Την είδα για πρώτη φορά στα γραφεία του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, που ήταν στην εφορευτική επιτροπή για την εκλογή προέδρου, και τρελάθηκα. Στάθηκα να την κοιτάζω άφωνος και τότε ο Σπύρος Μπιμπίλας που ήταν εκεί μου ψιθύρισε: «Μα δεν την γνωρίζεις; Είναι η Σαλίμα. Η μεγάλη χορεύτρια οριεντάλ που συγκλόνισε την Ευρώπη για πολλές δεκαετίες». Σε λίγο εκείνη με πλησίασε και σαν να με ήξερε από καιρό, με αγκάλιασε και με φίλησε. Κι αμέσως μετά με ξενάγησε σε όλη τη μαγική ιστορία της ζωής της. Το πραγματικό της όνομα δεν είναι Σαλίμα. Η ταυτότητά της γράφει: Ειρήνη Καφαντάρη. Και δεν διστάζει να λέει δυνατά και την ηλικία της. «Δεν έχω μετανιώσει για καμιά στιγμή, για κα-μιά μέρα της ζωής μου. Γιατί λοιπόν να κρύβω τα χρόνια μου; ΄Εκλεισα τα 73. Γεννήθηκα στη Δράμα, μεγάλωσα στις Σέρρες. Ο παππούς μου ήταν ο Γεώργιος Καφαντάρης, που γεννήθηκε στη Φραγκίστα Ευρυτανίας το 1873, ήταν πολλές φορές υπουργός από το 1905 μέχρι το 1945 και πρωθυπουργός το 1924».
– Πολλά ξέρεις, πολλά θυμάσαι.
«Αυτά που δεν θέλω να θυμάμαι είναι τα παιδικά μου χρόνια στις Σέρρες. Απλά θα σου πω, πως ήταν χρόνια δραματικά. Τόσο άσχημα, που με ανάγκασαν μικρό παιδί, στα 14 χρόνια μου, να “δραπετεύσω” από την οικογένειά μου και να πάω στην Αθήνα χωρίς να γνωρίζω κανέναν. Στην αρχή άρχισα να κάνω διάφορες μικροδουλειές, θελήματα σε καφενεία για λίγες δραχμές. Άσε τις φοβερές σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Όνειρό μου ήταν να γίνω χορεύτρια. Και στάθηκα πολύ τυχερή, όταν έπειτα από τις δραματικές μου περιπέτειες άρχισα να δουλεύω στο σπίτι της αξέχαστης χορογράφου Δόρας Τσάτσου-Συμεωνίδη στην Πλάκα, που ήταν, όπως ξέρεις, κόρη του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου. Με αγάπησε σαν δικό της παιδί και με βοήθησε να κάνω οντισιόν στη Λυρική Σκηνή, επί Μπαστιά, για έκτακτη χορεύτρια και να σπουδάσω κλασικό μπαλέτο. Έτσι, έκανα συμβόλαιο στη Λυρική με καλό μισθό και ήμουν κορυφαία χορεύτρια με το Γιώργο Δαρζέντα και το Γιάννη Μέτση. Αργότερα έδωσα εξετάσεις στο Θέατρο “Κοτοπούλη” και δούλεψα με το Γιάννη Φλερύ, το Μανόλη Καστρινό, το Φώτη Μεταξόπουλο και πήρα άδεια εξασκήσεως ως εξαιρετικό ταλέντο. Κι αμέσως μετά πήγα στο Παρίσι με το Μεταξόπουλο, που είχε συνεργαστεί με ένα υπέροχο μπαλέτο μαύρων. Έκανα μαθήματα μπαλέτου στο περίφημο Στούντιο “Βακέρ”, απ’ όπου είχαν περάσει η Μπριζίτ Μπαρντό και η Ζιζί Ζανμέρ, αλλά και ο άντρας της, ο μεγάλος χορευτής Ρολάν Μπετί. Έτσι, έζησα τη μαγεία της Πλας Πιγκάλ και γνωρίστηκα ακόμα και με τις εξωτικές χορεύτριες του “Μουλέν Ρουζ”, αλλά και με την Πέγκυ Ντ’ Όσλο, που έκανε στην αρχή τροτουάρ στην Πλας Πιγκάλ και αργότερα με το ψευδώνυμο Αμάντα Λιρ, που ήταν η αγαπημένη φίλη του Σαλβαντόρ Νταλί».
– Και πώς μπορούσες να συνεννοηθείς με όλα αυτά τα πρόσωπα, σε ποια γλώσσα. Μιλάς καλά γαλλικά;
«Θα με κάνεις να γελάσω; Αν μιλώ καλά γαλλικά; Όχι μόνο γαλλικά, αλλά και αγγλικά και ιταλικά και γερμανικά και αραβικά. Και σε αρκετές άλλες γλώσσες μπορώ να συνεννοηθώ. Απλά θα σου πω ότι στο Παρίσι, στο περίφημο “Lido”, έκανα τη διερμηνέα στο μεγάλο μας εθνάρχη, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αυτοεξόριστο τότε, που είχε έρθει με τον αδελφό του, τον Αχιλλέα. Εκεί χόρευε το διάσημο γυμνό ακροβατικό ζευγάρι, ο εξάδελφός μου Αλέκος Μπάλσας με τη θαυμάσια Βέρα Έλεν. Μετά βγήκαμε με τα περίφημα μπαλέτα “Μπλου Μπελ Γκερλς” για φαγητό κι εγώ έκανα τη διερμηνέα στον εθνάρχη μας».
– Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μου πεις πότε άρχισες να σταδιοδρομείς ως Σαλίμα.
«Αυτό ακριβώς ήμουν έτοιμη να σου αποκαλύψω. Στο Παρίσι είχα την τύχη να γνωρίσω στο Στούντιο “Βακέρ” ένα μεγάλο ιμπρεσάριο, το Λιβανέζο Αχμέτ, που μόλις με είδε, μου είπε με θαυμασμό: “Από σήμερα θα λέγεσαι Σαλίμα”. Σαλίμα ήταν το όνομα της γυναίκας του Αγά Χαν και σημαίνει “χαραυγή”. Ο Αχμέτ μού εξασφάλισε το πρώτο μεγάλο μου συμβόλαιο στην Ιταλία, στο περίφημο “Αστόρια Ντε Μιλάνο”, όπου εμφανιζόμουν για 15 ημέρες ως ατραξιόν “La bella Salima della Grecia”. Τότε έγινε το θαύμα και όλος ο κόσμος με αποθέωσε, όχι μόνο για το χορό μου, αλλά και για την μπάσα φωνή μου, που θύμιζε τη φωνή της Μελίνας Μερκούρη. Πλακώσαν τσούρμο οι ιμπρεσάριοι με συμβόλαια για 20 χρόνια και εμφανίσεις στο καζίνο “Κουρσάρ” στο Λουγκάνο, στη Γενεύη, στη Ζυρίχη, στο Μοντρέ, στη Λοζάνη. Θρίαμβος παντού: από την Κύπρο και τη Νιγηρία μέχρι τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο. Και χιλιάδες αφίσες με τη φωτογραφία μου: “Salima. La grande dan-seuse Oriental et International”. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να σ’ το μεταφράσω κι εσένα».
– Πραγματικά, με εντυπωσίασες, γιατί, ειλικρινά, δεν άφησες μόνο ως σταρ εποχή, αλλά έγραψες ιστορία. Μπορεί σήμερα να μη χορεύεις όπως πριν σε όλη την Ευρώπη ξεσηκώνοντας τον ανδρικό πληθυσμό μ’ έναν απίστευτο ερωτισμό, αλλά εξακολουθείς να είσαι μια αξιαγάπητη σταρ, που εξακολουθεί ο θρίαμβός σου να εντυπωσιάζει τα πλήθη. Πες μου, λοιπόν, τι σε κάνει να είσαι σήμερα και δοξασμένη και ευτυχισμένη;
«Είμαι ευτυχισμένη, γιατί έχω ξεπεράσει την κρίση, έχω πολλούς φίλους, είμαι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, είμαι 73 ετών, συνταξιοδοτούμαι από τη Λυρική Σκηνή και ζω αξιοπρεπέστατα το υπόλοιπο της ζωής μου. Και κάτι ακόμα. Είμαι περήφανη, γιατί η φωνή μου εξακολουθεί να μοιάζει με τη φωνή της μεγάλης Μελίνας Μερκούρη»
Σχόλια για αυτό το άρθρο