ΤΩΡΑ |
Στα υπέροχα εκφραστικά μάτια της, μπορείς να ανακαλύψεις την ωριμότητα που αντικατοπτρίζεται τόσο της επαγγελματικής όσο και της προσωπικής και κοινωνικής της ζωής ! Γιατί, η πολυτάλαντη Βάνα Πεφάνη χρόνια τώρα, επιζητεί και αναζητεί ρόλους και έργα που θα την εξελίξουν μέσα από την Τέχνη της, χωρίς να την απασχολεί η ανούσια προβολή.’’ Ψάχνεται’’, γράφει έργα, σκηνοθετεί, παίζει, ψάχνει χώρους για να στεγάσει τα όνειρά της. Την βρίσκεις μόνιμα σε μία αέναη καλλιτεχνική δημιουργία. Κι αυτό είναι που την κάνει να ξεχωρίζει πέρα από το ταλέντο, το ήθος και την αξιοπρέπεια της . Το ότι εκφράζεται μέσω της δημιουργίας. Είναι καλλιτέχνιδα με την αληθινή έννοια της λέξης και όχι διάττων αστήρ…Φέτος, θα την δούμε και πάλι στα ‘’Τελευταία φεγγάρια’’ του Φούριο Μπορντόν- είναι έξοχη στο ρόλο της- που θα συνεχίσει στο θέατρο Άλμα για δεύτερη σεζόν στο πλευρό του σπουδαίου Άγγελου Αντωνόπουλου από τις 23 Οκτωβρίου, ενώ σκηνοθετικά στο έργο της Χρύσας Ξουραφά ‘’Αντιγόνη, η αληθινή ιστορία’’ που και εκείνο θα συνεχιστεί για δεύτερη σεζόν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Το εξαιρετικό έργο του Φούριο Μπορντόν τα ‘’Τα τελευταία φεγγάρια’’ θα μεταφερθεί για ελάχιστες παραστάσεις και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο Μελίνα Μερκούρη στην Καλαμαριά από τις 12 Οκτωβρίου. Μην το χάσετε για κανέναν λόγο, είναι μία από τις καλύτερες παραστάσεις της τελευταίας πενταετίας, όπου θα απολαύσετε έναν συγκλονιστικό Άγγελο Αντωνόπουλο στο απόγειο της καλλιτεχνικής του ωριμότητας σε ένα καθηλωτικό και δυνατό ρεσιτάλ ερμηνείας. Απολαύστε την Βάνα Πεφάνη από το Α έως το Ω σε μία συνέντευξη επί της ουσίας !
Άνθρωπος: Συνεχίζει να με εκπλήσσει. Δυστυχώς όχι πάντα ευχάριστα.
Βάνα Πεφάνη: Μια επιλογή άλλων για μένα. Κρίμα που δεν αποφασίζουμε μόνοι μας για την ταμπέλα που θα μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή.
Γηρατειά: Ξαναγυρνάς στην αρχή. Έχεις και πάλι ανάγκη τους άλλους. Η διάφορα είναι ότι δεν θες να το παραδεχτείς.
Δραματουργική επεξεργασία: Η μισή δουλειά ενός σκηνοθέτη. Μια ευχάριστη σπαζοκεφαλιά.
Ευαισθησία: Δύναμη.
Ζενίθ: Φοβάμαι τα ύψη.
Ηθοποιός: Ένα μικρό παιδί που παίζει με τους φίλους του. Μόνο που στο παιχνίδι του θέλει και θεατές.
Θέατρο: Καλειδοσκόπιο. Με λίγο φως και λίγα κάτοπτρα δημιουργείς απίστευτους συνδυασμούς.
Ιδανικό κοινό: Αυτό που ξυπνά το πρωί, με τη χαρά ότι το βράδυ θα πάει στο θέατρο.
Καλλιτεχνικά σχέδια( επόμενα): Από 5 Οκτώβρη θα παίζεται στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης το έργο «Αντιγόνη η αληθινή ιστορία» της Χρύσας Ξουραφά που σκηνοθέτησα.
Λογοτεχνία: Μακρινά μοναχικά ταξίδια.
Μεταναστευτικό: Εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που είμαι θα’ ρθεις. Με πρόσφυγες παππούδες είναι το μόνο που κατανοώ βαθιά. Απειλή δεν είναι οι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν. Απειλή είναι τα συμφέροντα που τους ανάγκασαν να το κάνουν.
Νεοέλληνες συγγραφείς: Εξαιρετικοί και ταλαντούχοι. Περιμένουν υπομονετικά να τους ανακαλύψουμε .
Ξένο ρεπερτόριο: Σαίξπηρ και πάλι Σαίξπηρ.
Ομοφοβία: Ένας παράλογος φόβος. Μια μορφή επικίνδυνου ρατσισμού.
Πειραματικό θέατρο: Ένας προσδιορισμός που συχνά χρησιμοποιείται σαν κατηγορία. Κι όμως, αν δεν γίνονταν πειράματα δεν θα είχαμε τόσες σπουδαίες ανακαλύψεις.
Ρόλοι: Καινούργιοι και παλιοί μου φίλοι
Σθένος: Απαραίτητο για να μπορείς να αντέξεις ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου και ότι η ζωή δεν σου χρωστά τίποτα.
Τα τελευταία φεγγάρια: Ευτυχισμένη συνάντηση. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτήν και τυχερή που συνεχίζεται και φέτος. Μια παράσταση που πρέπει να δείτε. Και δεν το λέω συχνά αυτό για παραστάσεις που συμμετέχω. Είτε ως ηθοποιός, είτε ως σκηνοθέτης.
Υπογραφή: Συχνά μετανιώνω που την έβαλα.
Φθόνος: Ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Μακριά από μας.
Χωρισμός: Πότε ένας μικρός θάνατος και πότε μια θαυμάσια ευκαιρία για μια καινούργια αρχή.
Ψυχικός καταναγκασμός: Αυτά τα χιλιάδες ανεπιθύμητα “Πρέπει”
Ωραίο φινάλε: Αυτό που υπόσχεται ότι θα υπάρξει συνέχεια …Ότι θα υπάρξει και δεύτερο μέρος.
Σχόλια για αυτό το άρθρο