ΤΩΡΑ |
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ’ αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.
Μετά από καιρό, έμαθε για την Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου απαντούσε με τη φράση: «Είμαι χριστιανή».
«Μην ελπίζης άδικα, Ηγεμών, ότι μπορώ να φοβηθώ τα μαρτύρια. Καμία θλίψις ή συμφορά ή ξίφος ή πυρ ή βίαιος θάνατος θα μπορεί να με χωρίσει από τον Χριστό μου. Ούτε η λάμψις του χρυσού και του πλούτου μπορούν να με δελεάσουν, γιατί όλα αυτά είναι φθαρτά και πρόσκαιρα, η δε ψυχή είναι αθάνατος και ποθεί τα αιώνια. Γι’ αυτό εμείς οι χριστιανοί καταφρονούμεν τας απολαύσεις του κόσμου αυτού ως προσκαίρους και υπομένουμε τα λυπηρά και οδυνηρά της μιας ημέρας, για να κερδίσουμε την αθάνατο ζωή και την αιώνιο απόλαυσι. Και αν νομίζης ότι ψεύδομαι, εδώ είμαι, δοκίμασέ με, για να γνωρίσης και συ την αλήθεια από τα έργα. Δείρε με σφάξε με, κάψε με, πνίξε με, τυράνησε μέ, με χίλια βασανιστήρια και όσο χειρότερα με βασανίζεις, τόσο με δοξάζει ο Χριστός στη μέλλουσα ζωή».
Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη και την έδειρε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.
Μέσα στη φυλακή συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Την κατάπιε μέχρι τη μέση, εκείνη επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έκανε με το χέρι της σταυρό στα σπλάχνα του δράκοντα και ο σταυρός έσκισε την κοιλιά του. Αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και τη ράχη τον ταπείνωσε.
Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της, ήταν αμετακίνητη στον Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Όταν δεν κατάφερε τίποτα και με αυτό, τη βούτηξαν με δεμένα τα χέρια και κατακέφαλα σε λέβητα με βραστό νερό. Η αγία προσευχήθηκε, έγινε μεγάλος σεισμός, οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, μια άσπρη περιστερά εμφανίστηκε και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε την Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας. Λόγω της ηλικίας της -μόνο 15 χρονών- η εκκλησία την ανακήρυξε προστάτιδα των παιδιών.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Στο όνομα της Αγίας Μαρίνας είναι αφιερωμένοι οι ενοριακοί ναοί Γλύφας, Καταραχίου, Λαμπείας (Δίβρις), Ξηροκάμπου, Περιστερίου. Την ημέρα αυτή πανηγυρίζει επίσης και το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας Δουνεϊκων στην ομώνυμη παραθαλάσια περιοχή.
Σχόλια για αυτό το άρθρο