Δημήτρης Πιατάς: σήμερα εξελισσόμαστε επί τα χείρω…

Οι ερμηνείες του καθηλώνουν το θεατρόφιλο κοινό, υμνούνται από τους κριτικούς και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τη νέα γενιά των συναδέλφων του. Παρ’ όλα αυτά, ο άξιος και δημοφιλής Δημήτρης Πιατάς παραμένει το ίδιο απλός, προσηνής και χαμηλών τόνων, όπως την πρώτη φορά που βγήκε στο επάγγελμά του. Με το ρόλο του Ιλ στην «Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματ, που ανέβηκε στο θέατρο Εγνατία ανήμερα τα Χριστούγεννα – μετά την εξαιρετική επιτυχία που σημείωσε στην Αθήνα – προσθέτει ακόμη μία μεγάλη επιτυχία στο ήδη μεστό καλλιτεχνικά ενεργητικό του, ενώ η συνύπαρξή του με την σπουδαία Μίρκα Παπακωνσταντίνου επί σκηνής είναι συγκλονιστική.

ΣχετικάΆρθρα

– Στο απόγειο της καλλιτεχνικής σου ωριμότητας, σε ενδιαφέρουν περισσότερο οι ρόλοι ή οι συνεργασίες;

Θα σου απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια γιατί αυτά τα δύο πάνε μαζί, γι’ αυτό άλλωστε, με ενδιαφέρουν και τα δύο! Το απόγειο, θέλω να πιστεύω, ότι είναι η φυσική εξέλιξη ενός ηθοποιού που εργάζεται επί 40 χρόνια ανελλιπώς. Προσωπικά θεωρώ, ότι η καλή συνεργασία και το καλό έργο πρέπει, επαναλαμβάνω, να πηγαίνουν μαζί, γιατί αν λείπει το ένα από αυτά, το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό…

– Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να πεις το «ναι» για να συμπρωταγωνιστήσεις στο έργο του Φρήντριχ Ντύρρενματ «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας», που σκηνοθέτησε ο Αλέξανδρος Κοέν;

Για πρώτη φορά μού έγινε μία πρόταση να υποδυθώ ένα ρόλο, τον οποίο δεν είχε ποτέ σκεφτεί να μου αναθέσει Έλληνας σκηνοθέτης. Ο Ίλ, τον οποίο υποδύομαι, είναι ένα πρόσωπο που δεν είναι αμιγώς κωμικό, απλώς έχει χιούμορ. Έχει παιχτεί στην Ελλάδα από ηλικιωμένους ζεν πρεμιέ (βλέπε Αλέκος Αλεξανδράκης, Γιάννης Φέρτης), γι’ αυτό και ο πήχυς ήταν λίγο «προβληματικός» σε ό, τι αφορούσε στο δικό μου ρόλο. Και χαίρομαι που έγινε επιτυχία.

– Πόσο πολύ είναι επίκαιρο το έργο και ποιο είναι το μήνυμά του;

Το έργο είναι επίκαιρο, αν και γράφτηκε το 1955, για την Ελβετία. Παρ’όλα αυτά είναι σαν να έχει γραφτεί για την Ελλάδα της χρεοκοπίας του σήμερα. Δεν είναι ένα το μήνυμα που θέλει να περάσει στο κοινό. Είναι πολλά. Ο θεατής στην πραγματικότητα θα το βρει το μήνυμά του, γιατί η ομορφιά του συγκεκριμένου έργου έγκειται στο ότι μπορεί να το δει και να το «διαβάσει» ( θεατρικά εννοώ) σαν ένα πολιτικό έργο ή μία ερωτική ιστορία.

– Τα χρήματα είναι αιτία όλων των κακών, των χαμένων αξιών και των ιδανικών, των πολέμων και της διαφθοράς των ανθρώπων;

Με εντυπωσιάζεις που βάζεις ερωτηματικό στην ερώτησή σου, γιατί είναι η ίδια ή απάντηση. H ευτέλεια της εποχής μας είναι ότι οι ηθικές αξίες έχουν βγει προς πώληση και έχουν τιμή αγοράς. Παλιά αυτά που είχαν τιμή ήταν ή πορνεία και η ευτέλεια, αλλά βλέπεις σήμερα εξελισσόμαστε επί τα χείρω…

– Πώς είναι η συνεργασία σου με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου;

Με την Μίρκα μας δένει μία απέραντη φιλία. Είχαμε συνεργαστεί όταν πρωτοεμφανιστήκαμε στο θέατρο το 1975, στο θίασο Φέρτη – Καλογεροπούλου στο έργο «Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή» του Πιραντέλλο. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο Ελεύθερο θέατρο, παίζοντας επιθεώρηση, καθώς και στο Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου. Επομένως, κρατά πολλά χρόνια αυτή η φιλία. Και είναι ευλογία να δουλεύεις μαζί της καλλιτεχνικά.

– Τι καινούριο ετοιμάζεις;

Θα συνεργαστώ με τον Θοδωρή Γκόνη στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας στο έργο του Θεόδωρου Θεοδωρίδη «Ισορροπιστής αεροσκαφών».Το έργο θα παρουσιαστεί για 17 μόνο παραστάσεις στον Πολυχώρο ΑΘΗΝΑΙΣ από 1^η Φεβρουαρίου ως και 8 Μαρτίου 2016.