Ταλέντο, γέλιο και τρέλα! Είναι τρεις λέξεις που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν απόλυτα τη Τζένη Διαγούπη, η οποία λίγο πριν επιβιβαστεί στο «ΚΤΕΛ» για τη Θεσσαλονίκη, τη συναντήσαμε στο καμαρίνι της στο Θέατρο Κιβωτός. Μιλά αποκλειστικά στο cosmopoliti και στον Παναγιώτη Μουλόπουλο για τη φετινή σεζόν, το γέλιο στη ζωή της και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, τις προτάσεις που απέρριψε, αλλά και το δέσιμο που έχει με τον αδερφό της.
-Τι «γεύση» σου άφησε αυτή η σεζόν;
Είχαμε αρκετή ευθύνη και φέτος, γέλια πολλά, νομίζω ότι περάσαμε καλά. Τώρα περιμένω πως & πώς να πάμε στη Θεσσαλονίκη κι έχω μεγάλη χαρά γι’ αυτό. Και τα καλύτερα έρχονται…
-Η φετινή χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και καλύτερη σε σχέση με την περσινή; Και εισπρακτικά..
Νομίζω ήμασταν το ίδιο με πέρσι. Και πέρσι ήμασταν πάντα sold out και φέτος το έργο είχε καλύτερη αποδοχή, γιατί ο κόσμος κατάλαβε τι γράφουμε με το Νίκο. Μας αγκάλιασε αρκετά ο κόσμος.
-Είναι εύκολο να βρεις το έργο που θα κάνει το «κλικ» στον θεατή;
Ο θεατής αυτή τη στιγμή χρειάζεται γέλιο, ξεγνοιασιά, φτηνό εισιτήριο. Αν μία κωμωδία έχει αλήθεια και είναι απλόχερη ο κόσμος θα την ακολουθήσει.
-Το γέλιο τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Μοναδικό θα έλεγα. Και στις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου, προσπαθώ να βρω μια χαραμάδα χιούμορ για να δω τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Πρέπει να γελάμε. Το γέλιο είναι υγεία! Νομίζω ότι μ’ έχει βγάλει από δύσκολες καταστάσεις το χιούμορ και στη ζωή μου και στα προσωπικά μου και στα επαγγελματικά μου.
-Έχεις φάει «σκαμπίλια»;
Συνέχεια! Στη ζωή δεν θα το ‘λεγα. Εντάξει, έχω περάσει κάποια προβλήματα υγείας κι εγώ και δικοί μου άνθρωποι, αλλά ήταν περαστικά. Στη δουλειά, παλεύω πολύ για να κάνω ό,τι έχω καταφέρει μέχρι τώρα.
-Δηλαδή; Ποιο ήταν το εμπόδιο που στεκόταν μπροστά σου;
Συνήθως, για κάθε δουλειά που προσπαθούσα να πάρω πήγαινα εγώ, ο εαυτός μου. Δεν μ’ έστειλε ποτέ κάποιος, δεν ήμουν φίλη κάποιου, κόρη κάποιου ή γκόμενα κάποιου. Αν με θέλανε, θα με παίρνανε γι’ αυτό που είμαι εγώ! Δεν είχε κανείς υποχρέωση να με πάρει, αλλά αυτό σου δημιουργεί μία περίπτωση τύπου αδικίας “αφού σας κάνω, γιατί δεν με παίρνετε;”. Πάντα είχε σειρά κάποιος άλλος…
-Αισθάνεσαι άσχημα που χτυπάς μόνη σου τις πόρτες;
Όχι, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας. Να χτυπάς την πόρτα. Όλοι χτυπάνε πόρτες, ακόμα και τα πιο μεγάλα ονόματα χτυπάνε τις δικές τους πόρτες ο καθένας. Είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι που τους ψάχνουν.
-Οι δουλειές ωστόσο που έχεις κάνει έχουν στεφθεί με μεγάλη επιτυχία. Νιώθεις τυχερή ή άτυχη;
Θεωρώ ότι είμαι τυχερή, αλλά την έχω προκαλέσει μόνη μου.
-Σου ‘χει λείψει η τηλεόραση;
Έχω να κάνω από το 2009-2010 τηλεόραση και μου ‘χει λείψει πάρα πολύ!
-Με τι θα ήθελες να επιστρέψεις;
Μου έγιναν διάφορες προτάσεις για καθημερινά σήριαλ, τις οποίες και αρνήθηκα τολμώ να πω, γιατί ήταν πάρα πολύ λίγα τα χρήματα. Δεν ήταν ούτε οι βενζίνες μου να πάω! Φυσικά μου άρεσαν και τα δύο πράγματα που μου ‘χαν προτείνει, αλλά σκέφτηκα ότι πρέπει και κάπως να ζήσω. Δεν έχω στόχο να είμαι στην τηλεόραση για να λένε “Α, η Τζένη παίζει στην τηλεόραση”.
-Μετά τη συγγραφή τριών έργων, θα επιχειρούσες με τον Νίκο Μουτσινά να γράψετε και ένα σήριαλ;
Δεν το έχω σκεφτεί αυτό να σου πω την αλήθεια. Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η ζωή. Μπορεί και να γράψουμε κάτι για την τηλεόραση, αν υπάρχει τηλεόραση και μας πληρώσει κάποιος (γέλια).
-Η παρουσίαση εκπομπής θα σ’ ενδιέφερε;
Κάποια στιγμή μου είχε προταθεί να κάνω μία μαγειρική εκπομπή. Δεν ξέρω όμως αν θα μ’ ενδιέφερε 100% να κάνω εκπομπή στην τηλεόραση.
-Πώς θα χαρακτήριζες τη Τζένη εντός κι εκτός δουλειάς;
Όταν αναλαμβάνω κάτι θέλω να το κάνω σωστά, ότι έχω συνέπεια και συνέχεια και είμαι «τρελή». Ένα κακό έχω: Δεν είμαι πολύ σίγουρη για τα πράγματα.
-Ανασφαλής δηλαδή;
Νομίζω ναι.
-Τι σε οδηγεί σ’ αυτή τη ανασφάλεια;
Αν θα καταφέρω να κάνω καλά κάτι που θέλω πολύ να κάνω. Τώρα πια είναι και το οικονομικό κομμάτι, γιατί δεν μπορείς να απορρίψεις πράγματα. Χρειάζεσαι χρήματα για να ζήσεις.
-Πάντως, το γεγονός ότι αρνήθηκες δύο τηλεοπτικές προτάσεις θέλει λίγο «κότσια».
Είχα όμως θέατρο! Είχα ένα μισθό να πάρω, δεν πείναγα. Είχα ένα μισθό ότι θα πάρω ας πούμε 1.200-1.300 ευρώ το μηνά. Αν ήμουν εντελώς άνεργη μπορεί να το σκεφτόμουν καλύτερα.
-Στην τηλεόραση φέτος έχουν «ανθίσει» οι ελληνικές σειρές. Έχεις ξεχωρίσει κάποια;
Εντελώς τυχαία βλέπω στις επαναλήψεις «Το σπίτι της Έμμας». Μου αρέσει. Κάτι άλλο δεν έχω παρακολουθήσει πολύ…
-Το «ΚΤΕΛ» φέτος περιλαμβάνει δρομολόγια μόνο στη Θεσσαλονίκη και όχι για καλοκαιρινή περιοδεία.
Θα πάμε στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν θα κάνουμε περιοδεία. Φέτος θα ξεκουραστούμε.
-Έχεις αρχίσει να οργανώνεις τα επόμενα σου σχέδια;
Αυτή τη στιγμή αναζητώ δουλειά. Προς το παρόν, δεν έχουμε σκεφτεί να γράψουμε κάτι με το Νίκο για τον χειμώνα.
-Πότε είσαι πραγματικά ευτυχισμένη;
Όταν έχω την υγεία μου και μπορώ να ζω από αυτό που αγαπώ να κάνω. Να βιοπορίζομαι σωστά απ’ το επάγγελμα μου και αν βρεθεί κάποιος και είναι ερωτευμένος μαζί μου τότε θα είμαι πιο πολύ ευτυχισμένη (γέλια). Βαρέθηκα να ερωτεύομαι, κατάλαβες; Θέλω να με ερωτευτούν και μένα μια φορά… (γέλια).
-Γι’ αυτό και οι φωτογραφίες που ανεβάζεις στα social media…
Αυτά τα γράφω μόνη μου κάτι βράδια. Είμαι λίγο διαταραγμένη προσωπικότητα τελικά, δεν είμαι καλά (γέλια).
-Στηρίζεις πολύ και τον αδερφό σου, ο οποίος άνοιξε πρόσφατα μαγαζί. Το “New Habbits” (25ης Μαρτίου25, κεντρική πλατεία Νέας Σμύρνης) . Είστε πολύ δεμένοι έτσι;
Πάρα πολύ! Πρόσφατα περάσαμε κι ένα γεγονός υγείας με τον αδερφό μου, αυτό μας έφερε πολύ πιο κοντά. Αποφάσισε να κάνει ένα μαγαζί με μεγάλο ρίσκο, έβαλε υποθήκη το σπίτι του. Ήταν κάτι δύσκολο να γίνει, αλλά έπρεπε να το κάνει για να πάει τη ζωή του μπροστά κι αυτός. Θεωρώ ότι αυτό είναι μέρος και της δικής μου ζωής, της οικογένειας μας!
«Το ΚΤΕΛ» αναχωρεί την Κυριακή 13 Απριλίου για το τελευταίο δρομολόγιο στο Θέατρο Κιβωτός, με επιβάτες τους: Νίκο Μουτσινά, Τζένη Διαγούπη, Βασιλική Ανδρίτσου, Αθηνά Οικονομάκου, Φωτεινή Ντεμίρη, Ματίνα Νικολάου.
Επόμενος και τελευταίος σταθμός η Θεσσαλονίκη και το Θέατρο Radio City. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο, Κυριακή- 26,27 Απριλίου, 3,4,10,11,17,18 Μαΐου στις 18:00 και 21:15.
Σχόλια για αυτό το άρθρο