Ας είμαστε ειλικρινείς και ας παραδεχτούμε ότι η χώρα μας δεν βρίσκεται στα καλύτερα της τα τελευταία χρόνια και το χειρότερο απ’ όλα είναι πως -άμεσα ή έμμεσα- έχουμε βάλει όλοι το χεράκι μας προς αυτή την κατεύθυνση. Άλλοι ως πρωταγωνιστές και οι υπόλοιποι με την ανοχή μας: Ανοχή απέναντι στη βία, στο φανατισμό και στη λεηλασία που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια από «πρασινοφρουρούς» και «golden boys» εις βάρος του κοινού συμφέροντος. Ανοχή απέναντι στα άκρα και το φασισμό που «εκμεταλλεύονται» το κενό και την αδιαφορία της πολιτείας για να «νομιμοποιήσουν» τη βία και την εγκληματικότητα στη χώρα μας. Δείξαμε ανοχή στους υμνητές κάθε είδους φασισμού, να προσβάλουν και να αλλοιώσουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Δεν μπορεί να είναι ΑΥΤΗ η Ελλάδα και πραγματικά, είναι αδιανόητο να έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάντια διότι – είτε μας αρέσει είτε όχι- ζούμε σε μια βίαιη κοινωνία που έχει μάθει να χωρίζει τα παιδιά της σε αντίπαλα στρατόπεδα. Και δεν εννοώ μόνο τις κομματικές νεολαίες αλλά και τους οργανωμένους «φιλάθλους» που μεγάλη μερίδα από αυτούς πάνε στα γήπεδα για να ανοίξουν κεφάλια. Τις έχουμε δει όλοι αυτές τις εικόνες και θα τις βλέπουμε δυστυχώς και στο μέλλον. Μπορεί να υπερηφανευόμαστε ότι είμαστε η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και τους Ολυμπιακούς αγώνες, όμως κουβαλάμε τη βία στα γήπεδα, αψηφώντας το γεγονός ότι στην αρχαία Ελλάδα σε περίοδο Ολυμπιακών αγώνων, σταματούσε ο πόλεμος. Στο φινάλε λίγη σημασία έχει πλέον τι γέννησε αυτή η χώρα, αφού από όλα τις τα αγαθά ελάχιστα έχουμε υιοθετήσει.
Δεν μπορεί να είναι ΑΥΤΗ η Ελλάδα που έτσι απλά κάποιος βγάζει μαχαίρι και σκοτώνει ένα νέο άνθρωπο επειδή έχει άλλη πολιτική αντίληψη ή καίς κάποιον ζωντανό επειδή ήταν στη δουλειά του και δεν έκανε απεργία. Και κανείς δεν φρόντισε να μας προστατέψει από αυτά τα γεγονότα και η ανοχή μας τα συντηρούσε μέχρι σήμερα.
Υπάρχει όμως και μια ΑΛΛΗ Ελλάδα που φροντίζει ακόμα να κρατάει τις παραδόσεις και την ταυτότητά της. Είναι η Ελλάδα που διδαχτήκαμε όλοι εμείς που μεγαλώσαμε στο εξωτερικό. Μια Ελλάδα αγνή και καθαρή όπως την είχαν αφήσει οι γονείς μας όταν στα νιάτα τους είχαν ξενιτευτεί για να τη βρουν αγνώριστη όταν επέστρεψαν στα γεράματά τους. Όταν με ρωτάνε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες του εξωτερικού και στους Έλληνες της Ελλάδας, τους απαντώ ότι έξω μπορείς να μιλάς για την ιστορία και τις ομορφιές της χώρας σου χωρίς να σε πούνε φασίστα! Υπάρχει η άλλη Ελλάδα που είναι κτισμένη πάνω στις ψυχές των Ελλήνων που έχουν μάθει να κρατούν ακόμα τα ήθη, τα έθιμα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές της παράδοσής μας.
Υπάρχει η άλλη Ελλάδα και πρέπει να τη βρούμε ξανά σήμερα, διότι την έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ…
Y.Γ.: Δείτε το παρακάτω video γυρισμένο από Έλληνες του εξωτερικού που μιλούν για την Ελλάδα. Αξίζει πραγματικά.
Σχόλια για αυτό το άρθρο