ΤΩΡΑ |
Με αφορμή τον εορτασμό των 200 ετών από το 1821, νέα επαγγελματικά σχέδια μάθαμε ότι ετοιμάζει η Μιμή Ντενίση με μια πρωτότυπη, μοναδική ιδέα, εξολοκλήρου δική της, που έχει σχέση με τα χρόνια γύρω από την επανάσταση αλλά και με το σήμερα και τις διεκδικήσεις της Ελλάδας. Δεν θα είναι ένα έργο για το 1821, για να θυμηθούμε την Επανάσταση, αλλά μια εντελώς καινούργια ιδέα με ένα θέμα που βρίσκεται πολύ συχνά στην επικαιρότητα, το θέμα των γλυπτών του Παρθενώνα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας λοιπόν, έχει μια πρωτότυπη ιδέα που αποκαλύπτει την αληθινή ιστορία της κλοπής των μαρμάρων, βάσει της ιδιωτικής αλληλογραφίας του Έλγιν. Δεν θα είναι θεατρικό, ούτε κινηματογραφική ταινία, αλλά δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με αφηγήτρια την Μιμή Ντενίση, που θα γίνει όχι μόνο για να μας θυμίσει σημαντικά γεγονότα, αλλά και για να διεκδικήσουμε με στοιχεία τα μάρμαρα. Θα είναι ο καλύτερος εορτασμός για τα 200 χρόνια.
Μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες και ιστορικοί θα λάβουν μέρος, ενώ δεν ξέρουμε ακόμα λεπτομέρειες για τα γυρίσματα και τους συντελεστές. Σύντομα όμως θα μάθουμε και θα επανέλθουμε. Το σίγουρο είναι ότι όλο αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για μια ακόμη φορά, η Μιμή Ντενίση θα καταφέρει να διατηρήσει ζωντανή την ιστορική μας μνήμη και τις αξίες της Ελλάδας.
Τα Μάρμαρα (Γλυπτά) του Παρθενώνα γνωστά και ως Ελγίνεια Μάρμαρα από τους Άγγλους λόγω του Έλγιν , είναι συλλογή γλυπτών που προέρχονται από τη δική μας Ακρόπολη. Αφαιρέθηκαν και κλάπηκαν από τον Τόμας Μπρους, 7ο κόμη του Έλγιν, πρέσβη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1799 μέχρι το 1803, και μεταφέρθηκαν στη Βρετανία το 1806. Εκμεταλλευόμενος την Οθωμανική ηγεμονία στην Ελληνική επικράτεια, κατάφερε και απέκτησε φιρμάνι από τον Οθωμανό Σουλτάνο για την αποκαθήλωσή τους από τον Παρθενώνα με σκοπό τη μέτρηση και την αποτύπωσή τους σε σχέδια, και στη συνέχεια προχώρησε στην αφαίρεση και φυγάδευσή τους. Η ύπαρξη φιρμανιού και, αν υπήρχε, το ακριβές πνεύμα της άδειας, αμφισβητείται.Το 2019 Τούρκοι ερευνητές υποστήριξαν ότι δεν υπήρξε τέτοιο φιρμάνι. Τα γλυπτά αυτά αποθηκεύτηκαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου το 1816.
Σχόλια για αυτό το άρθρο