Τα σχέδια της τελευταίας στιγμής είναι τα καλύτερα και κανονίζονται στην Βίσση. Έτσι οργανώσαμε ένα ταξίδι αστραπή στη Βενετία καλεσμένοι από τον οίκο Van Clef & Arpels για το preview του συγκλονιστικού Homo Faber Event – μία εμβληματική έκθεση για την ανάδειξη του ευρωπαϊκού craftmaship στο San Giorgio Maggiore.
Ήμουν από τους λίγους που δεν είχαν επισκεφτεί τη Βενετία. Ο “ρομαντικός προορισμός” ήταν πάντα τελευταίος στην ταξιδιωτική μου λίστα. Το ίδιο και η φωτογραφία σε γόνδολα . Έτσι με μεγάλη χαρά μπήκα στο γυαλιστερό Riva που μας περίμενε στο αεροδρόμιο και κατευθυνθήκαμε μέσα από τα μαγικά κανάλια στο ξενοδοχείο St Regis, όπου απόλαυσα τους γονδολιέρηδες από το μπαλκόνι του δωματίου μου. Και τώρα μία μικρή παύση για να θυμηθώ την θεσπέσια μυρωδιά του ξενοδοχείου που έχει αποτυπωθεί στις αισθήσεις μου.
Ένα παλατάκι παστέλ χλιδής, το ανακαινισμένο, πρώην ξενοδοχείο Britannia, αγαπημένο του μεγάλου ζωγράφου Monet, είναι διακοσμημένο με άπειρα φωτιστικά και αντικείμενα Murano, συγκλονιστικά μωσαϊκά πατώματα και αναπαυτικά ανάκλινδρα.
Ο Geoffrοy Μedinger, managing director του οίκου Van Clef & Arpels, μεγάλος φιλέλληνας, παιδί που μεγάλωσε διαβάζοντας Θουκυδίδη και κομψότατος Γάλλος με chateau που μαθαίνει ελληνικά, είναι τρελός με την Άννα Βίσση και διαφημίζει τη χώρα μας παντού, με ξενάγησε πρώτα στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου και σε όλα τα υπέροχα κανάλια.
Το μεσημέρι φάγαμε στο Cips – το τιραμισού αξέχαστο και το βράδυ πήγαμε στο νησάκι Burano, με τα χρωματιστά σπιτάκια, για να φάμε στο “Μαύρο Γάτο” τηγανητά καβούρια από τη laguna και ψάρι μέσα σε κρούστα αλατιού, πίνοντας πολύτιμο κόκκινο κρασί Sassicaia.
Την επόμενη ημέρα την αφιερώσαμε στην έκθεση Homo Faber. Πάνω από 400 μοναδικά αριστουργήματα και 30 συμμετέχουσες χώρες, συνθέτουν αυτήν τη μεγάλη γιορτή της δημιουργικότητας, χειροτεχνίας και δεξιοτεχνίας, που φαντάζει ακόμα πιο σημαντική μετά από τα δύο χρόνια σιωπής λόγω πανδημίας. Φυσικά τίμησα και το Pinot Grigio αφού έπιασε μία ξαφνική μπόρα και φυγαδευτήκαμε σε έναν υπέροχο χώρο κάτω από μία τεράστια τέντα!
Με μεγάλη χαρά θαυμάσαμε και τα έργα των επτά Ελλήνων δημιουργών που συμμετέχουν και επιλέχθηκαν από την μοναδική και πολύ άξια Δέσποινα Γερουλάνου και το Μουσείο Μπενάκη, εκπρόσωπο της χώρας μας στο Michelangelo Foundation. H Mαρία Γρηγορίου, ο Άκης Γκούμας, η Μαργαρίτου Εκκλησιάρχου, η Ζωή Κεραμέα, η Ιωσηφίνα κασμά και οι Chrisma58 ( Χρήστος Χρηστίδης και Μιχάλης Μαιδάτσης) εξέθεσαν δημιουργίες από μέταλλο, ύφασμα, ξύλο, χαρτί και πορσελάνη. Το δωμάτιο με τα αντικείμενα της μόδας ήταν φυσικά το αγαπημένο μου και αυτό στο οποίο ακολουθήσαμε την Susy Menkes με το χαρακτηριστικό της χτένισμα που παραμένει αλώβητο στο χρόνο. Aριστουργήματα κεντημένα στο χέρι, των οίκων Chanel, Dolce&Gabbana, Elsa Schiaparelli και last but not least τα εμβληματικά φορέματα του Alaia. Τα χρυσά χέρια των κατασκευαστών των χειροποίητων κοσμημάτων του οίκου Van Clef & Arpels, μας έδειξαν πως ακριβώς φτιάχνουν τα χρυσά φερμουάρ για το περίφημο zip collection τους. Το πρώτο κολιέ με φερμουάρ που γίνεται βραχιόλι, κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1952 μετά από παραγγελία της Wallis Simpson, Δούκισσας του Windsor, που ήταν το πιο τολμηρό fashion icon της εποχής της.
Για τις τεχνικές της haute joallerie μάθαμε ακόμα περισσότερο πριν από το παραμυθένιο δείπνο στο Palazzo Pisanni Moretta το βράδυ. Τα τραπέζια ήταν διακοσμημένα από προσωπική συλλογή βάζων Μurano κυρίας από τη Βενετία και το δείπνο είχε αστέρια Michelin. Eκεί γνώρισα την Katarina και την Cristina, βέρες Βενετσιάνες που με καθοδήγησαν για το υπόλοιπο της επίσκεψης στα καλύτερα. Έτσι φάγαμε πίτσα στο Aqua Pazza δίπλα στον Hamish Bowles και ήπιαμε prosecco με βατόμουρα στην βεράντα του Monaco.
Στην πλατεία του Αγίου Μάρκου απολαύσαμε λιακάδα και aperol με την Δέσποινα Γερουλάνου και την εικαστικό Μαρία Παπαδημητρίου που μαζί με καταπληκτικά κορίτσια οργανώνουν πολλά που θα ανακοινωθούν σύντομα. Ευτυχώς που υπάρχουν αυτές οι γυναίκες στον πολιτισμό.
O καιρός ήταν μαγικός, όπως τα πάντα στη Βενετία. Ένας μικρός παράδεισος που κινείται σε άλλους ρυθμούς και από όλα τα μέρη στον κόσμο έχει το πιο άρτια συνδεδεμένο παρελθόν με το παρόν. Η έκθεση Homo Faber διαρκεί μέχρι το Μάιο, αξίζει να πάτε αφού έτσι κι αλλιώς ξεκινάει και η Βienale. Η Βενετία μπορεί να έχει ένα “Θάνατο” που την έχει κάνει διάσημη, όμως συνεχίζει να ακμάζει τουριστικά και να σφύζει από χαρά της ζωής, συνεχίζοντας μία αναγέννηση που δεν φαίνεται να έχει ημερομηνία λήξης.
Σχόλια για αυτό το άρθρο