ΤΩΡΑ |
Δεν το ξέρουν πολλοί, αλλά υπάρχει Αγία Χριστίνα, η οποία βασανίστηκε φριχτά, αποφάσισε μόνη της να ονομάζεται Χριστίνα, μέχρι που βαπτίστηκε από τον ίδιο τον Χριστό, μαρτύρησε για την αληθινή πίστη της και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου. Η Αγία Χριστίνα έζησε στους χρόνους του βασιλέως Σεβήρου, περί το έτος 200 μ..Χ. στη Τύρο, πόλη της Συρίας. Οι γονείς της ήταν πλούσιοι στο χρήμα, πάμπτωχοι όμως στην ψυχή, γιατί ήταν ειδωλολάτρες. Ο πατέρας της ο Ουρβανός, ήταν στρατηλάτης. Βλέποντας όμως την υπέροχη ομορφιά της κόρης του και φοβούμενος τους κακούς ανθρώπους έκτισε ένα υψηλό πύργο όπως συνήθιζαν τότε. Μέσα σ’ αυτόν έκλεισε τη Χριστίνα με πολλές υπηρέτριες για να την υπηρετούν και αρκετά ειδωλολατρικά, είδωλα χρυσά και αργυρά, για να προσεύχεται σ’ αυτά. Επίσης εκεί της είχε και όλα όσα χρειαζότανε για να μη βγαίνει καθόλου έξω και την βλέπουν άνθρωποι.
Εκείνη, βλέποντας την ομορφιά του ουρανού, της γης και της θάλασσας και όλα τα δημιουργήματα του Θεού συλλογιζόταν, ποιος άραγε να τα έκανε όλα αυτά. Ποθούσε να μάθει τον ποιητή και κυβερνήτη της Δημιουργίας. Και ο Καλός Θεός σαν Πανάγαθος και γνωρίζοντας την καλή της προαίρεση, της έστειλε άνθρωπο και την δίδαξε όλα, όσα λαχταρούσε να μάθει. Αφού λοιπόν φωτίστηκε, σεβόταν τον αληθινό Θεό και αφιερωνόταν σε προσευχές και νηστείες.
Όταν οι γονείς της, την πίεσαν να προσφέρει θυσίες στα είδωλα, η αγία απάντησε: Μη με συμβουλεύεις, μητέρα μου, να προτιμήσω το σκοτάδι από το φως. Οι θεοί σας είναι δαιμόνια, ο δε Κύριος δημιούργησε τους ουρανούς και όσα υπάρχουν πάνω στη γη. Εγώ είμαι δούλη του Χριστού. Γι αυτό πήρα τώρα και το όνομά του. Λέγομαι Χριστίνα. Επομένως δεν πείθομαι στα ψεύτικα και φαρμακερά λόγια σας, για να προσκυνήσω τα αναίσθητα ξόανα.
Η Αγία φόρεσε το άσπιλο φόρεμα που είχε παραγγείλει από τον πατέρα της, ένιψε τα χέρια της και το πρόσωπο και κλείστηκε στο δωμάτιό της. Έπειτα, θύμιασε τον αληθινό Θεό και προσευχήθηκε. Τη νύχτα κατέστρεψε με τσεκούρι τα χρυσά και τα ασημένια είδωλα των θεών, κατέβηκε από τον πύργο, τα μοίρασε στους φτωχούς και πάλι ανέβηκε. Το πρωί ανέβηκε ο πατέρας της να προσκυνήσει τα είδωλα και δεν τα βρήκε. Με πολύ θυμό ρώτησε τις υπηρέτριες τι έγιναν και πήρε την απόκριση, ότι η κόρη του τα κομμάτιασε και τα πέταξε από το παράθυρο. Αυτός έγινε θηρίο και πρόσταξε να τις αποκεφαλίσουν και την κόρη του να την δείρουν, χωρίς λύπη, μέχρι να κουραστούν. Στη συνέχεια, την έδεσε με αλυσίδα από το λαιμό και την φυλάκισε. Διέταξε να την κρεμάσουν και να ξεσχίζουν τις σάρκες της. Η αγία συνέχιζε την προσευχή της, πολλές φορές, έπαιρνε ένα κομμάτι από τις σάρκες της, το πετούσε στο πρόσωπο του πατέρα, της, λέγοντας: Επεθύμησες, δύστυχε, να φας τις σάρκες του παιδιού σου. Φάγε να χορτάσεις.
Τελικά, την φυλάκισε ο πατέρας της ξανά κι έδωσε εντολή να μην της δώσουν καθόλου να φάει και να πεθάνει από την πείνα. Και δεν έφθαναν όλα αυτά, αλλά ένα βράδυ έδωσε εντολή σε πέντε δούλους, οι οποίοι έδεσαν στο λαιμό της Χριστίνας μία μεγάλη πέτρα, ένα μεγάλο βράχο και την έριξαν μέσα στη θάλασσα για να πνιγεί από το βάρος του βράχου. Ο Θεός όμως έστειλε αγγέλους, έλυσαν το σχοινί της πέτρας και κράτησαν την Αγία Χριστίνα επάνω στη θάλασσα και όχι μόνον αυτό, εξαιτίας της πίστης και της επιμονής της αξιώθηκε η Αγία Χριστίνα εκείνο το βράδυ, εκεί μέσα στη θάλασσα να βαπτιστεί από τον ίδιο τον Ιησού. Ο ίδιος λοιπόν ο Χριστός βάπτισε την Αγία Χριστίνα μέσα στα νερά της θάλασσας, την κατέδυσε στη θάλασσα λέγοντας: Βαπτίζω σε, Χριστίνα, εις το όνομα του Πατρός, εις το όνομα το Εμόν και εις το όνομα του Αγίου Πνεύματος
Όταν λοιπόν ξημέρωσε την άλλη μέρα εμφανίστηκε, στο σπίτι του πατέρα της, τελείως αβλαβής. Και πάλι ο πατέρας της τα απέδωσε όλα αυτά σε μαντείες και σε μαγείες, την ξαναφυλάκισε και την άλλη την ημέρα είχε κατά νου να την αποκεφαλίσει, να την τελειώσει με τον αποκεφαλισμό. Δεν πρόλαβε όμως γιατί ο Θεός το βράδυ εκείνο έστειλε το θάνατο και πέθανε ο πατέρας της
Μετά κατέλαβε άλλος άρχοντας το αξίωμα του πατέρα της, ο οποίος ονομαζόταν Δίων. Και επαναλήφθηκε η ίδια ιστορία, με κολακείες, με απειλές κτλ, προσπάθησε κι αυτός να πείσει την Αγία Χριστίνα να προσκυνήσει τα είδωλα. Την υπέβαλε κι αυτός σε πολύ φριχτά βασανιστήρια, την μαστίγωσε κι αυτός και διέταξε να ξυρίσουν το κεφάλι της και να την περιφέρουν γυμνή μέσα στην πόλη και να την διαπομπεύσουν. Την άλλη μέρα την πήγε στο ναό του Απόλλωνος, μήπως εκεί την έπειθε να προσκυνήσει το άγαλμα του Απόλλωνος. Εκεί όμως η Αγία Χριστίνα έκανε τα εξής δύο, πολύ μεγάλα θαύματα. Προσευχήθηκε για να δείξει πόσο δυνατός είναι ο Θεός σε σχέση με τα αδύναμα είδωλα, και το άγαλμα του Απόλλωνος έγειρε από τη θέση του και βγήκε έξω, σαράντα μέτρα περίπου. Τότε η αγία είπε: Όχι μόνον το μετατόπισα, αλλά θα το συντρίψω για να δεις ότι είναι τελείως αδύναμα τα αγάλματά σου και οι θεοί, τους οποίους προσκυνάς. Προσευχήθηκε λοιπόν και το άγαλμα του Απόλλωνος έγινε συντρίμμια μπροστά στα πόδια όλων. Παρ’ όλα αυτά ο άρχοντας δεν πίστεψε αλλά ένιωσε τόσο πολύ μεγάλη λύπη για τη συντριβή των θεών του ώστε το ίδιο βράδυ πέθανε κι αυτός.
Και ήρθε τρίτος άρχοντας, ο Ιουλιανός, ο οποίος έκαψε τρεις μέρες ένα πολύ μεγάλο καμίνι και μέσα στο καμίνι αυτό της φωτιάς έκλεισε την Αγία Χριστίνα, υπολογίζοντας ότι θα τη βγάλουν από μέσα κατακαμμένη και νεκρή. Πέρασαν λοιπόν πέντε ημέρες και την έκτη ημέρα πήγαν ν’ ανοίξουν το καμίνι. Εν τω μεταξύ ορισμένοι από τους εργάτες και τους υπηρέτες άκουγαν μέσα από το καμίνι ψαλμωδίες. Η μάρτυς έψαλλε με τους Αγίους Αγγέλους μέσα, δόξαζε κι ευχαριστούσε τον Θεό. Κι όταν βγήκε έξω, έμοιαζε σαν να βγήκε από λουτρό, από δροσιά και όχι μέσα από καμίνι.
Διέταξε τότε τον θηριοδαμαστή, τον γητευτή των θηρίων κι έφεραν έξι φίδια, άφησαν την Αγία σ’ ένα δωμάτιο με τα φίδια αυτά, υπολογίζοντας πως θα αποτελειώσουν την Αγία Χριστίνα. Εκείνα όμως δεν της προξένησαν καμία βλάβη! Όταν ο θηριοδαμαστής πήγε να τα πιέσει να δαγκώσουν την Αγία, εκείνα δάγκωσαν αυτόν και πέθανε. Η Αγία όμως παρακάλεσε και αναστήθηκε.
Ο τύραννος, επειδή νόμιζε πως όλα αυτά είναι μαγείες, πρόσταξε και της έκοψαν τα στήθια και τη γλώσσα. Η Αγία Χριστίνα δεν υπέκυψε ούτε τότε και έδωσε τελικώς εντολή σε δύο στρατιώτες, οι οποίοι με τα ακόντιά τους την ακόντισαν ο ένας στην καρδιά και ο άλλος στα πλευρά. Η Αγία, παρέδωσε το πνεύμα της στις 24 Ιουλίου, ημέρα Πέμπτη
Σχόλια για αυτό το άρθρο