Το πρόσωπό της αποπνέει μία γαλήνη, μία ζεστασιά, μία ηρεμία, μία θετική αύρα και σε συνδυασμό με τα υπέροχα ξανθιά μαλλιά της και τα γαλάζια μάτια της, την κάνουν να μοιάζει σαν έναν από τους φύλακες αγγέλους μας , που κατεβαίνουν από τον ουρανό επί γης για να μας προφυλάσσουν από τις κακοτοπιές και να μας προστατεύουν…Από τους ξεχωριστούς και ελάχιστους ανθρώπους που διακρίνονται για την ευγένειά τους, την ομορφιά και το μεγαλείο της ψυχής της, τον πλούσιο εσωτερικό τους κόσμο, με ευαισθησίες και συναισθήματα, μορφωμένη ,χαρισματική και πολλές αρετές και αξίες τις οποίες έχοντας ως λάβαρο της πορεύεται στη ζωή της. Η πολυτάλαντη και άκρως δημιουργική, Καρίνα Ιωαννίδου, γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Γράφει θέατρο για ενήλικες και παιδιά. Με σπουδές συγγραφής θεατρικών έργων στην Αγγλία έχει δύο κρατικά βραβεία συγγραφής θεατρικού έργου από το Υπουργείο Πολιτισμού και πολλές άλλες διακρίσεις στη διάρκεια της συγγραφικής της πορείας. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο. Εργάζεται στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο τμήμα δημοσίων σχέσεων. Άριστη επαγγελματίας με οργάνωση, υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ικανότητα στο αντικείμενο της δουλειάς της , επιλύει και διεκπεραιώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, οποιαδήποτε αντιξοότητα ή δυσκολία προκύψει. Ιδιαίτερα αγαπητή για τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς της, την λεπτότητα, την ειλικρίνεια και την ακεραιότητα, προσόντα τα οποία χαρακτηρίζουν την επαγγελματική αλλά και προσωπική στάση ζωής της! Είναι ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Φλέμινγκ που δημιούργησε μαζί με τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Γρηγόρη Μήτα. Έργα της παίζονται με επιτυχία στη Θεσσαλονίκης επί σειρά ετών και καταξιωμένοι κριτικοί θεάτρου έχουν εκφραστεί επαινετικά για τη θεατρικότητα, τις αρετές και το χιούμορ που χαρακτηρίζει τη γραφή της.
Αυτό το διάστημα το Θέατρο Φλέμινγκ παρουσιάζει το έργο της για μικτό κουκλοθέατρο «Τα τέσσερα μικρά ταλέντα» και από τον Ιανουάριο θα παρουσιάσει σε δική της ελεύθερη διασκευή το έργο του Καρλ Στέρνχαϊμ «Το Βρακί». Σκηνοθεσία Γρηγόρης Μήτας. Επίσης, η Θεατρική ομάδα του Νοσοκομείου Καβάλας «Τέχνης Ίασις» σε συνδιοργάνωση με την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας παρουσιάζει το έργο της «Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο» στο πλαίσιο ενός πρωτότυπου και ιδιαίτερου εγχειρήματος που έχει ως σκοπό να αναδείξει την άλλη πλευρά του νοσηλευτικού Ιδρύματος, αυτήν της εξωστρέφειας και της καλλιτεχνικής διάδρασης με τους εργαζόμενους, τους ασθενείς και τους συνοδούς τους. Το πάθος της και η αγάπη της για το θέατρο και τη συγγραφή , συνοψίζονται στις παρακάτω σκέψεις της: «Το ΚΘΒΕ είναι η θεατρική μου οικογένεια. Πρώτα υπήρξα θεατής των παραστάσεων του Κρατικού Θεάτρου -ξεκίνησα να βλέπω παραστάσεις «εξ απαλών ονύχων» – και στη συνέχεια έγινα μέλος αυτού του μεγάλου θεατρικού οργανισμού και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Αισθάνομαι ότι στο θέατρο χρωστάω και δεν μου χρωστάει. Το ΚΘΒΕ ανέβασε 2 θεατρικά μου έργα που τιμήθηκαν με κρατικό βραβείο από το ΥΠ.ΠΟ.: το «Σκίστε τη γάτα» σε σκηνοθεσία Μιχάλη Παπαμιχάλη (1991) και το «Τζοκόντα vs Ντα Βίντσι» σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι (2013)».
«Το Θέατρο Φλέμινγκ είναι για μένα ένας χώρος καλλιτεχνικής αναζήτησης, κατανόησης της ανθρώπινης ψυχής, αντιπαράθεσης ιδεών αλλά πρωτίστως αναζήτησης του εαυτού μου. Είναι ο χώρος που μπορώ να «λειτουργώ» και να «επικοινωνώ» ελεύθερα. Με την ευγένεια της για την οποία ξεχωρίζει πάνω από όλα, απάντησε στις γνωστές 10+1 ερωτήσεις μου χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.
-Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να θέλεις να ασχοληθείς με τη συγγραφή θεατρικών έργων για ενήλικες και παιδιά; Από πού αντλείς ιδέες για τη θεματολογία των έργων σου;
Στο γράψιμο με οδήγησε η εσωτερική μου ανάγκη να εκφραστώ. Ένιωθα ότι υπήρχε μέσα μου συσσωρευμένο υλικό που αναζητούσε επιτακτικά διέξοδο. Το Θέατρο για μένα λειτουργεί δημιουργικά και λυτρωτικά. Παραφράζοντας τον Καμύ συχνά διερωτώμαι, σε ύφος μελοδραματικό, «Να αυτοκτονήσω… ή να πιάσω το μολύβι;»… Και κάπως έτσι, συνδυάζω το δράμα με την κωμωδία, την απόγνωση με το γέλιο, το γλυκό με το πικρό. Τα έργα που γράφω για παιδιά είναι το άλλοθι μου για το παιδί που μάλλον δεν κρύβω αποτελεσματικά μέσα μου.
Αντλώ τα θέματα μου από τη ζωή και τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου. Μπορεί η έμπνευση να έρθει από μια ιστορία, ένα πρόσωπο, μια φράση, μια φευγαλέα σκέψη. Ένα οποιοδήποτε ερέθισμα γύρω μου μπορεί να με κεντρίσει και να γράψω… Κάτι που θ’ ακούσω, θα δω, ή θα διαβάσω μπορεί να είναι το ερέθισμα για να ξεκινήσω…
1) Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς… χιούμορ γιατί το χιούμορ ομορφαίνει… O κάλος μεταμορφώνεται σε κάλλος, η εφορία σε ευφορία, το γαμώτο σε μότο. «Χαλαρά» βλέπω τα πράγματα με άλλη οπτική κι αντιμετωπίζω πιο αποτελεσματικά τα καθημερινά προβλήματα της ζωής. Δεν δίνω στις καταστάσεις τη σοβαρότητα που δεν τους αξίζει. Βέβαια, η μέθοδος αυτή δεν είναι πανάκεια –μπάζει απ΄ όλες τις μπάντες- αλλά είναι η μόνη επιλογή που μπορώ να υποστηρίξω. Η ζωή είναι ούτως ή άλλως μια αισιόδοξη κατάσταση. Όσο ζω παλεύω, ονειρεύομαι κι ελπίζω…
2) Πού ξοδεύεις τα χρήματά σου;
«Φασκέλωσε τα χρήματα, προτού πικρά να κλαύσης…». Ξοδεύω… δίνοντας προτεραιότητα στους ανθρώπους που αγαπώ… Αυτό με βγάζει συχνά εκτός προϋπολογισμού. Ενώ η υπεύθυνη πλευρά μου προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο για λίγο, η ανεύθυνη κλείνει τα αυτιά της όταν ακούει το μπαμ.
3) Ποια είναι η χειρότερη συνήθειά σου;
Είναι που «ονειρεύομαι σαν τον… καραγκιόζη…». Κι αυτό άλλοτε με οδηγεί σε έμπνευση κι άλλοτε σε απλή τεμπελιά.
4) Ποια είναι η συνήθεια που απεχθάνεσαι στους άλλους;
Όλοι έχουμε κακές συνήθειες. Ας πούμε πως με κουράζουν οι άνθρωποι που μιλούν πολύ και δεν αποταμιεύουν ενέργεια για να μιλήσουν για θέματα που αξίζουν.
5) Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
Να βάζω αγάπη σε ό,τι κάνω. Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι η αγάπη είναι η βαθύτερη ουσία του σύμπαντος. Είμαστε αγάπη.
6) Ποια θεωρείς την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
Καμία. Η αρετή είναι κάτι θετικό. Είναι προτέρημα, χάρισμα. Ας υπάρχει ακόμη και σε υπερθετικό βαθμό.
7) Τι κάνεις για να χαλαρώσεις;
Μετράω αργά, αντίστροφα από το 10 έως το 0.
8) Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;
Θα βελτίωνα τις υποδομές σε τομείς, όπως η καθαριότητα, η ασφάλεια, οι συγκοινωνίες. Ιδανικά, θα «εξαφάνιζα» τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα με τη δημιουργία περισσότερων πάρκινγκ. Θα σχεδίαζα πάρκα και λωρίδες πρασίνου ανάμεσα στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές και τους πολυσύχναστους δρόμους. Αλλά, για να αλλάξει η Θεσσαλονίκη θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό πρώτα να αλλάξουμε εμείς νοοτροπία. Εύχομαι και ελπίζω να σεβόμαστε περισσότερο τη γειτονιά μας, την πόλη μας, το περιβάλλον που ζούμε όπως σεβόμαστε το σπίτι μας.
9) Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;
Η ζωή σου χαμογελά μόνο αν της χαμογελάς κι εσύ…
10) Τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένη
Ο άντρας μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου. Για μένα ευτυχία είναι οι άνθρωποι γύρω μου.
Φωτογραφίες: Γιώργος Χρυσοχοΐδης
Σχόλια για αυτό το άρθρο