Είχε την τύχη να συναντήσει στην ολιγόχρονη καλλιτεχνική του πορεία, τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημοσθένη Παπαδόπουλο, ο οποίος του εμπιστεύτηκε έναν από τους υπέροχους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο γλυκόπικρο έργο του Χιου Λέοναρντ ‘’ Ντα ‘’ που σπάει ταμεία στο θέατρο της Ε.Μ.Σ του Κ.Θ.Β.Ε. Υποδυόμενος τον Τσάρλι με την καθοδήγηση του, ο – ανήκει στο νέο αίμα του Κ.Θ.Β.Ε- κατόρθωσε να ξεδιπλώσει διάπλατα το ταλέντο του και να μας δώσει έναν Τσάρλι, όπως ακριβώς τον φαντάστηκε ο συγγραφέας του. Άλλοτε τρυφερό, άλλοτε δυναμικό, ανέμελο, πεισματάρη, μα πάνω από όλα ένα μικρό παιδί. Με το ρόλο του αυτό ο Αναστάσης Ροϊλός μας εξέπληξε ευχάριστα αλλά παράλληλα μας έδωσε μία υπόσχεση να προσδοκούμε ακόμη πιο πολλά και καλά από αυτόν στο μέλλον… Ανακαλύψτε τον φερέλπιδα ηθοποιό από το Α έως το Ω!
Αναστάσης Ροϊλός: Ρόιλος, Ροΐλος –Ροϊλός, ΟΣ, ο τόνος στο oς!
Βιβλία: Βίβλος, Φάουστ, το εγχειρίδιο του Επίκτητου, γράμμα στους ηθοποιούς του Νοβαρινά, σκέψεις του Πασκάλ και ό,τι γράφει ο Μακντόνα.
Γονείς: Κώστας Σαντάς, Λίλιαν Παλάντζα
Δημοσθένης Παπαδόπουλος: Ηθοποιός, σκηνοθέτης, αλλά πρώτα απ’όλα άνθρωπος (όσο κλισέ κι αν ακούγεται), αληθινός, ευαίσθητος, ουσιαστικός, αλλά και απαιτητικός στη δουλειά του, αυστηρός, πάντα όμως με πολλή αγάπη για τους ηθοποιούς του και γι’ αυτό που κάνει.
Ελευθερία: Δρόμος μετ’ εμποδίων …
Ζήλος: Για εξέλιξη, για κατανόηση, για άνοιγμα…
Ηθοποιός: Δημιουργεί αλήθειες.
Θέατρο: Στο θέατρο ανδρώθηκα, πλέον είναι κάθε μέρα συνειδητή επιλογή.
Ιταμός: Ο έρωτας.
Κακεντρέχεια: Δεν με αφορά.
Λογοκρισία: Υποτίθεται ότι δεν επιτρέπεται από το ’50.
Μέλλον: Ζω στο Τώρα με ειλικρίνεια, χωρίς φόβο να κάνω λάθη, προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ και ό,τι μου αρέσει, να απολαμβάνω και τα πιο μικρά, και στο μέλλον ελπίζω να κάνω το ίδιο.
Ντα: Ένα πολύ τρυφερό κείμενο σε ένα ανέβασμα που αγγίζει τους περισσότερους, αν όχι όλους. Ακόμη και για εμένα που δεν γνώρισα ντα/μπα, είναι ένα συγκινητικό ταξίδι στη μνήμη.
Ξένο ρεπερτόριο: Οι συγγραφείς γράφουν σύμφωνα με τον τόπο τους, την εποχή τους και στη γλώσσα τους. Είτε ξένο είτε ελληνικό, βλέπω στα έργα μόνο το αν μου μιλάνε ή όχι.
Όνειρα: Η ζωή είναι όνειρο!
Πρότυπα: Νομίζω είναι κρίμα, όταν φορτώνουμε σε κάποιους τόσο βαρείς τίτλους. Τα μόνα πρότυπα είναι οι ωραίες πράξεις, από τις πιο απλές και καθημερινές…
Ρόλοι: Πολλοί, παντού, διαφορετικοί, κόντρα.
Συγκίνηση: Αυτό το κάτι που κινείται μέσα σου. Είτε συναισθηματικό, είτε εγκεφαλικό.
Τύχη: Άγνωστα μαθηματικά με θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα. Όταν μιλάμε για καλή: ευχάριστη, αναγκαία.
Υποχωρήσεις: Πάντα χρειάζονται…
Φανφάρες (θεατρικές): Μακριά από μας, εκτός κι αν τις σχολιάζουμε.
Χαρίσματα: Τίποτα που να μένει για πάντα και τίποτα που δεν μπορεί να βελτιωθεί.
Ψυχεδέλεια: Αλλαγή στον τρόπο αντίληψης, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Λέμε ναι.
Ωραιοπαθής: Κανένα ενδιαφέρον. Προσωπικά λάτρης του ωραίου, και του να γίνονται τα πράγματα στην ώρα τους.
Σχόλια για αυτό το άρθρο