Κώστας Χατζηχρήστος: ο Έλληνας μιας άλλης εποχής…

Είτε έκανε τον Θύμιο, ή τον μπακαλόγατο, ή τον μπάτσο…. πάντα ήταν ο κλασσικός, τυπικός Έλληνας μιας ολόκληρης- άλλης- εποχής. Γι’ αυτό και αγαπήθηκε από το θεατρικό και κινηματογραφικό κοινό. Γι’ αυτό αντιγράφτηκε και αντιγράφεται ακόμα από σύγχρονους κωμικούς. Ο Κώστας Χατζηχρήστος όμως ήταν και παραμένει μοναδικός.

ΣχετικάΆρθρα

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία μετακόμισε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι. Ο νεαρός Κώστας φοίτησε αρχικά στην Στρατιωτική Σχολή της Σύρου, και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Κάποια στιγμή κατάλαβε ότι τον «τραβούσε» το θέαμα και άρχισε να το ψάχνει. Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο “Μισούρι” του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη, όπου έπαιξε στο “Στραβόξυλο” του Ψαθά, με το οποίο έκανε και επιτυχία. Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ “Πεύκα” με τον Γιώργο Οικονομίδη και “Όασις” με τον Μίμη Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο της Κούλας Νικολαίδου στο θέατρο “Βερντέν” της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος έκανε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του, ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη – Ελευθερίου – Λυμπερόπουλου. Ενσαρκώνοντας τον χωριάτη Έλληνα, που θέλει σώνει και καλά να μετοικίσει στην πρωτεύουσα, τον έφερε στην πρώτη γραμμή της δημοτικότητας. Έσκισε.

Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα. Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο “Περοκέ” την επιθεώρηση “Κόκα-κόλα” των Γιαλαμά – Θίσβιου – Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους τέλειωσε το 1975. (Η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996).

Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία “Ο Πύργος των ιπποτών” των Ασημακόπουλου- Τσιφόρου, ενώ παράλληλα, εξακολουθούσε να σημειώνει τεράστια επιτυχία και στο θέατρο. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν “Ο Άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα”, που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Άννα Φόνσου και τον Διονύση Παπαγιανόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ.

Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983. Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε σ’ αυτό την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το “Θέατρο Χατζηχρήστου” στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση “Δεν ήξερες, δε ρώταγες” και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γιώργο Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου “Τρελάθηκα και σώθηκα”. Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τέταρτη του γυναίκα, μόλις στα 42 της χρόνια. Τελευταία του σύζυγος ήταν η Βούλα Χατζηχρήστου. Ο Κώστας Χατζηχρήστος πέθανε από πνευμονική λοίμωξη, υποφέροντας από οικονομικά προβλήματα. Τα τελευταία χρόνια, έπασχε από καρκίνο.
Νίκος Μουρατίδης
www.nikosonline.gr

Κώστας Χατζηχρήστος και Ρίκα Διαλυνά στην ταινία «Λαός και Κολωνάκι», και δεξιά με την Μάρθα Καραγιάννη που είχαν παίξει σε αρκετές ταινίες