Δημήτρης Χαβρές: «Δεν θέλω να συμβαίνει η ζωή χωρίς να την νιώθω»

Τον βλέπω κάθε φορά που προβάλλεται η θρυλική τηλεοπτική σειρά ”Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαϊμη” και θαυμάζω το ευθυτενές εκείνο παλικάρι να υποδύεται τον Κρητικό αστυνομικό, χαρίζοντας μας έναν υπέροχο τυπίστα! Το όνομα του Δημήτρης Χαβρές! Παρόλα αυτά, ο φέρελπις νέος τότε ηθοποιός που είχε να δώσει πολλά και καλά στον καλλιτεχνικό χώρο χάθηκε ξαφνικά από το προσκήνιο. Γιατί; Όπως δηλώνει ο ίδιος το τηλέφωνό του σταμάτησε κάποια στιγμή να χτυπά και περιμένει ακόμη προτάσεις… Τη φετινή σεζόν, όμως, δηλώνει παρών και πρωταγωνιστεί στο συνταρακτικό μονόλογό της Ευσταθίας ”Διάδρομος 2”, που ανεβαίνει την 1η Νοεμβρίου στο θέατρο Arroyo σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου. Παράλληλα, δημιούργησε και μια ολοκαίνουρια «Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών» για παιδιά, έφηβους, νέους και ενήλικες! Τον Ορφέα Musical & Theater Academy του Πανιωνίου! Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής και δάσκαλος του ”Ορφέα” και αναβιώνει τη ρίζα από όπου ξεκίνησε ο Πανιώνιος ως ένας ΜουσικοΘεατρικός – Αθλητικός σύλλογος στη Σμύρνη, στη σημερινή Νέα Σμύρνη! Με την Azima και τον Tenorman και τον Γιώργο Τζιουβάρα θα ανεβάσουν μία ολόφρεσκη παράσταση και είναι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό! Ο ταλαντούχος ηθοποιός που πρέπει να βρίσκεται στο σανίδι και στις τηλεοπτικές σειρές, Δημήτρης Χαβρές από το Α ως το Ω.

ΣχετικάΆρθρα

Άνθρωπος: Τι είναι ο άνθρωπος και τι η ανθρωπιά του; Ο άνθρωπος, το μόνο έλλογο ον. Περιφραστικός επιθετικός προσδιορισμός του όντος, το οποίο διέφερε από τα ζώα, κυρίαρχα ως προς τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε τον νου του και ως προς τις διανοητικές του ικανότητες, το μοναδικό ζώο, το οποίο παρατηρεί με μεγάλη προσοχή ό,τι έχει δει, εκεί βασίζεται και η εκμάθηση του μέσω της μίμησης. Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία χαρακτηρίζει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις διανοητικές του ικανότητες. Όλες οι άλλες, οι λατινογενείς διάλεκτοι, τον χαρακτηρίζουν μόνο με την υλική του υπόσταση, τη χωμάτινη (homo, human, home, κ.λ.π.). Η δυνατότητα να ενεργήσει συνειδητά, έχοντας τη δυνατότητα να πράξει, τον ξεχωρίζει, από μια σειρά άλλων όντων που δεν διαθέτουν τη δυνατότητα της συνειδητής πράξης αλλά και ταυτόχρονα να διαχωριστεί ανάλογα με το βαθμό συνειδητότητας των πράξεων του. Αυτή η κατάσταση, συνειδητότητας είναι που κάνει τον κάθε έναν άνθρωπο τόσο μα τόσο διαφορετικό! Ο άνθρωπος είναι ίσως, το μοναδικό ον που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη να προσδιοριστεί μέσα από τη σύγκριση με άλλους ανθρώπους, τόσο που φτάνει να γίνεται εξαιρετικά αυτοκαστροφικός χάνοντας κάθε ίχνος ενσυναίσθησης!

Βία: Η κοινωνική ασθένεια της εποχή μας…

Γενναιότητα: Το να καταφέρνεις να ζεις χωρίς βία!

Διάδρομος 2: Ο μονόλογος της Ευσταθίας που θα ερμηνεύσω στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου ARROYO από την Παρασκευή 1^η Νοεμβρίου σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου! Ο Διάδρομος όταν γράφτηκε πριν 11… 12 πλέον χρόνια, συμβόλιζε ένα πολύ ζοφερό μέλλον. Περνώντας όμως τα χρόνια, συμβολίζει αλλά και κυριολεκτικά αποδίδει, σε πολλές περιπτώσεις, ένα αλλόκοτο παράλογο και αδιανόητο παρόν… Ο Διάδρομος 2 ως μία ανανεωμένη εκδοχή του αρχικού έργου, γίνεται ποιο οικουμενικός, η πρώτη του εκδοχή αφορούσε την ιστορία του ανθρώπου, ειπωμένη από μία γυναίκα, που τώρα μας την ζωντανεύει ένας άνδρας. Ο “Διάδρομος” και τα χιλιόμετρα που γράφω κάθε μέρα στο κοντέρ του, κάνοντας προπόνηση και πρόβες από τον Ιούνιο, ενσαρκώνοντας τον ήρωα της Ευσταθίας, είναι για εμένα, όπως μου αρέσει να λέω, “η ζωή που έξω τρέχει και κανείς δεν προσέχει πως λείπω”! Παρουσιάζει δηλαδή, μία δυστοπική, τρομακτική εικόνα που έρχεται απ’ το μέλλον, δεν ξέρω το πόσο μακρινό, καθώς όσο αυξάνεται η τεχνητή νοημοσύνη, τόσο μειώνεται η συναισθηματική! Ζωντανεύω έναν άνθρωπο, που κάθε μέρα τον συμπονάω όλο και πιο πολύ! O “Διάδρομος” είναι ένας μονόλογος με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, που εκφράζει όλες τις ακραίες σκέψεις και ανησυχίες του σύγχρονου σκεπτόμενου ανθρώπου, για ένα παρόν που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς ένα μέλλον πέρα για πέρα αποκομμένο από το συναίσθημα και το ρομαντισμό!

Ευσταθία: Καλλιτέχνιδα γένους θρυλικού!

Ζήλος: Το πάθος για ζωή!

Ηθοποιός: Ρομαντικός επαναστάτης!

Θέατρο Arroyo: Το καλλιτεχνικό μου σπίτι για φέτος! Στη Μ. Αλεξάνδρου 128 στον Κεραμεικό! Μοντέρνο, φιλόξενο, αγαπησιάρικο και απόλυτο προσβάσιμο σε όλους, χωρίς αστερίσκους!

Ιδεατός: Ο κόσμος που ονειρεύομαι να αφήσουμε στις επόμενες γενιές! Η γέφυρα ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα!

Καλοσύνη: Το αντίδοτο στις γκρίζες εποχές που ζούμε!

Λιπόψυχοι: Οι νταήδες κάθε ηλικίας της κάθε εποχής!

Μαύρη κωμωδία: Το έργο που πρωταγωνιστεί ο σύγχρονος άνθρωπος, ο καθένας μας και προσπαθεί να το καλλωπίσει, να το φτιασιδώσει, να το διασκεδάσει, να το αντέξει, να το σώσει, για να λυτρωθεί!

Ντομπροσύνη: Ποιότητα που ολοένα και σπανίζει! Η ευθύτητα και η καθαρότητα σε συνδυασμό με την ευγένεια και την ενσυναίσθηση, είναι ό,τι εκτιμώ περισσότερο στους ανθρώπους που συναναστρέφομαι και το αποζητώ πολύ μεγαλώνοντας και προσπαθώ να το εμπνεύσω και στην 15χρονη κόρη μου!

Ξεριζωμοί (παγκοσμίως): Είμαστε σαν τα δέντρα, που ψάχνουμε να ριζώσουμε… Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές, ως μπαμπάς που είμαι αλλά και ως δάσκαλος υποκριτικής σε παιδιά, εφήβους και νέους, να συντονίζομαι με θυμό και φόβο για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας… Σε μια εποχή που μιλάμε τόσο πολύ για ανθρώπινα δικαιώματα, για συμπερίληψη που είναι ενεργά περισσότερα κινήματα από κάθε άλλη εποχή και από την άλλη καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώνονται, παιδιά κακοποιούνται, αναλογίζομαι πόσο υποκριτική είναι η εποχή μας… Ίσως, έτσι να ήταν πάντα… Μα πώς να κάνεις τα στραβά μάτια; Πώς να πεις εγώ συνεχίζω τη ζωή μου; Δεν ξέρω αν το λίγο το δικό μας είναι για κάποιους πραγματικά πολύ, όμως, μέσα μου ελπίζω, πως θα τον αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο εγώ, εσύ και οι δυο μαζί, κάνοντας μια μικρή υπέρβαση κάθε στιγμή, τουλάχιστον κρατώντας τα μάτια και και τα αυτιά μας ανοιχτά… Τουλάχιστον με το να γινόμαστε η φωνή όλων όσων δεν μπορούν να ακουστούν!

Όρια (ζωή-τέχνη): Η τέχνη είναι εφάμιλλη της ζωής! Δυσδιάκριτα τα όρια της, η τέχνη εμπνέεται από τη ζωή και η ζωή από την τέχνη! Μόνο που στη ζωή το έργο σου το «παίζεις» prima vista δίχως δυνατότητα πρόβας! Η τέχνη αντικατοπτρίζει τη ζωή σε κάθε εποχή! Είναι η μόνη «ευγενής» επανάσταση που μπορείς να κάνεις!

Παπαδημητρίου Μάνια: Η σκηνοθέτις μου! Είναι πρόκληση αλλά είναι και απόλαυση να δουλεύεις μαζί της! Η Μάνια είναι μία σπουδαία ηθοποιός και μία γενναιόδωρη σκηνοθέτιδα! Την θαυμάζω, γιατί είναι μια ολοκληρωμένη καλλιτέχνιδα, με άποψη πάνω στην τέχνη της αλλά και ένας άνθρωπος, μία γυναίκα που δεν φοβάται να πάρει θέση! Είναι ντόμπρα που λέγαμε παραπάνω με όλες τις ερμηνείες που προσδίδω στην ντομπροσύνη!

Ρόλοι: Όλοι οι ηθοποιοί ονειρευόμαστε μεγάλους, σημαντικούς, σπουδαίους ρόλους! Όμως τις περισσότερες φορές, η ζωή μας προσγειώνει απότομα! Έχω μείνει εκτός θεάτρου, αρκετά χρόνια, αφού δεν είχα προτάσεις! Προτίμησα να ασχοληθώ με την τέχνη μου, με τον τρόπο που μπορούσα, κάνοντας εκφωνήσεις, όπου εκεί έκανα σπουδαίες συνεργασίες, σε Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό, με Πανεπιστήμια, e-learning σε καθαρεύουσα και αρχαία. Νιώθω σαν να συστήνομαι από την αρχή στο θέατρο με τον «Διάδρομο 2» και είμαι ευγνώμων για τη συνεργασία με την Μάνια Παπαδημητρίου- αυτή είναι η δεύτερη μας φορά- αλλά και που η Ευσταθία μου εμπιστεύτηκε να ζωντανέψω μπροστά σας, τον ήρωα της από το μέλλον!

Σχέδια επόμενα: Μ΄ αρέσουν οι παρέες! Αυτό τον καιρό μαζί με την επικείμενη πρεμιέρα στο «Διάδρομο 2» τρέχω, παράλληλα, και μια ολοκαίνουρια «Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών» για παιδιά, έφηβους, νέους και ενήλικες! Τον Ορφέα Musical & Theater Academy του Πανιωνίου! Είμαι καλλιτεχνικός διευθυντής και δάσκαλος του Ορφέα και ξεκινήσαμε την αναβίωση, της ρίζα από όπου ξεκίνησε ο Πανιώνιος ως ένας ΜουσικοΘεατρικός – Αθλητικός σύλλογος στη Σμύρνη, τώρα στη Νέα Σμύρνη! Με την Azima και τον Tenorman, τον Γιώργο Τζιουβάρα και είμαστε πολύ χαρούμενοι κάνοντας τα πρώτα βήματα! Θα σας καλέσουμε να δείτε παράσταση μας!

Τηλεοπτικές σειρές (εμφάνιση): Η αλήθεια είναι ότι όλοι μου λένε το γνωστό, «πως γίνεται εσύ, με αυτή τη φωνή και αυτό το παρουσιαστικό να μην παίζεις σε κάποιο από τα τόσα πολλά σίριαλ εποχής»… Η αλήθεια είναι πως είναι η πρώτη φορά, μετά από τους “Στάβλους” τα “Κόκκινα Δωμάτια” και κάτι λίγα guest, πριν από πολλά χρόνια, που έκανα casting φέτος για μία σειρά! Αλλά ακόμη δεν έχει χτυπήσει το τηλέφωνο μου! Περιμένω να με ανακαλύψουν! (χαχαχαχαχχα γέλια)

Υπαρξιακός προβληματισμός: Αν αυτά που έγραψε η Ευσταθία πριν 12 περίπου χρόνια, τότε ήταν δυστοπική, επιστημονική φαντασία και σήμερα βρισκόμαστε ένα τσακ πριν τι θα συμβεί σε 15 χρόνια που η κόρη μας η Ελισάβετ θα είναι 30 ετών; Με προβληματίζει, η εξέλιξη που τρέχει με ταχύτητες που υπερβαίνουν τον άνθρωπο!

Φόβοι: Είμαστε γεννημένοι μέσα από φόβο και πόνο! Είναι ότι πιο primal! Όμως στην πραγματικότητα, ο φόβος δεν υπήρξε ποτέ! Πιστεύω ότι ο φόβος, ενεργοποιεί μια δόνηση που προσελκύει ό,τι φοβόμαστε, για αυτό τον μετουσιώνω με το να συντονίζομαι με κάτι που έχει χαρά! Μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια επιβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά! Εμείς βάζουμε το πρόσημο! Άλλωστε, ό,τι και να λέμε, για ό,τι κι αν ανησυχούμε, τίποτα δεν μπορούμε να προβλέψουμε! Άρα, ας ζήσουμε με τους ανθρώπους μας, με μοίρασμα, γιατί στο μαζί όλα είναι πιο εύκολα! Αν θα φοβόμουν κάτι, θα ήταν η μοναξιά, για αυτό η επένδυση μου είναι πάντα στη φιλία και στον άνθρωπο!

Χάος: Όλα στη φύση, σύμφωνα με τους νόμους της εξελίσσονται με την αλληλουχία, χάος – ισορροπία, ισορροπία – χάος και πάει λέγοντας, απλώς είναι ότι τρέχουμε πολύ γρήγορα και δεν προλαβαίνουμε να νιώσουμε πολλές φορές… Αυτό δεν θέλω, να συμβαίνει η ζωή χωρίς να την νιώθω!

Ψυχισμός: Η περιρρέουσα, το περιβάλλον μέσα στο οποίο επιλέγουμε να κινούμαστε μας δίνει το πρόσημο που λέγαμε… Μακριά από τοξικούς ανθρώπους και καταστάσεις…

Ωραίες συνεργασίες: Μόνο! Ξεκάθαρα από επιλογή! Το να πιστεύει ο ένας στον άλλον είναι σπουδαίο! Νιώθεις ότι ο άλλος σου δίνει τη θέση σου και εσύ του δίνεις τη δική του! Εμείς ακυρώσαμε την πρεμιέρα του «Διάδρομος 2» και αλλάξαμε χώρο και μέρες, γιατί νιώσαμε ότι βραχυκυκλώνει, τέχνη και επιχειρείν! Θέλει θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα για να μπορείς να μην κάνεις εκπτώσεις σε ότι αγαπάς και να υπερασπίζεσαι τους συνεργάτες σου… Να μη φοβού!