Από το 2018 όταν κυκλοφόρησε το 11ο του album RAISE VIBRATION ο Lenny Kravitz βρίσκεται σε παγκόσμια περιοδεία η οποία εξελίσσεται με τεράστια επιτυχία. Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά αφού ο πολυτάλαντος αυτός καλλιτέχνης από το 1989 που είχε πρωτοεμφανιστεί φρόντισε να μην χαθεί ποτέ από το προσκήνιο. Η αγάπη που του κόσμου προς το πρόσωπό του αλλά και τον σεβασμό που δείχνει ο ίδιος προς τους fans του είναι κάτι που συναντάμε πολύ σπάνια σε μεγάλα ονόματα όπως του Lenny Kravitz κι αυτό το εισπράττει κάποιος όταν βρεθεί σε μια συναυλία του. Κι εμείς που είμαστε εκεί το εισπράξαμε και με το παραπάνω…
Μπορεί για τους γνωστούς λόγους που έχει να κάνει με θέματα εγχώριων διοργανωτών να μην συμπεριλαμβανόταν η χώρα μας στην περιοδεία του Lenny Kravitz αλλά χάρη στις εκδρομές και τον συναυλιοτουρισμό που οργανώνει ο Νίκος Κατανάκης και το OLD RADIO στη Θεσσαλονίκη, οργανωθήκαμε με λεωφορεία και ταξιδέψαμε μέχρι τη Σόφια αποκλειστικά και μόνο για την συναυλία διότι ως γνωστόν όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πάει το βουνό στον Μωάμεθ.
Καταρχάς η συναυλία στην Armeec Arena ήταν sold-out και ο ενθουσιασμός του κόσμου ήταν μεγάλος. Ο Lenny Kravitz και οι μουσικοί του βγήκαν πάνω στη σκηνή γύρω στις 9μμ και για περίπου τρεις ώρες έπαιζε όλες τις γνωστές του επιτυχίες. Θα πρέπει εδώ να αναφέρω πως ο ήχος και η φωνή του Lenny Kravitz ήταν τόσο άψογος και τέλειος που είχες την αίσθηση ότι άκουγες μουσική από ένα audio blu-ray δισκάκι.
Γι’ αυτό άλλωστε είναι τόσα χρόνια με επιτυχία στην επικαιρότητα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας επικοινωνούσε με το κοινό σαν να ήταν ένας «κοινός θνητός» ανεβάζοντας πάνω στη σκηνή μια κοπέλα που κρατούσε ένα πανό όπου έγραφε «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙA SELFIE MAZI ΣΟΥ» την οποία και βγάλανε. Από την πρώτη σειρά πήρε αγκαλιά ένα μικρό κοριτσάκι για να χορέψει μαζί του το οποίο ήταν εκεί με τους γονείς του.
Όμως ο Lenny δεν έμεινε μόνο εκεί: δεν δίστασε την ώρα που έπαιζε το LET LOVE RULE να μπει μέσα στην arena ανάμεσα στον κόσμο διασχίζοντάς την και να τους χαιρετάει έναν-έναν όσοι ανεβαίνοντας μέχρι τις κερκίδες που ήτανε απέναντι από τη σκηνή. Τέτοιο πράμα το είδα για πρώτη φορά να γίνεται σε συναυλία με όνομα τέτοιου βεληνεκούς! Ακομπλεξάριστος και αυθεντικός.
Έτσι ακριβώς όπως θα πρέπει να είναι ένας πραγματικός ροκ σταρ! Με άποψη και λόγο θέλοντας να περάσει στο κοινό του το μήνυμα κατά του ρατσισμού περνώντας έτσι το μήνυμα της αγάπης. Τόνισε πως όλοι οι λαοί θα πρέπει να είναι περήφανοι για την καταγωγή τους και όπως όλα τα έθνη έχουν τον εθνικό του ύμνο θα έπρεπε να κάνουμε και έναν ύμνο κοινό για όλη την ανθρωπότητα! Λόγια από καρδιάς με τα οποία δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να διαφωνήσει αφού αποδέχτηκαν τα χειροκροτήματα του κόσμου.
Ήτανε μια από τις συναυλίες που δεν θα ξεχαστούν εύκολα και η αλήθεια είναι πως μετά από αυτό λάτρεψα τον Lenny πολλά κλικ παραπάνω. Μακάρι μας δοθεί η ευκαιρία να τον δούμε ξανά live.
Το setlist της συναυλίας είχε ως εξής:
- We Can Get It All Together
- Fly Away
- Dig In
- Bring It On
- American Woman
- Get Up, Stand Up
- Fields of Joy
- Freedom Train
- Who Really Are the Monsters?
- Stillness of Heart
- It Ain’t Over ‘Til It’s Over
- Can’t Get You Off My Mind
- Low
- I Belong to You
- Cab Driver
- Bank Robber Man
- Where Are We Runnin’?
- Are You Gonna Go My Way
Encore
Σχόλια για αυτό το άρθρο