδική αφέλεια, η σκανδαλώδης πρόθεση.
Σαρκάζει τη μετριότητα, τη σεμνοτυφία και την υποκρισία της αστικής τάξης της Μπελ Επόκ την οποία και γελοιοποιεί.
Στις φάρσες του υπάρχουν μόνο ψήγματα αλήθειας όμως η αστική τάξη της εποχής εύκολα αναγνωρίζει τον εαυτό της, τις φαντασιώσεις και τους ανικανοποίητους πόθους της.
Στο τέλος, πάντα η τιμή και η συζυγική γαλήνη μένουν αλώβητες – θεατρική αδεία..!
Ο Ζωρζ Φεντώ πέθανε το 1921 σε ηλικία 59 ετών.
Ο συγγραφέας σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση έλεγε για τον εαυτό του.
[…] Πάντα μου άρεσε να γράφω κωμικές ιστορίες, με εξαιρετικά τρελές καταστάσεις, παράλληλα, όμως, επεξεργαζόμουν την αλήθεια των χαρακτήρων και την αλήθεια των σχέσεων. Η συγγραφή, λοιπόν, των θεατρικών έργων έπαψε να είναι για μένα ένα παιδικό όνειρο, ένα παιχνίδι. Έγινε ένα επάγγελμα δύσκολο και απαιτητικό. Άραγε, πέτυχα; Ποτέ δεν θα το μάθω. […[ Δε μοιάζω καθόλου με τα έργα μου που ο κόσμος έχει την καλοσύνη να τα βρίσκει διασκεδαστικά! Εγώ δε γελάω ΠΟΤΕ στο θέατρο! Και πολύ σπάνια γελάω στη ζωή. Είμαι κλειστός άνθρωπος. Δε μου αρέσουν οι άσκοπες συζητήσεις με ανόητους ανθρώπους. Πολλοί νομίζουν ότι τους περιφρονώ, μα εγώ θέλω μονάχα να τους αποφύγω.
Δεν κάνω ποτέ σκελετό στα έργα μου!
Δε γράφω ποτέ την ιστορία εκ των προτέρων!
Βλέπω μία «κατάσταση», την παίρνω και την ακολουθώ
στα τυφλά!
Μόλις συναντήσω ένα εμπόδιο, το αντιμετωπίζω κατάματα.
Δεν το αποφεύγω ποτέ!
Η θεωρία μου είναι ότι όλα μπορεί να τα καταφέρει κανείς, φτάνει να το θέλει!
Ο Ζωρζ Φεντώ, ο αδιαμφισβήτητος μάστορας της γαλλικής φάρσας, έγραψε μια σειρά έργων που με την άγρια κωμικότητά τους κλίνουν προς το σουρεαλιστικό.
«Victims» στη Θεσσαλονίκη Μια παράσταση που είχε θερμή ανταπόκριση από το Αθηναϊκό κοινό και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές για τη σκηνοθετική της αρτιότητα και…
«Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» στη Θεσσαλονίκη Μετά την τεράστια επιτυχία στο θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, η καλλιτεχνική εταιρεία Μυθωδία παρουσιάζει για πέντε παραστάσεις στο θέατρο…
"Ό,τι βλέπεις είναι αληθινό, ό,τι ακούς μπορεί να μην είναι"
...Γεννήθηκα στα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο και μεγάλωσα σε θεατρικές σκηνές και στα τηλεοπτικά πλατό. Από μικρός έκανα παρέα με όλες τις προσωπικότητες του πολιτισμού μας. Μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους, με στηρίζουν συνεχώς, κυρίως με το έργο τους. Ωραία ιστορία, έτσι; Κρίμα που δεν είναι αληθινή! Πάντα μου άρεσε αυτή η εκδοχή. Χρειάζεται ένας μύθος να συντηρεί την πραγματικότητα. Οι δικοί μου μύθοι είναι έγχρωμοι, σινεμασκόπ και εξώφυλλο. Και συνεχίζουν να ζουν στο cosmopoliti…
Ανδρική καθημερινή περιποίηση προσώπου 2020/01/08 Μέχρι ποιο βαθμό πρέπει να ασχολείται κάποιος με την περιποίησή του ώστε να μη θεωρείται ψώνιο; Αυτή είναι η…
