Πριν ενάμιση μήνα γιόρτασε τα 97α γενέθλιά της… Η Doris Day, ένας θρύλος του Χόλιγουντ από την παλιά, χρυσή εποχή του, μία σταρ ηθοποιός και τραγουδίστρια – το διαχρονικό και βραβευμένο Que Sera Sera που τραγούδησε, έμεινε κλασικό- πέρασε στην αιωνιότητα σήμερα. Με μια καριέρα που κράτησε πάνω από 70 χρόνια και θα τη ζήλευαν πολλοί συνάδελφοί της, εμφανίσθηκε σε 39 κινηματογραφικές ταινίες που σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ήταν υποψήφια για Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία Pillow Talk (1959), χάνοντας το βραβείο από τη Σιμόν Σινιορέ. Κέρδισε τρία Βραβεία Henrietta, ένα βραβείο για το σύνολο της προσφοράς της από την Ένωση Κινηματογραφικών Κριτικών του Λος Άντζελες και, το 1989, το Βραβείο Χρυσής Σφαίρας Σεσίλ Ντε Μιλ για το σύνολο του έργου της στον κινηματογράφο. Γύρισε την τελευταία ταινία της το 1968. Aπό τότε μέχρι το 1973, έκανε μόνο τηλεόραση, το The Doris Day Show που γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Από το 1951 ως το 1966, η Doris Day υπήρξε στο τοπ 10 των πιο επιτυχημένων τραγουδιστριών, ενώ κυκλοφόρησε περίπου 20 προσωπικά άλμπουμ. Ως τραγουδίστρια επίσης, τιμήθηκε με το Βραβεία Γκράμι για Συνολική Προσφορά.
Η Doris Day έχει παντρευτεί 4 φορές και απέκτησε έναν γιο, τον μουσικό Τέρυ Μέλτσερ (1942-2004), και έναν εγγονό. Από το 1971 η Doris Day άρχισε τη δραστηριότητά της ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων, όταν συνίδρυσε το σύλλογο “Actors and Others for Animals” («Ηθοποιοί και άλλοι υπέρ των ζώων») και φυσικά ήταν χορτοφάγος. Στα τέλη της δεκαετίας ίδρυσε το δικό της μη κερδοσκοπικό οργανισμό, τον Doris Day Animal Foundation και αργότερα το Doris Day Animal League (DDAL).
Η υγεία της δεν είχε προβλήματα, μέχρι πρόσφατα που έπαθε πνευμονία. Η Doris Day σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, μιας εποχής με λάμψη, αθωότητα και χρυσές ταινίες. Θα την θυμόμαστε πάντα, κι όπως τραγουδούσε η ίδια:
Que será, será
Whatever will be, will be
The future’s not ours to see
Que será, será
What will be, will be
Σχόλια για αυτό το άρθρο