ΤΩΡΑ |
Έντεκα χρονών έγραφε στο ημερολόγιό της: Θέλω να γίνω (καλή) τραγουδίστρια, να βλέπω το όνομά μου στις φωτεινές επιγραφές, να αρέσω και να με χειροκροτεί ο κόσμος. Οκτώ χρονών άρχισε να μαθαίνει ακορντεόν, ενώ μπήκε και στον αθλητισμό στο σχολείο. Μόλις τέλειωσε το δημοτικό, δούλεψε σε καλοκαιρινούς κινηματογράφους που έπαιζαν θέατρο, από εκεί την έμαθαν και τη ζητούν στα πανηγύρια, να παίζει ακορντεόν και να τραγουδάει. Στα 15 βγαίνει επαγγελματικά δίπλα στην Καίτη Γκρέυ και την Πόλυ Πάνου, με την οποία έμεινε δυόμιση χρόνια. Τότε ερωτεύεται το Χρήστο Νικολόπουλο, φαντάρος αυτός, εκείνη πιτσιρίκι, βγαίνουν ραντεβουδάκια και κάνουν όνειρα. Ήταν ο πρώτος της έρωτας.
Η Λίτσα Διαμάντη γεννήθηκε στον Κολωνό και τριών ετών μετακόμισε στο Αιγάλεω οικογενειακώς. Η καταγωγή του πατέρα της ήταν από τη Σμύρνη και της μητέρας της από την Κούλουρη, τη Σαλαμίνα. Η μητέρα της είχε πολύ ωραία φωνή, αλλά δεν την άφησαν τα αδελφια της να προχωρήσει. Γι΄αυτό όταν η μικρή Λίτσα είπε ότι θα γίνει τραγουδίστρια, της είπε: Τράβα μπροστά και είμαι στο πλάι σου. Με υπογραφή κηδεμόνα μπαίνει στη Μίνως και κάνει δεύτερες φωνές, μέχρι που ο Γιώργος Μητσάκης της δίνει τις Συννεφιές. Πρώτο μεγάλο σουξέ και ακολουθεί το Σε συνήθισα τόσο. Το πιο περίεργο τραγούδι που λέει τότε είναι το Θα σου κάνω καψονάκι, που γίνεται μεγάλη επιτυχία.
Η μία συνεργασία ακολουθεί την άλλη. Στέλιος Καζαντζίδης, Άκης Πάνου, Μανόλης Χιώτης, Δούκισσα, Γιάννης Πάριος…΄Ωσπου ο Χρήστος Νικολόπουλος της δίνει το Νύχτα Στάσου. Και γίνεται αμέσως χαλασμός! Και τι δεν είπε μετά: Τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια, Τέρμα τα παράπονα, Είσαι μια συνήθεια, Όχι θα κάτσω να σκάσω, μέχρι το Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος και το Δεν παντρεύομαι.
Το πιο αγαπημένο της είναι πάντα το Άσε με να σ΄αγαπάω. Το λέει πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, με εισαγωγή που φτιάχνει μόνη της με το ακορντεόν κι ο κόσμος της φωνάζει: Λίτσα, άσε με να σ΄αγαπάω! Γίνεται γκραν σουξέ πριν ακόμα κυκλοφορήσει σε δίσκο. Όταν κυκλοφορεί, γίνεται αμέσως χρυσός, ενώ ο τύπος της εποχής έγραφε ότι αυτό το τραγούδι υποβαθμίζει τη γυναίκα και είναι μαζοχιστικό. Ο κόσμος όμως συνεχίζει να το αγαπά και να το τραγουδά.
Σχόλια για αυτό το άρθρο