Κάποιοι τις ανεβοκατεβαίνουν ̇ αργά. Κάποιοι τρέχουν πάνω-κάτω ̇. Μερικοί έχουν αγκαλιά το μωρό τους ̇. Άλλοι τον σκύλο τους!
Βρισκόμαστε στα “διάσημα” σκαλιά της Santa Monica!
Στην αρχή πήγα εκεί γιατί βρίσκονται μόνο λίγα τετράγωνα από το σπίτι μου και φίλοι από άλλες περιοχές μου έλεγαν οτί είμαι τυχερή που ζω τόσο κοντά τους. Άρχισα λοιπόν να πηγαίνω συχνά. Μέσα σε μερικές εβδομάδες είδα μεγάλη αλλαγή στη διάθεση αλλά και στην φυσική μου κατάσταση.
Γραμμωμένοι τύποι με μεγάλα τζιπ που κουβαλάνε ό,τι αξεσουάρ γυμναστικής μπορείς να φανταστείς και τα απλώνουν στο γρασίδι δίπλα στις σκάλες για να ολοκληρώσουν την προπόνηση τους, αλλά και ηλικιωμένα ζευγάρια χέρι-χέρι. Κάποιοι ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες ιδρωμένοι κρατώνταs εφημερίδα και διαβάζοντας τα πρωινά νέα, ενώ άλλοι λαχανιασμένοι λύνουν στο τηλέφωνο προβλήματα του γραφείου. Κάποιοι τραγουδάνε δυνατά ακούγοντας μουσική με ακουστικά, ενώ άλλοι χορεύουν ραπ. Κοπέλες με τέλεια σώματα κλωτσούν πίσω τους με δύναμη και αν τη φας στη μούρη και είσαι άντρας, μπορεί να πεις και ευχαριστώ! Μερικοί απο αυτούς φτάνουν με τα υπερβολικά ακριβά αυτοκίνητά τους, έτοιμοι να εντυπωσιάσουν το γυναικείο πληθυσμό. Πολλοί έρχονται εδώ με ποδήλατο. Άλλοι με το σωφέρ τους να περιμένει υπομονετικά στη λιμουζινα.
Όλα θα τα δεις στις διάσημες σκάλες της Santa Monica στο LA. Και σίγουρα δεν θα βαρεθείs επειδή κάθε φορά έχει και κάτι καινούργιο για να δειs. Άνθρωποι απ’όλες τις ηλικίες και όλες τις περιοχές του «Lala Land» θα έρθουν εδώ να ασκηθούν.
Υπάρχουν 2 ξεχωριστές σκάλες, λίγα μέτρα μακριά η μία απο την άλλη. Κάποιοι τις κάνουν εναλλάξ αλλά έχω την εντύπωση ότι στην καθεμιά τουs υπάρχουν ξεχωριστέs κλίκες.
Υπάρχουν δρομείς που έρχονται χρόνια. Άλλοι με τον προσωπικό τους γυμναστή ̇. Άλλοι ξυπόλητοι! Πολλοί είναι θαμώνες και έρχονται συχνά επειδή η μεγαλούπολη του Los Angeles είναι κατά βάθος ένα μοναχικό μέρος. Εδώ βρίσκουν τους φίλους τους η κάνουν καινούργιες γνωριμίες, βρίσκουν ευκαιρίες εργασίας, ή απλά χαίρονται την Καλιφορνέζικη φύση. Τα σκαλιά είναι τόπος συνάντησης, μέρος για εξάσκηση, τόπος γιά φλερτ και για ταυτόχρονη επίδειξη μόδας. Τόπος εξαιρετικής “περατζάδας!”. Μέχρι και μικρές αγγελίες και διαφημίσεις θα βρει κανείς.
Ένας πρώην υπέρβαρος μου λέει «Hi» μετά από καιρό, και δυσκολεύομαι να τον αναγνωρίσω. Τόσο πολύ αδυνάτισε. Γοητευτικοί μπρατσωμένοι πυροσβέστες με τους πυροσβεστήρες στους ώμους κάνουν το καθημερινό τους training νωρίs το πρωί την ίδια ώρα με μένα. Διάφορα celebrities, που αν κάποιος δεν μου το επισημάνει, δεν τους θα αναγνωρίσω έτσι σαν κοινούς θνητούς χωρίς make-up και φωτισμό! Φωτογραφίζω κάποιον περαστικό για αυτό το άρθρο και αμέσως μου βγάζει business card και με ρωτάει αν θέλω να μου στείλει δείγματα της δουλειάs του. Έπεσα σε επίδοξο ηθοποιό. :):) Έχει πολλούς τέτοιους εδώ. Επίδοξους ηθοποιούς ή μοντέλα που νομίζουν ότι ο καθένας που θα τους φωτογραφίσει θα τους κάνει διάσημους.
Κοσμοσυρροή τα απογεύματα, ενώ το Σαββατοκύριακο νομίζεις ότι πρέπει να περιμένεις για να κόψεις εισιτήριο. Αυτό σίγουρα δεν αρέσει καθόλου στουs ιδιοκτήτες των πανάκριβων γύρω σπιτιών που συχνά διαμαρτύρονται.
Εκεί συνάντησα και την Μαρίτζα που πήγαινε συχνά αλλά παραπονιόταν ότι είχε μυοσκελετικά προβλήματα. Τη συμβούλεψα λοιπόν να αραιώσει τα ανεβοκατεβάσματα στις σκάλες και να ξεκινήσει πιλάτες. Πράγματι, μετά από λίγο καιρό με ευχαρίστησε για τη συμβουλή μου λέγοντας μου ότι τη βοήθησε πολύ. Μου είπε όμως επίσηs ότι οι σκάλες τη βοηθούν να κρατάει ψηλά την ψυχολογία της. Γι’ αυτό συνεχίζει να έρχεται, έστω και λιγότερο από πριν.
Αυτό το γεγονός μου το επεσήμαναν και πολλοί άλλοι εκεί. Είναι ένα περιβάλλον ανοιχτό με ωραία θέα στους γύρω λόφους και τον Ειρηνικό ωκεανό και με ένα καθαρό και δροσερό αεράκι που φυσάει συνέχεια. Σίγουρα ένα πολύ καλύτερο περιβάλλον σε σχέση με ένα κλειστό και μονότονο γυμναστηρίο.
Τα 168 σκαλιά της Santa Monica βοηθούν στο κυκλοφορικό, λιώνουν το λίποs, και ανεβάζουν το ηθικό. Άσε που φτιάχνουν τα καλύτερα πόδια και τα καλύτερα οπίσθια ever!…
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και όταν δεν είμαι στις καλές μου, όταν πάω να τρέξω στις σκάλες θα έχω έμπνευση! Πολλές φορές μιλάω στο τηλέφωνο μου και μαγνητοφωνώ τις ιδέες και τις σκέψεις μου στα ελληνικά. Ίσως κάποτε κάποιος να γράψει ένα άρθρο για την περιοχή και να περιγράψει τη γραφική Ελληνίδα που τρέχοντας ηχογραφεί σε μια γλώσσα που λίγοι αναγνωρίζουν. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που αναγνώρισε τα Ελληνικά, μου είπε ότι λατρεύουν τη χώρα και πάνε συχνά.
Με ρώτησαν λοιπον αν είναι τα πράγματα τόσο χάλια στην Ελλάδα όπως τα περιγράφουν οι εφημερίδες. Είπαν οτι δεν ήταν σίγουροι αν θα πάνε φέτος, λόγω της κρίσης.
– «Όχι,» τους απανταω. «Ό.τι και να γίνει, οι Έλληνες δεν θα χάσουμε το κέφι, ούτε τον ήλιο, ούτε τη θάλασσα. Όσο φτώχεια και να πέσει, η ντομάτα μας θα είναι πάντα η νοστιμότερη! Άσε που έχουμε και πολλές σκάλες που μακάρι και αυτές να γίνουν τόπος εξάσκησης και εξόδου από τη μοναξιά της μεγάλης πόλης: Λυκαβηττός, Στάδιο, και γιά τους πιό προχωρημένους τα χίλια σχεδόν σκαλιά στο Παλαμίδι!»
Για αυτό παιδια σαs συνιστώ ανεπιφύλακτα να βρείτε πού υπαρχουν σκαλιά κοντά σας να τα ανέβετε, να τα κατέβετε, να μυρίσετε τα γύρω πεύκα, να χαρείτε τον ήλιο και τη θέα της θάλασσας, να πιάσετε κουβεντα με το διπλανό σας. Είναι τσάμπα οι σκάλες και συμφέρει!
Ξεκουνήσου από τον καναπέ και την μιζέρια τηs τηλεόρασηs και του υπολογιστή που μας υπενθυμίζει καθημερινά το “γολγοθά” που πρέπει να ανέβουμε! Άσε το “γολγοθά” και πιάσε τα σκαλιά! Σκαλί, σκαλί ανέβα προς μια καλύτερη όχι μόνο φυσική κατάσταση, αλλά και ψυχολογία.
Δεν χρειάζονται μεγάλα βήματα οι πολλά σκαλιά, αρκεί να ανέβειs το πρώτο! Όπως κάθε έντονη γυμναστική βέβαια, θέλει προσοχή. Αν έχεις σοβαρά προβληματα σε γόνατα, αυχένα ή κάτι παρόμοιο, θα πρέπει να τιs αποφύγεις. Συζήτησε το πρώτα με το σώμα σου και μετά με έναν ειδικό.
Στην αρχή τα σκαλιά θα σου φανούν δύσκολα. Έπειτα όμως, θα βρεις τη ροή σου όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή. Έχω παρατηρήσει άλλωστε, πως κάθε άτομο που συναντώ στις σκάλες, μου ανταποδίδει το χαμόγελο όταν του το μεταδίδω από την καρδιά μου.
Δεν ξέρω αν είναι το οξυγόνο, η καρδιά που χτυπά πιο δυνατά, η ομορφιά του τοπίου, ή η καλοπροαίρετη διάθεση μου. Ένα είναι σίγουρο πάντως: Όταν κοιτάξεις την ζωή κατάματα με το χαμόγελο στα χείλη, η ζωή μαγικά θα σου το ανταποδώσει με ένα ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο!
Και την πρώτη φορά που λαχανιασμένος θα σκαρφαλώσεις τα σκαλιά μην ξεχάσεις να ανταμείψεις τον εαυτό σου και να θυμηθείς τα λόγια του Καβάφη:
«Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο,
πρέπει νάσαι υπερήφανος κι ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι ̇
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
Σχόλια για αυτό το άρθρο