ΤΩΡΑ |
Δυο ηθοποιοί, μια άδεια σκηνή, ένας θεατρικός λόγος που ρέει ασταμάτητα και σε συνεπαίρνει. Η παράσταση “Πνεύμονες” του Duncan Macmillan που παρουσιάζεται στο Πίσω Χώρο στο θέατρο Κάτω από τη γέφυρα, σε σκηνοθεσία της Ειρήνης Λαμπρινοπούλου, είναι ένα έργο που σε αιχμαλωτίζει από την αρχή μέχρι το φινάλε. Χωρίς τη διαμεσολάβηση σκηνικών, κοστουμιών, παντομίμας, αλλαγής σκηνών, χωρίς το φως και ο ήχος να χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν αλλαγή στο χρόνο ή στο χώρο, η παράσταση βασίζεται αποκλειστικά στις ερμηνείες των δύο ηθοποιών.
Η Ελένη Δαφνή και ο Βασίλης Ζώης, παράλληλα με τις σκηνοθετικές οδηγίες και το ερμηνευτικό τους επίπεδο, φέρνουν το ρόλο τους σε υψηλά πεδία. Έχουν και τα απαραίτητα συστατικά και τις κατάλληλες προδιαγραφές για να το επιτύχουν. Ο Βασίλης Ζώης παίζει με άνεση το ρόλο του, δίνοντας την απαραίτητη διάσταση στο χαρακτήρα του όταν το απαιτεί το έργο και είναι εκπληκτικός. Η Ελένη Δάφνη -εκτός που είναι καλλονή- είναι έξοχη στην ερμηνεία της και αποκαλύπτει όλη την ψυχοσύνθεση της ηρωίδας που ερμηνεύει. Και οι δύο, έχουν απόλυτη σκηνική χημεία και αυτό εκμεταλλεύτηκε συγκλονιστικά η Ειρήνη Λαμπρινοπούλου με τη σκηνοθεσία της. Είναι σαν να βλέπουμε μέσα από την κλειδαρότρυπα ένα νέο ζευγάρι και τις αλλαγές που φέρνουν στην κοινή ζωή τους, οι πράξεις τους και οι αποφάσεις τους. Κι όμως αυτό που φαίνεται απλό στους “Πνεύμονες” είναι το πολύπλοκο κι αυτό που φαίνεται πολύπλοκο είναι το απλό. Γι΄αυτό η παράσταση κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και ως προς την πλοκή και ως προς τις ερμηνείες.
Όλα αρχίζουν όταν ένας άντρας και μια γυναίκα, ένα ζευγάρι τριαντάρηδων, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο καθοριστική απόφαση της ζωής τους. Μεταξύ ανεργίας, κλιματικής αλλαγής και μιας κοινωνίας που αλλάζει ραγδαία, η ανάγκη για προσωπική ευτυχία συγκρούεται με την ευθύνη απέναντι στο μέλλον. Υπαρξιακά διλήμματα και μια ερώτηση που τα ανατρέπει όλα: είναι ηθικό να φέρεις ένα παιδί σε αυτόν τον κόσμο; Από αυτό το ερώτημα ξεκινούν όλα και βλέπουμε τις αντιδράσεις του ζευγαριού και πώς το αντιμετωπίζει ο καθένας. Όμως το έργο δεν στέκεται μόνο σε αυτό. Προχωρά παρακάτω και μας δείχνει το ζευγάρι σε διάφορες χρονικές περιόδους της ζωής τους -όχι μόνο της κοινής τους ζωή. Κι εκεί που νομίζεις ότι δεν συμβαίνει κάτι, έρχεται η ανατροπή και μετά κι άλλη ανατροπή και οι πνεύμονές σου ψάχνουν αέρα να ανασάνουν, όπως ακριβώς ψάχνουν και οι πνεύμονες των ηρώων. Θα μπορέσει αυτή η γενιά να χαράξει τη δική της πορεία; Θα μπορέσουν να κάνουν το σωστό; Και ποιο είναι το σωστό; Αυτό που θέλει εκείνη ή αυτό που θέλει εκείνος; Υπάρχει κοινό σωστό στα διλήμματά τους;
Οι “Πνεύμονες” είναι μια παράσταση που αξίζει τη θέασή σας. Προλαβαίνετε να τη δείτε μέχρι 13 Μαΐου τα Δευτερότριτα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο