Όλα -Ή Σχεδόν Όλα- Όσα Ζήσαμε Την Περασμένη Εβδομάδα

Όλα -ή σχεδόν όλα- όσα προλάβαμε να πάμε, να δούμε, να ακούσουμε και να τραγουδήσουμε την εβδομάδα που πέρασε.

ΣχετικάΆρθρα

Ξεκινώ με το διαγωνισμό της Eurovision, το προηγούμενο Σάββατο, που για άλλη μια φορά έγινε το επίκεντρο των συζητήσεων. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν τόσα πολλά, σε κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο. Ο Χρήστος Ζαφειρίδης, μέλος του Ελληνικού σωματείου φίλων Eurovision – INFE Greece (ένα από τα 2 αρχαιότερα fan club στην Ευρώπη με έτος ίδρυσης το 1988) μας λέει πως βίωσε τη φετινή εμπειρία της Γιουροβίζιον αφού βρέθηκε με την ελληνική συμμετοχή στην Κοπεγχάγη: Ακολουθούμε με τους fans την Ελληνική συμμετοχή συνεχόμενα ακόμη και χρονιές που η Ελλάδα είναι απούσα (1999 & 2000) αλλά και σε χρονιές που το διαγωνισμό παρακολουθούσαν ελάχιστοι και τα φώτα της δημοσιότητας ήταν “σβηστά”. Με δικά μας έξοδα και με αγάπη για την Ελλάδα ταξιδεύουμε από το Δουβλίνο ως το Μπακού και από το Όσλο μέχρι την Ιερουσαλήμ για την Ελλάδα μας. Είμαι μέλος από το 1995 και έχω επιτελέσει γενικός γραμματέας και πρόεδρος του Greek Eurovision Fan Club. Από το 2011 είμαστε μέλη του International Network of Fanclubs of Eurovision (INFE) με σωματεία σε 12 χώρες ανά την Υφήλιο και με αναγνώριση από την Δημόσια Τηλεόραση και την EBU.

Φέτος και για 11η συνεχόμενη χρονιά ταξίδεψα στο πλευρό της Ελληνικής αποστολής δίνοντας ακόμη μια φορά όλη τη θετική ενέργεια της Ελλάδας σε αυτούς τους γενναίους καλλιτέχνες που τολμούν να πατήσουν την «καυτή» σκηνή του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision. Σαν μέλος του INFE Greece, είχα την χαρά αλλά και τη δυνατότητα να ταξιδέψω στην Κοπεγχάγη για τον 59ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2014. Kαι μάλιστα όχι σε κάποιο ξεχωριστό μέρος αλλά στα ναυπηγία της πόλης σε μια παρατημένη αποθήκη που έμπαζε νερά και κρύο από παντού …. Το ζήσαμε και αυτό. Σε ένα διαγωνισμό που αυτοκτονεί και αναδύεται περιοδικά μέσα από τις στάχτες του, σαν τον Φοίνικα (RISE LIKE A PHOENIX), οι Δανοί κέρδισαν από όλους εμάς το βραβείο της προχειρότητας και της ανοργανωσιάς αλλά και παράλληλα του μεγαλύτερου και πιο φαντασμαγορικού θεάματος σκηνής και φώτων! Συγκλονιστικά εφέ σε ένα χώρο που τον χαρακτηρίσαμε έως και επικίνδυνο. Μετά από προσπάθειες, 13 μέλη του INFE Greece κατάφεραν να ταξιδέψουν εκεί ψηλά στη Δανία και να σηκώσουν ψηλά την Ελληνική σημαία. Όλα έδειχναν πως θα πάμε καλά έως πολύ καλά αλλά οι επιτροπές «ειδικών» που επέλεξε η EBU είχαν μάλλον αντίθετη άποψη. Μια τακτική που μας δείχνει μάλλον πως η Ευρώπη θέλει από την Ελλάδα πιο παραδοσιακά ακούσματα, κατατάσσοντας τη χώρα μας εκτός του παιχνιδιού της μουσικής βιομηχανίας σε κάποια ιδιαίτερη κατηγορία εναλλακτικών και παραδοσιακών προτάσεων με απόγειο το «τζατζίκι – σουβλάκι-μπουζούκι».. Φέτος η EBU αποφάσισε να στελεχώσει τις 5μελείς επιτροπές με μέλη ηλικίας από 16(!) μέχρι και 40 ετών…. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αυτό που θα θελα μόνο να πω είναι πως βιώσαμε μια σειρά αποτελεσμάτων με μεγάλες αποκλείσεις μεταξύ βαθμολογίας κοινού και επιτροπής. Μεγάλη νικήτρια λοιπόν, η Αυστρία που είχε να δει τη νίκη 48 χρόνια και μονίμως ήταν εκτός πεντάδας (1989 έλαβε την 5η θέση). Μια συμμετοχή που τάραξε τα λιμνάζοντα «νερά» του θεσμού και έκανε και πάλι τους πάντες να ασχολούνται με τον αγαπημένο μας διαγωνισμό. Rise like a phoenix ερμήνευσε η εκκεντρική Conchita Wurst και η Ευρώπη υποκλίθηκε στη φωνή, το τραγούδι αλλά και την παρουσία της. Η Conchita τόλμησε και κέρδισε τις καρδιές της Ευρώπης και θα μας ταξιδέψει όλους στη Βιέννη του χρόνου.