Ο ΤΑΖ αντιδρά ως γκούχου γκούχου, χμμμ, εεεε; Ναι; Δεν σας ακούω πάρτε το μηδέν.
Αν διαβάσεις τις κριτικές θα πεις ναι. Αν διαβάσεις τα σχόλια των θεατών θα πεις πάλι ναι. Αν διαβάσεις τα καταστροφικά νούμερα εισιτηρίων, πάλι ναι θα πεις. Τι στο διάολο συνέβη; Και πώς επιβιώνει επαγγελματικά ο Τομ Κρουζ; Ειλικρινά όμως. Διαβάζοντας τις κριτικές για τη νέα του ταινία θες να βάλεις τα γέλια. Βασικά πριν τις διαβάσεις γελάς γιατί δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνεις ριμέικ στο χαζό ριμέικ του 1999 πάνω στην κλασική ταινία τρόμου. Έλα όμως που η Universal θέλει να το παίξει Marvel και να στήσει μια επαναφορά όλων των τεράτων της (Δράκουλας, Φρανκεστάιν, Λυκάνθρωπος κλπ.) με τίτλο The Dark Universe (κάτι που το έχει προσπαθήσει ξανά με αποτυχία στο παρελθόν πχ. «Van Helsing»). Ένα πρότζεκτ που τώρα το έχει αναλάβει ο Άλεξ Κάρτζμαν, κολλητός του Τζ. Τζ. Έιμπρααμς και υπεύθυνος σεναριακά και παραγωγικά για υπέρ σουξέ όπως οι Transfomers και το Star Trek.
Από ότι φαίνεται όμως δυστυχώς η μοναδική προσφορά που έχει η νέα μούμια (πέρα από την κουλαμάρα να μπλέκει τον Τζέκιλ και Χάιντ στην υπόθεση με τα χαρακτηριστικά του Ράσελ Κρόου, είναι οι πανέμορφες Annabelle Wallis και Sofia Boutella. Όταν, αφού διαβάσεις τις κριτικές, βρεις το θάρρος να δεις και την ταινία, έρχεσαι αντιμέτωπος με το χάος. Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης κατ’ αρχάς της ταινίας και κατ’ αρχάς πάλι του Τομ Κρουζ στην ταινία διότι απλά δεν έχει ρόλο. Είναι κούκλος στα 55 του, τραγανός αλλά δεν ξέρει τι να κάνει εδώ μέσα, μοιάζει απλά σαν να περπατάει από πλατό σε πλατό. Η σκηνοθετική και σεναριακή γραμμή τραβάνε μεγάλη κουλοσύνη, το παίζουν λίγο κωμωδία, λίγο τρόμου, λίγο Ιντιάνα Τζόουνς, λίγο μεταφυσικό ρομάντζο τιγκαρισμένο στα κομπιουτερίστικα εφέ από αυτά που βλέπεις πλέον σε κάθε σειρά.
Η υπόθεση δεν έχει συνοχή, δεν σε αφορά στο ελάχιστο. Ακόμα και η παρωδία του 1999 έχει πολύ πιο γερά πόδια όσον αφορά τον τομέα της διασκέδασης. Ο Ράσελ Κρόου γελοιοποιείται. Όλο το σύμπαν των τεράτων της Universal γελοιοποιείται και υποτίθεται ότι αυτό εδώ είναι η αρχή ενός μεγάλου εμπορικά franchise. Aρχαία πριγκίπισσα σατάνω που έσφαξε όλο τα το σόι και μουμιοποιήθηκε ζωντανή ξυπνάει στο σήμερα και θέλει να συνουσιαστεί με τον κλεφτάκο Τομ Κρουζ αφού κάτι τους ενώνει την ώρα που ο Τομ χαμουρεύεται με την βοηθό του Δρ Τζέκιλ. Πάνω κάτω αυτά συν μια συγκλονιστικά γυρισμένη σκηνή τουρμποδίνης σε αεροπλάνο με τους πρωταγωνιστές να κοπανιούνται κυριολεκτικά στο σκάφος. Ειλικρινά νομίζω πως ο Τομ έχει μεγάλο άστρο γιατί πετάει πέντε πατάτες κάνει μια επιτυχία και θριαμβεύει.
Η χειρότερη ταινία του μετά από αυτό εδώ είναι μάλλον το «Cocktail» αλλά τότε ήμουν πολύ μικρός και μου άρεσε πολύ. Για την ακρίβεια το πρόβλημα δεν είναι πως πρόκειται για μια κακή ταινία (έχει τις πλάκες της) ή για μια ταινία που ο Τομ είναι κακός, το πρόβλημα είναι πως πρόκειται για μια ταινία στην οποία ο Κρουζ δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, σχεδόν δεν προσέχεις ότι πρωταγωνιστεί. Και μια από τις ταινίες που ο όποιος Τομ Κρουζ συνεχίσει να επιλέγει (γιατί έχει κάνει σερί αποτυχιών τον τελευταίο καιρό) δεν θα έχεις λόγο να προσέχεις ότι πρωταγωνιστεί. Πολύ με το ζόρι θα φτάσει τα 100 εκ. δολάρια στις Η.Π.Α. και μιλάμε για μεγάλη χασούρα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο